مسؤول عدم همکاری دستگاهها در توسعة IT کشور کیست؟
سید علی اکرمیفر* - مدیر برنامهریزی شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی و مجری طرح کارت هوشمند بنزین روز سهشنبه 14/4/84 در گفتگو با خبرگزاری ایسنا جزئیات طرح کارت هوشمند بنزین را تشریح نمود. آنچه که در این مصاحبه قابل توجه است و از ضعف همکاری بین دستگاهها در امر توسعة فناوری اطلاعات حکایت دارد، تأکید بر ایجاد یک شبکة مخابراتی جداگانه و مستقل برای پمپ بنزینها است. مجری طرح کارت هوشمند بنزین معتقد است:
« با توجه به اینکه تبعات ضعف شبکه مخابراتی برای اجرای طرح کارت هوشمند اصلا قابل قبول نبود، با مطالعات کارشناسی به این نتیجه رسیدهایم که باید یک شبکه جدید و قوی با تکنولوژی پیشرفته و با پشتیبانی بالا ایجاد شود که برای اجرای آن از طریق برگزاری مناقصه پیمانکار واجد شرایط انتخاب و هماکنون کار احداث این شبکه در حال انجام است و تلاش میکنیم که تا پایان امسال این شبکه اجرایی و عملیاتی شود.»
این در حالی است که مسؤولین وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات مدعی توسعة زیرساختهای قوی ارتباطی در کشور هستند. برای مثال مدیرعامل شرکت ارتباطات دادهها در همایش توسعهی ارتباطات باند وسیع که در تاریخ 10 خرداد 84 در دانشکدة برق دانشگاه خواجه نصیر برگزار شد، بر پیشرفته بودن زیرساختهای مخابراتی کشور تاکید نمود. ایشان همچنین در سومین نشست تخصصی علمی برنامههای مشارکت ایران در مرحله دوم اجلاس WSIS ضمن تأکید بر قوی بودن زیرساخت مخابراتی، به تحت پوشش قرار گرفتن اکثر شهرهای کشور، ایجاد 32000 کیلومتر فیبرنوری و رسیدن به پهنای باند 861 مگابایت اشاره کرده و ارتقای قریب الوقوع و گستردهتر آن را مژده داده بود. وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات و معاونین ایشان نیز در سخنرانیهای مختلف بر گستردگی و قوت شبکه زیرساخت تأکید کرده و معمولا نبود محتوی را مشکل کشور میدانند.
حتی شرکت ارتباطات زیرساخت نیز علاوه بر تبلیغات گستردة اخیر در صدا و سیما، در تازهترین تبلیغ بر قبضهای تلفن همراه تیرماه 84، عبارت زیر را درج نموده است: "شبکه ملی فیبر نوری ایران با سرمایهگذاری بالغ بر 473 میلیارد تومان افتتاح شد".
در نهایت اینکه شبکة فیبر نوری کشور به طول 56000 کیلومتر، دوشنبه 20 تیر 84 با حضور سید محمد خاتمی - رییس جمهور- افتتاح شد. به اعتقاد معتمدی، ایجاد این شبکه که با سرمایة 660 میلیارد تومان ایجاد شده، تاثیر شگرفی در ارتقای ارتباطات منطقه دارد و ایران را به محور منطقهای ارتباطات تبدیل میکند.
هنوز بار هزینههای سنگین شبکههای اختصاصی موازی با شبکة مخابرات کشور بر بیتالمال سنگین میکند و موازی کاری ها در شبکة مخابراتی وزارت نفت، شبکة ارتباطات رادیویی بانکها، شبکة فیبرنوری وزارت نیرو، شبکه دولت و ... را از یاد نبردهایم و باز میشنویم که پمپ بنزینها نیز قرار است از طریق یک شبکة اختصاصی مجزا با یکدیگر متصل شوند.
جالب اینجاست که اکثر این آقایان تصمیمگیر در ابتدا توجیهشان این بوده است که شبکه مخابراتی ضعیف است و چنانچه این ترفند مؤثر واقع نشوند بلافاصله بهانه میآورند که این شبکه امنیت ندارد.
آیا بایستی برای هر کاربرد مستقل، یک شبکة جداگانه در کل کشور احداث کنیم؟! اگر واقعاً مشکل در زیرساختهای مخابراتی نیست، چرا مسؤولین وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات پاسخگو نیستند و خدمات مناسب نمیدهند و یا نسبت به این اقدامات عکسالعملی از خود نشان نمیدهند، و اگر مشکل در زیرساختهای مخابراتی است، چرا به جای اینکه پیگیری کنیم تا زیرساخت مخابراتی اصلاح گردد و مسأله حل شود، صورت مسأله را پاک کرده و خود یک شرکت ارتباطات دیگر میشویم.
اگر این روند ادامه پیدا کند احتمالا یک زیرساخت ارتباطی مجزا برای اتصال بیمارستانها لازم داریم، یک شبکه مجزا هم برای تجارت الکترونیکی در کل کشور میخواهیم، یک شبکه مجزای دیگر برای ارتباط صنایع لازم است، یک شبکه مجزای نظامی میخواهیم و .....
ملاحظه میشود که علیرغم دلسوزی و علاقمندی به توسعه در برخی از مدیران سازمانها، همکاری و هماهنگی لازم برای رفع مشکلات و موانع توسعة کشور وجود ندارد؛ حال آنکه فناوری اطلاعات و ارتباطات یک حوزه فناوری بین بخشی است. در حالی که متولیان توسعة فناوری اطلاعات غافل از این قبیل موضوعات هستند، باید بپرسیم مسؤولیت عدم همکاری دستگاهها در توسعة فناوری اطلاعات که نتیجهای جز عقبماندگی کشور ندارد با کیست؟!!
*عضو کمیتة مطالعات فناوری اطلاعات
- ۸۴/۰۴/۲۷