ITanalyze

علی شمیرانی - این روزها در سکوت و پیش چشم‌های متحیر، شاهد تسخیر فضای سایبری و نوعی تقسیم کسب‌وکارهای پولساز این بستر از سوی شرکت‌هایی هستیم که به اصطلاح ظاهری خصوصی دارند و چند جوان آن را اداره می‌کنند، اما در عمل وابسته به نهادهایی هستند که از منابع نامحدود مالی، رانت و ارتباطات برخوردارند.

البته این سکوت در بسترهای رسمی حاکم است و در کانال‌ها و صفحات مجازی، تقریبا روزی نیست که پشت پرده وابستگی فلان شرکت و کسب‌وکار اینترنتی به اشخاص حقیقی و حقوقی صاحب منصب منتشر نشود.

ظاهر قضیه نیز حرف از عناوین و عباراتی به ظاهر دلسوزانه و مفید همچون حمایت از بخش خصوصی، جوانان، اشتغال و امثالهم است، اما در باطن، قواعد بازار به نحوی در حال طراحی است که قبای قانون صرفا به تن برخی اندازه شود و دیگران اصولا امکان و جایی برای ماندن نداشته باشند.

لذا شاید در نگاه نخست تخلفات آشکاری در جریان نباشد، اما کمی که روی روال‌ها و سمت‌وسوی پیش بردن بازار ریز می‌شوید، همه راه‌ها به شرکت‌هایی خاص، محدود و تو در تو ختم می‌شود.

به این ترتیب در تقسیم فرصت‌های کاری در فضای سایبری شاهد ایجاد و تضمین درآمدهایی تقریبا انحصاری و ابدی میان برخی شرکت‌ها هستیم، آن هم به نحوی که بسیار بعید است رقبای جدید و کاملا خصوصی مجال حضور در آن را بیابند.
حالا رفته‌رفته پازل علت فعالیت بی‌مجوز برخی کسب‌وکارهای سایبری، بی‌نتیجه ماندن انبوهی از اعتراضات و شکایات نهادهای
قانونی و در نهایت بی‌سرانجام ماندن انتقادات جسته‌وگریخته در برخی رسانه‌ها در حال هویدا شدن است.

حالا قابل درک است که چرا رقبایی به یکباره کسب‌وکارشان دچار مشکل و حذف می‌شوند و دیگرانی که از هر گونه نظارت قانونی مستثنا هستند، جای آنها را می‌گیرند.

حالا علت عدم ورود و سرمایه‌گذاری‌های کلان اندک شرکت‌های کاملا خصوصی به این عرصه نیز در حال معنی پیدا کردن است. آنها می‌دانند که جایی برای ورود ندارند و اگر چنین ریسکی کنند، سرمایه و حتی شرکت‌های خود را به خطر می‌اندازند.

مشکل اما تنها بردن فضای بازی به سمت ایجاد رانت و انحصار برای عده‌ای خاص نیست، هشدار و نگرانی دیگر اینجاست که این قبیل
وابستگی‌ها نوعی مصونیت نیز با خود به همراه دارد که آنها را از هرگونه پاسخ‌گویی و ارایه خدمات با کیفیت و متنوع بی‌نیاز می‌کند و مردم و کاربران این خدمات نیز اصولا راه و چاره‌ای به جز سر سپردن به وضع موجود ندارند. لذا به همین علت است که برخی ازاین کسب‌وکارها که هیچ ترسی از هیچ برخوردی ندارند، حتی روی به برخوردهای قلدرمابانه با منتقدان نیز آورده‌اند.

مخلص کلام اینکه حالا شاهد ورود پیکان‌ها و پرایدها به فضای سایبری هستیم که هر میزان مشکل، کشته و خسارت هم به بار بیاورند، مرزهای کشور را با وضع قوانین و مقررات بسته و مردم نیز چاره‌ای جز خرید و استفاده از آنها به بهایی گزاف ندارند. آن هم بی‌آنکه اصولا نیاز به تلاشی برای ارتقای کیفیت و پاسخگویی آنها باشد.

این کسب‌وکارها رشد می‌کنند و با پولی که به دست می‌آورند، رسانه می‌خرند، منتقدان را به کوچه پس‌کوچه‌های فضای مجازی می‌فرستند و احتمالا اندک برخوردهای قانونی را ابتر می‌گذارند. (منبع:عصرارتباط)