کارتهای اعتباری ما را به رسمیت نمیشناسد
بدون وجود مرکز ملی امضای دیجیتالی ، تجارت الکترونیک معنایی نخواهد داشت.
دکتر حمید ضیاییپرور ، پژوهشگر ارتباطات ، درگفت و گو با خبرنگار ایلنا ، با بیان این مطلب ، گفت: در کشوری که سرعت اتصال به اینترنت زیر 40 و ضریب نفوذ اینترنتی نیز زیر 10 درصد است ، نمیتوان انتظار داشت که از پدیدههایی مانند بانکداری الکترونیک ، آموزش الکترونیک و به طور کلی تجارت الکترونیک صحبت شود.
وی ، با بیان این که رسیدن به بستر تجارت الکترونیک نیازمند زیرساخت فنی فراتر از شبکههای پرسرعت مخابراتی و ماهوارهای است، گفت: گسترش فناوری اطلاعات در کشور و کاربردهای آن نیازمند فرهنگ سازی است.
دکتر ضیاییپرور ، با اشاره به سوق طبیعی جامعه به سمت IT با توجه به افزایش کاربران ، خاطرنشان کرد: مشکل اساسی کشور ما در بحث تجارت الکترونیک به طور خاص نظام بانکداری است که به هیچ وجه حاضر نیست الکترونیکی شود.
پژوهشگر ارتباطات، گفت: با توجه به این که برای بانکداری الکترونیک در کشور قانون تعریف و تصویب شده است ، اما به هیچ عنوان این مسئله اجرایی نشده و بانکهای کشور حاضر به استفاده از آن نیستند.
وی ، با بیان این که بدون بانکداری الکترونیک ، تجارت الکترونیک امکان پذیر نیست، یادآور شد: باید بتوانیم اطلاعات و دادهها را از طریق شبکه منتقل کنیم و بعد صحبت از معامله و خرید و فروش کالا روی شبکه داشته باشیم.
دکتر ضیایی پرور ، نبود امضای الکترونیک در کشور را از دیگر معضلات عدم دستیابی به تجارت الکترونیک عنوان کرد و افزود: بدون داشتن مرکز ملی که امضای دیجیتالی را به ثبت برساند ، تجارت الکترونیک همچنان یک کپی ناقص از تجارت کاغذی خواهد بود.
وی ، تصریح کرد: تا زمانی که امضای دیجیتالی در کشور شکل نگیرد ، پروسه کاغذبازی همچنان ادامه خواهد داشت و نمیتوانیم انتظار داشته باشیم که به تجارت الکترونیکی دست پیدا کنیم.
پژوهشگر ارتباطات ، از دیگر معضلات موجود در جامعه برای رسیدن به تجارت الکترونیک ، عدم به رسمیت شناختن کارتهای الکترونیک کشورمان را در دنیا دانست و یادآور شد: داد و ستد بینالمللی تنها از طریق کارتهای اعتباری صورت میگیرد که در این رابطه جهان خارج ما را قبول نکرده است.
وی ، افزود: تجارت الکترونیک جهانی است و برای طی کردن این فرآیند جهانی باید کلیه ارتباطات در کشور به سمت الکترونیکی شدن پیش رود.
- ۸۵/۰۲/۲۰