ITanalyze

حملات سایبری می‌توانند چند هدف را در آن واحد مورد هجوم قرار دهند و هکرها از پیش زمینه آن را فراهم کرده‌اند؛ در واقع هکرها می‌توانند حتی از یک حمله هسته‌ای هم انسان‌های بیشتری را بکشند!

سایت "لایو ساینس" در گزارشی به بررسی آسیب‌های حملات سایبری پرداخته و از حملات سایبری به‌عنوان سلاح هسته‌ای بی‌صدا و آهسته یاد شده که می‌تواند انسان‌های زیادی را به وسیله تصادفات رانندگی، کمبود آب و غذا و قطعی گاز و برق به کشتن دهد.

گزارش‌ها حاکی از آن است که هکرها در سیستم‌های آب و برق آمریکا، یک نرم‌افزار مخرب کار گذاشته‌اند که در هر زمانی می‌تواند فعال شده و خسارات جدی مالی و جانی رقم بزند همچنین ارتش امریکا مدعی شده که به سیستم‌های الکتریکی روسیه نفوذ کرده‌اند.

در سال 2016 هکرها کنترل یک واحد تصفیه آب در امریکا را بدست گرفتند و ترکیبات آب را تغییر دادند؛ شرکت آب "کمونی" که تحت این حمله قرار گرفته بود، نخواست مکان این تصفیخانه را ذکر کند؛ این تغییرات می‌توانست به مسموم شدن و قطعی آب منجر شود.

همچنین هکرها در سال 2017 با نفوذ به یک سیستم الکترونیک که در تمام سازه‌های صنعتی دنیا یکسان است، یکی از تاسیسات پتروشیمی عربستان را مورد هجوم قرار دادند؛ فقط چند ماه پس از آن، هکرها سیستم‌های مانیتوری لوله‌های نفت و گاز ایالات متحده را خاموش کردند. این کار منجر به بروز مشکلات لجیستیکی شد و نشان داد که چقدر سیستمهای امنیتی پیمانکاری نا‌امن هستند.

نکته‌ای که حملات سایبری از هسته‌ای را متمایز می‌کند، نبود نوعی بازدارندگی بین‌‌المللی است؛ مسئله تاثیرات ویرانگر و بی‌درنگ حمله اتمی نیست بلکه "انهدام متقابل" مانع بروز حملات هسته‌ای می‌شود؛ به‌گونه‌ای که اگر یک حمله‌ هسته‌ای توسط کشوری رخ دهد،‌ مبدا شلیک موشک به راحتی توسط کشور هدف شناسایی شده و پاسخ منجر به انهدام دو ملت می‌شود.

اما حملات سایبری قدرت بازدارندگی کمتری دارند؛ یک دلیل واضح، این است که مبدا حملات سایبری به سادگی پنهان می‌شوند همچنین نبردهای سایبری می‌توانند در ابعاد کوچک مانند هدف قرار دادن یک تلفن همراه یا لپ‌تاپ باشند. ابعاد وسیعتر این نوع حملات می‌تواند تجارتها، بانکها، هتلها یا نهادهای دولتی باشد اما اینگونه حملات نمی‌تواند سطح درگیری‌ها را به تقابل هسته‌ای بکشاند.

حملات سایبری در سطح هسته‌ای

به‌طور کلی،‌ حملات سایبری به دو گونه می‌توانند در سطح حملات هسته‌ای مخرب باشند؛ در حالت اول، ابتدا نیروی اطلاعاتی یک کشور، به اطلاعات نظامی کشور قربانی دست پیدا کند و آنرا پاک کرده یا در اختیار کشور دیگری قرار دهد، سپس حملات تلافی‌جویانه متعدد می‌تواند دامنه تهاجمات را گسترش دهد و موجب وارد آمدن خسارات شدید به زندگی غیر نظامیان شود.

در حالت دوم، یک کشور یا گروه تروریستی با راه‌اندازی انبوهی از حملات سایبری، نیروگاه‌های برق،‌ واحدهای تصفیه آب و سازه‌های صنعتی را یکجا یا به‌صورت ترکیبی مورد تهاجم قرار دهد.

همانطور که در مقابل حملات هسته‌ای، راه دفاعی مشخصی وجود ندارد، در مورد حملات هکری نیز تنها می‌توان با تدابیر و تمهیدات خاص، احتمال بروز این حملات را کاهش داد؛ دولتها، تجارتها و مردم عادی باید با ایمن‌سازی، از ورود هکرها به سیستم‌های خود جلوگیری کنند و مانع نفوذ و دسترسی آنها به لایه‌های عمیق‌تر شوند.

در ایالات متحده در بسیاری از موارد، دسترسی هکر به سیستم بعد از گذشت یکسال شناسایی شده است؛ همچنین سه چهارم شرکت‌های انرژی در امریکا، نوعی نفوذ به شبکه خود را در سال‌های اخیر تجربه کرده‌اند.