چرا نباید در هر جشنواره‌ای شرکت کرد؟
سید مصطفی کلامی هِریس - «یکی از مزایای مسابقات، جشنواره‌ها و همایش‌ها، ایجاد فضای رقابت سالم و حرفه‌ای است و در صورتی که افراد یا گروه‌هایی، بتوانند رتبه‌ای را کسب کنند، قطعا باعث افتخار و زمینه‌ساز رشد بیشتر آنها خواهد بود.
و البته، ارزش ذاتی چنین رتبه یا جایزه‌ای، به منصفانه و سالم بودن فضای رقابت و داوری در رویداد مورد نظر است. این موضوع در همه انواع رویدادهای علمی، فرهنگی، ورزشی و هنری دارای اهمیت ویژه است و اقبال آینده نسبت به هر رویداد، در ارتباط و نسبت مستقیم با سلامت و حرفه‌ای بودن آن در ادوار قبلی است.
اما متأسفانه در چند سال اخیر، شاهد برگزاری رویدادهایی در کشورمان هستیم (به ویژه در فضای سایبری و وب) که حداقل‌های سلامت و حرفه‌ای بودن را ندارند. نفس برگزاری یک رویداد این چنینی، بسیار خوب است؛ اما مشروط به آن که، تبدیل به یک فضای دور همی دوستانه و رفاقت زده نشود. مثلا، این که نام تیم یا گروهی در میان حامیان یک رویداد باشد، و در نهایت نیز، همان گروه یا تیم، برگزیده جشنواره شود؛ این موضوع، به هیچ عنوان علامت خوبی برای سلامت رقابت و حسن نیت برگزارکنندگان نیست. این نوع رفتارهای غیر حرفه‌ای، دور باطلی هستند که در نهایت به خلع اعتبار هر رویدادی (حتی در مقیاس جهانی) منجر خواهند شد.
در اینجا، لازم می‌دانم چند نکته را یادآور شوم. یکم این که، وجود کلمه «ایران» یا حتی کلماتی نظیر «ملی» یا «بین‌المللی» در نام یک رویداد، ابعاد ملی و فراگیر به آن نمی‌دهد. افراد با اغراض مختلف، از این کلمات «بزرگ» برای رویدادهای نه چندان بزرگ استفاده می‌کنند و مرتکب مغالطه در نام‌گذاری می‌شوند و در نتیجه، خواسته یا ناخواسته، دیدگاهی بزرگ‌نمایی شده و غیر واقعی را در ذهن مخاطب القا می‌کنند. در حالی که این رویداد، یک دورهمی ساده دوستانه است و هر چه باشد، «ملی» نیست.
دوم این که، شاید به ذهن برسد که شرکت در چنین رویدادهایی، اگر نفعی هم نداشته باشد، ضرری هم ندارد. متأسفانه این طور نیست و در کمترین حالت، منابع زمانی و فکری قابل توجهی از شرکت‌کنندگان گرفته می‌شود که صرفا قرار است، به عنوان سیاهی‌لشکر از حضور آنها و اعتبارشان سوء استفاده شود. ضمن این که، ضررها و خطرات دیگری هم در این مسیر متصور هستند. به عنوان مثال، در رقابت‌های تحت وب، که به وضوح وضعیت داوری در آنها غیر منصفانه است، معلوم نیست که تا چه میزان از اطلاعات مشتریان و مخاطبان یک سایت، که در رأی‌گیری به نفع آن شرکت می‌کنند، حفاظت می‌شود. شواهد نشان می‌دهند که متأسفانه، نشت اطلاعاتی و حتی فروش آن به رقبا، به هیچ عنوان منتفی نیست و خطر بسیار بزرگی در کمین شرکت‌کنندگان «غیر خودی» این نوع از رویدادهاست. بهتر است مراقب باشیم.»
مسوولان دولتی و غیردولتی مراقب باشند
به این مطلب که در سایت نویسنده (Kalami.ir) منتشر شده باید این را هم اضافه کنیم که سال‌هاست در هفته‌نامه عصر ارتباط نسبت به شیادی و کلاهبرداری‌هایی که در پس همایش‌ها و جشنواره‌های خانوادگی و تندیس‌فروش در جریان است، هشدار داده‌ایم. اما ظاهرا برخی شرکت‌هایی که فاقد هرگونه توانایی و رزومه کاری مشخص هستند، برای خوشایند مدیران، سهامداران و مشتریان بی‌اطلاع و کم‌اطلاع خود اقدام به خرید جایزه می‌کنند.
در این خصوص شاهد برگزاری دو نوع جشنواره و همایش در ایران هستیم. نخست جشنواره‌های فروش جایزه و تندیس که عمدتا از سوی کسانی برگزار می‌شود که به دنبال کسب درآمد از طریق فروش جوایز، میزگرد، اسپانسری و حتی فروش نوبت سخنرانی هستند.
دسته دوم جشنواره‌ها و همایش‌های خانوادگی و فامیلی است که برخی شرکت‌ها پشت برگزاری آن هستند و هدف دعوت عده‌ای از همه جا بی‌خبر برای حضور در این همایش‌ها و تبلیغ و برنده‌سازی کسب‌وکارهای وابسته به خودشان را دارند.
در واقع مدعوین بی‌خبر این قبیل همایش‌ها عمدتا نقش دکور همایش و پرکردن صندلی‌های آن را به عهده دارند. لذا به آن دسته از مسوولان دولتی و غیر دولتی که خود ذینفع در برگزاری این قبیل همایش‌ها (بخوانید نمایش‌ها) نیستند، اکیدا توصیه می‌شود از حضور و هرگونه حمایت مادی و معنوی خودداری کنند تا هم خود را در مظان اتهام بی‌اطلاعی یا ذینفعی قرار ندهند و هم به اعتماد عمومی لطمه نزنند.
چه به هر حال همه مردم کشور نمی‌دانند در پس این نمایش‌های خانوادگی و جایزه فروشی، چه می‌گذرد و حضور مسوولان دولتی و غیردولتی می‌تواند زمینه‌ساز خدشه به اعتماد آنها شود. (منبع:عصرارتباط)
- ۹۶/۱۱/۱۸