چند کلام پراکنده
علی شمیرانی - 1- در تاریخچه تاسیس وزارت پست و تلگراف و تلفن (ICT امروزی) آمده است، «با توجه به تشابه وظایف اداره تلگراف و پست در سال 1287 هر دو وزارت در هم ادغام و وزارت پست و تلگراف آغاز بکار کرد.»
به عبارت دیگر ما نزدیک به 110 سال است که وزارتخانه‌ای در این حوزه داریم که کلی وزیر و مدیر به خود دیده و اتفاقا بسیاری از آنها هفت کفن هم پوسانده‌اند. اما تا به حال به این موضوع دقت کرده‌اید که هرگاه خبر از انتخاب وزیر جدید برای این وزارتخانه تخصصی می‌شود، سال‌هاست که حداکثر و به سختی یکی دو اسم از خود مدیران این وزارتخانه برای وزارت مطرح است و معمولا دست آخر هم فردی بدون سابقه مرتبط از بیرون وزارتخانه بر امور حاکم می‌شود.
مشکل کجاست؟ این وزارتخانه مهم نیست؟ یا مدیرانی با سوابق طولانی کار در این دستگاه، در حد وزارت نیستند؟ یا اصولا در انتصاب وزرا، روابط سیاسی و تعهد به تخصص اولویت دارد؟ یا چه؟
گیر کار کجاست که حتی در یک گفت‌وگوی غیر رسمیِ غیر علنی وقتی از چند فرد با سابقه در حوزه ICT هم می‌پرسی، سه اسم برای وزارت پیشنهاد بده، نگاهت می‌کند؟ گیر کار کجاست که اصلا حتی برای فعالان این حوزه هم مهم نیست چه کسی وزیر شود!
2- در خبرها آمده بود دولت تا پایان سال مهلت دارد تا سامانه ثبت حقوق مدیران را راه‌اندازی کند. قرار است در این سامانه حقوق مدیران ثبت شود تا مثلا دیگر نجومی‌بگیران سبز نشوند. آری سامانه‌ها چیز خوبی هستند و ابزار شفاف‌سازی و کلی از این حرفا‌ی خوب و مردم‌پسند دیگر. اما من سوال دارم. سامانه ثبت حقوق مدیران و البته کلی سامانه مشابه دیگر یعنی چه؟ یعنی این همه نهاد مسوول، نمی‌دانند خودشان و همکارانشان چه قدر حقوق می‌گیرند؟! اگر در سامانه ثبت شود، یعنی فشار افکار عمومی موجب برخورد و بازدارندگی می‌شود، اما تا پیش از این امکان برخورد وجود نداشت؟ یعنی این سامانه ریشه فساد را می‌زند؟ دوست دارم باور کنم اما نمی‌توانم.
3- کارکرد شبکه‌های اجتماعی در ایران (مثل خیلی چیزهای دیگر) انگار دچار نوعی احاله شده است. این شبکه‌ها حالا در کشور ما اسباب تشویش اذهان عمومی و هدایت مردم جلوی بانکی، صحنه آتش‌سوزی، تروری، یا چنین چیزهایی شده است. این شبکه‌ها ابزار فریب و سرگرم کردن افکار عمومی به حاشیه‌ها شده است. این شبکه‌ها ابزار جدید کلاهبرداری و تجارت لایک و فالوئر و ترند و غیره شده است. این شبکه‌ها ابزار رایگان و در دسترس برای ترویج دروغ، سبک‌های ساختگی زندگی، خودنمایی و تبلیغ شده‌اند و ...
واقع‌بین باشیم، اگر این شبکه‌ها را در ترازو بگذاریم، کفه منفی‌اش سنگین‌تر است یا مثبت آن؟ (منبع:عصرارتباط)
- ۹۶/۰۴/۱۲