هم سرشتى تاریخ انقلاب اسلامى و فناورى اطلاعات و ارتباطات در ایران
سهیل مظلوم واجارى - آنان که سال‌هاى آغازین انقلاب را به یاد دارند، خوب مى‌دانند که در آستانه پیروزى شکوهمندش و در روزهاى پس از آن به ناگاه چندین حزب و گروه سیاسى پا به عرصه وجود نهاده و با تبلیغات فراوان و انتشار روزنامه‌ها و بولتن ها و انجام اقدامات تخریبى نظیر وقایع ترکمن صحرا چنان تصورى را به جامعه القا مى‌کردند که تمام بضاعت و توان انقلاب در داخل این گروه‌ها خلاصه مى‌شود.
بخشى از این گروه‌ها در آستانه رفراندوم دوازدهم فروردین علم مخالفت با اصل تشکیل جمهورى اسلامى را سر دادند. میزان آراى 2/98 درصدى موافقان تشکیل آن وزن این گروه‌ها را نشان داد. در ادامه راه تعداد دیگرى از این گروه‌ها نیز در سایر انتخابات نظیر تشکیل مجلس خبرگان قانون اساسى، اولین دوره ریاست جمهورى و اولین دوره مجلس شوراى اسلامى نیز وزن خود را نشان دادند و در نهایت با خلق ماجراجویى هاى منتهى به خردادماه سال 60 دموکراسى نوپاى برآمده از انقلاب اسلامى را تحت‌الشعاع عملیات خود قرار دادند.
نقطه اشتراک همه این گروه‌ها که طیف وسیعى از سلطنت‌طلبان، مذهبى‌هاى منحرف و چپ‌هاى افراطى را پوشش مى‌داند، ذکر این نکته بود که هیچ‌کدام از آنها نه‌تنها تعداد اعضاى خود را به‌طور شفاف اعلام نمى‌کردند، حتى از معرفى اعضاى شوراى مرکزى و اداره کننده خود نیز (البته به بهانه‌هاى امنیتى و نظایر آن) پرهیز داشتند.
امروز پس از گذشت بیش از ربع قرن از آن ایام در جامعه فناورى اطلاعات و ارتباطات نیز شاهد همان ماجراها هستیم. نوع اقدامات تخریبى و جنجال‌هاى تبلیغاتى و شانتاژهاى روانى ایجاد شده این تصور را به وجود مى‌آورد که ظاهراً جوانان پرشور طرفدار آن گروه‌ها امروز صحنه گردان این وقایع هستند.
برخى در آستانه انتخابات نظام صنفى رایانه‌اى استان تهران که خوشبختانه پس از برگزارى انتخابات در حداقل نه استان دیگر در حال انجام بود، چنان از دستپاچگى و عجله برگزارکنندگان فریاد برمى‌آوردند که انگار برگزارى انتخابات در یک تصمیم یک شبه عملى گردیده است.
البته با این حال متینگ انتخاباتى خود را برگزار و در روز راى‌گیرى نیز برخى از آنها با کسب اطلاع از وضعیت آراى احتمالى نامزدهاى موردنظر با تحریم پر سروصداى خود باعث شدند که حدود 60 راى از قریب 1100 راى به درون صندوق‌هاى راى‌گیرى ریخته نشود.
پس از تشکیل سازمان و اعطاى حکم ریاست آن توسط رئیس جمهور وقت، با فرصت‌طلبى از تغییر دولت همان افرادى که تا قبل از انتخابات ریاست جمهورى SMSهاى آنچنانى که در آن روزها علیه یک کاندیدا که بعدها نیز پیروز انتخابات شد ارسال مى کردند، فریاد «وا عدالتا» سرداده و تظلم‌خواهى نمودند. این دوستان پس از ناامیدى از توسل به مراجع قانونى و نظارتى براى حذف و نابودى سازمان، اینک دست به کار نقشه جدیدى شده‌اند. به بهانه‌اى به حضور یکى از مقامات مسئول مى‌رسند و پس از جلسه کلیه آمال و آرزوهاى خود را مستقل از ارتباط با آن موضوع با سمت مسئول مربوطه، به عنوان نتایج و دستاوردهاى جلسه در قالب مصاحبه‌ها و ... مطرح مى‌نمایند.
--------------------------------------------------------------------------------
تبلیغات
راز و رمز یک سرویس هاستینگ خوب چیه ؟
وب رمز - www.webramz.com
--------------------------------------------------------------------------------
آنچه باعث شادى است این است که آحاد صنف که در انتخابات مختلف همواره حضور هوشمندانه خود را نشان داده‌اند، این افراد را شناخته و به نوع نگرش آنان پى برده‌اند به طورى که از سال 77 تاکنون حتى در یک صحنه انتخاباتى درون صنفى واجد موفقیت اندکى حتى در سطح اعضاى على‌البدل نیز نبوده‌اند.
پس طبیعى مى‌نماید که در خوشبینانه‌ترین حالت براى ارضاى حس جاه‌طلبى و در سایر حالت‌ها براى کسب منافع دیگر دست به دامن ایجاد و توسعه شبه تشکل‌هایى زده که کسى بدرستى از تعداد. نام و نشانى اعضاى آنها اطلاعى ندارد بطورى که در برخى از آنها برگزارى مجمع عمومى و انتخابات اعضاى هیات مدیره جدید تا یک ماه پس از با اصطلاح برگزارى آن حتى از نگاه تیزبین خبرنگاران این حوزه نیز پوشیده نگاه داشته مى‌شود.
اما آنچه که باید به عنوان هشدار تلقى گردد، این است که مطابق مثل معروف «الغریق یتشبث بالحشیش" کسانى که تاب تحمل شرایط جدید صنف فناورى اطلاعات و ارتباطات را ندارند، حاضرند براى بقاى خود دست به هر اقدامى بزنند که با هرج و مرج فضا را آشفته کرده و با سوءاستفاده از آشفته بازار ایجاد شده به امید "صید ماهى" سعى در اقداماتى نمایند که از بیخ و بن فاقد هرگونه وجاهت و ریشه قانونى مى‌باشد. به عنوان مثال و فقط به عنوان مثال مى‌توان گفت که فرضاً شخصى با یکى از مقامات که هیچ گونه ارتباطى با برگزارى نمایشگاه ندارد، جلسه‌اى مى‌گذارد و پس از جلسه اعلام مى‌نماید که فلانى (همان کسى که مسئولیتش هیچ ارتباطى با نمایشگاه ندارد) با برگزارى نمایشگاه فلان موافقت نموده و لابد پس از آن هم اعلام مى‌کنند که هر کس بخواهد در این نمایشگاه ثبت نام کند، به فلان حساب پول بریزد و بعد هم خدا مى داند.
مسلماً این اتفاق تاکنون به وقوع نپیوسته است ولى سابقه کسانى که وقتى مستقیماٌ از سوى رسانه ها متهم به کلاهبردارى در روز روشن شده و هیچ واکنشى از خود بروز نمى کنند این سوال را مطرح مى سازد که راستى بعضى ها از قبل ایجاد جو تبلیغات روانى و شانتاژ دنبال چه نمدى براى چه کلاهى هستند؟!
- ۸۴/۰۸/۲۲