ITanalyze

سال قبل توافق تاریخی منعقد شده در کپنهاگ میان 15 اپراتور مخابراتی از 13 کشور جهان به شکل‌گیری سیستم جهانی ارتباطات همراه (GSM) و صنعت ارتباطات همراه منجر شد که امروزه به بیش از 3 میلیارد نفر در 218 کشور جهان خدمات‌رسانی می‌کند.

به گزارش (ایسنا)، این توافق‌نامه‌ و یادداشت تفاهم در هفتم ماه سپتامبر 1987، پایه‌ریزی نخستین سیستم سلولاری دیجیتالی گسترده اروپا را در پی داشت که خیلی زود به اولین سیستم ارتباطات همراه جهانی تبدیل شد و مورد استفاده بیش از 700 اپراتور تلفن همراه قرار گرفت.

GSM که در ابتدا به‌عنوان Groupe Special Mobile شناخته شده بود برای ایجاد یک استاندارد واحد تلفن همراه در اروپا و جایگزین کردن آن با سیستم‌های آنالوگ غیرمنطبق متعدد مورد استفاده در آن زمان طراحی شد و جالب است که در ابتدا به هیچ‌وجه به عنوان یک سیستم جهانی طراحی نشده بود اما بعدها مورد استفاده کشورهای دیگر قرار گرفت و Groupe Special Mobile به Global System for Mobile Communication تبدیل شد.

در سال 1989 مسوولیت GSM به موسسه‌ی استاندارد مخابرات اروپا (ETSI) واگذار و فاز نخست آن در سال 1990 عرضه شد؛ اولین شبکه GSM در سال 1991 توسط Radiolinja در فنلاند و با زیرساخت فنی مشترک از سوی اریکسون راه‌اندازی شد و در ماه ژوئن سال 1992 اولین توافق‌نامه رومینگ مشترک بین مخابرات فنلاند و ودافون در انگلیس منعقد شد.

امروزه خانواده فن‌آوری‌های GSM به میزان 85 درصد از بازار سرویس‌های ارتباطات سیار بین‌المللی را تشکیل می‌دهند و هر ساله کاربان تلفن همراه بیش از یک میلیارد دستگاه جدید خریداری کرده و بیش از هفت تریلیون دقیقه مکالمه کرده و 5/2 تریلیون پیام کوتاه ارسال می‌کنند.

نخستین توافق‌نامه‌ی یادداشت تفاهم در هفتم ماه سپتامبر 1987 توسط کشورهای فرانسه، ایتالیا، آلمان، دانمارک، فنلاند و نروژ، سوئد، بلژیک، ایرلند، هلند، پرتقال و در دهم ماه سپتامبر همان سال توسط اسپانیا امضا شد.

GSM شبکه سلولاری است که در چهار فرکانس مختلف عمل می‌کند؛ اکثر شبکه‌های GSM در باند‌های 900 تا 1800 مگاهرتز فعالیت می‌کنند و برخی از کشورها در قاره‌ی آمریکا از جمله کانادا و آمریکا از باندهای فرکانس 1800 مگاهرتز استفاده می‌کنند که پیش از آن مورد استفاده قرار گرفته بودند و باندهای فرکانس 400 و 450 مگاهرتز نیز در برخی کشورها مانند اسکاندیناوی که پیش از آن برای سیستم‌های نسل اول از آن بهره برده بود، مورد استفاده هستند.

استاندارد GSM به کاربران امکان می‌دهد با استفاده از قابلیت رومینگ در هر کشوری از جهان با تلفن همراه خود به مکالمه بپردازند و مزیت آن نسبت به سیستم نسل اول تلفن همراه کیفیت دیجیتالی برقراری مکالمات با تلفن همراه و سرویس‌های جانبی مانند پیام کوتاه است.

همچنین این استاندارد به اپراتورهای شبکه امکان می‌دهد که لوازم و تجهیزات جانبی گوشی‌های همراه با مارک‌های مختلف را به‌کار بگیرند.

یکی از ویژگی‌هایی کلیدی GSM، دستگاه شناسایی مشترک SIM است که به سیم‌کارت معروف است که یک کارت هوشمند جدا شدنی است که حاوی اطلاعات ثبت شده مشترک و شماره‌های تلفن است که به کاربران امکان می‌دهد اطلاعاتشان را در گوشی‌هایشان نگه‌داری کنند.

برخی از کاربران می‌توانند اپراتور خود را تغییر دهند، اما گوشی خود را با تغییر سیم‌کارت حفظ کنند؛ تعدادی از اپراتور‌ها این ویژگی را مسدود می‌کنند تا هر تلفنی تنها با یک سیم‌کارت کار کند؛ این عمل به قفل سیم‌کارت معروف بوده و در برخی از کشورها غیرقانونی است به طوری‌که در استرالیا، کانادا،‌ اروپا و آمریکا بسیاری از اپراتورها تلفن‌های همراهی را که می‌فروشند قفل می‌کنند تا تلفن‌هایی که در اختیار مشترکانشان قرار می‌دهند تنها در شبکه آن‌ها کار کند.

اما در برخی کشورها مانند بلژیک و هند تلفن‌ها به صورت غیرقفل شده به فروش می‌رسند. GSM با سطح امنیتی متوسطی طراحی شده و سیستم امنیتی آن با استفاده از رمز عبور به مشترک امکان می‌دهد با نزدیک‌ترین آنتن تلفن همراه ارتباط برقرار کند.