ITanalyze

*ITanalyze.ir - این گزارش توسط گروه کاری راهبری اینترنت که توسط دبیرکل سازمان ملل بر اساس مسئولیتی که طی مرحله اول اجلاس جهانی سران درباره جامعه اطلاعاتی در تاریخ 12-10 دسامبر 2003 در ژنو بر عهده او قرار گرفته بود، ایجاد گردید، تهیه شده است. گروه کاری راهبری اینترنت شامل چهل عضو از دولت ها، بخش خصوصی و جامعه مدنی می باشد که همه در یک موقعیت یکسان و بر اساس توانایی های شخصی شان در آن مشارکت دارند. رئیس این گروه آقای نیتین دسایی، مشاور ویژه دبیرکل WSIS می باشد. لیست اعضای این گروه در ضمیمه این گزارش آورده شده است.

2. یک گزارش پیش زمینه تهیه شده که شامل بسیاری از فعالیت هایی است که طی مراحل WGIGانجام گردیده و بطور جداگانه در دسترس قرار گرفته اند. این گزارش عقاید مختلفی را که بین اعضا وجود دارد و همچنین بسیاری از نظرات اعضا را منعکس می نماید. گزارش پیش زمینه مشخص می نماید که چه استدلال و عقیده ای میان همه اعضای گروه و یا بین برخی از اعضا مشترک می باشد. گزارش پیش زمینه به عنوان متن گزارش WGIG نمی باشد ولی می تواند بعنوان یک مرجع مورد استفاده قرار گیرد.

3. WGIG چهار نشست در تاریخ های 25-23 نوامبر2004، 18-14 فوریه 2005، 20-18 آوریل 2005، 17-14 ژوئن 2005 در ژنو برگزار نموده است.

4. مسئولیت WGIG از مرحله اول اجلاس جهانی سران درباره جامعه اطلاعاتی مشخص شده است، که طی آن روسای کشورها و دولت ها اهمیت اینترنت را تصدیق نمودند; آنها تایید نمودند که اینترنت عنصر اساسی زیرساخت ظهور جامعه اطلاعاتی است، در عین حال قبول شده است که دیدگاه های متفاوتی نسبت به مناسب بودن سازمان ها و مکانیزم های فعلی برای مدیریت فرآیندها و سیاست های توسعه دهی اینترنت وجود دارد. به این منظور آنها از دبیرکل سازمان ملل خواستند تا یک گروه کاری در رابطه با راهبری اینترنت با دیدگاه فراهم نمودن زمینه برای مذاکرات در مرحله دوم اجلاس جهانی سران درباره جامعه اطلاعاتی که در نوامبر 2005 در تونس برگزار خواهد شد، ایجاد نماید.

5. اعلامیه اصول و طرح کاری WSIS که در ژنو پذیرفته شد پارامترهایی را برای گروه کاری راهبری اینترنت تنظیم نمود که شامل عناوین مرجع و برنامه فعالیت های آن بود. از WGIG خواسته شد تا " طرح های پیشنهادی اجرایی و مناسبی را برای مدیریت اینترنت تا سال 2005 ارائه نماید. و همچنین در این رابطه مسائل زیر را مورد بررسی قرار دهد:

 توسعه یک تعریف کاری از راهبری اینترنت

 شناسایی مسائل سیاسی عمومی مربوط به راهبری اینترنت.

 توسعه یک درک مشترک از نقش و مسئولیت های دولت ها و سازمان های بین المللی موجود و دیگر مجامع، همچنین بخش خصوصی و جامعه مدنی در کشورهای در حال توسعه و کشورهای توسعه یافته.

6. در انجام وظایف و عملکردها، WGIG از طریق اصول کلیدی WSIS هدایت و راهنمایی گرفت. بویژه اصولی از (WSIS) که مربوط به پایداری و عملکرد امن اینترنت بوده و به دلیل حائز اهمیت بودن مورد قضاوت قرار می‌گرفت. از این رو WGIG پذیرفت که تمام پیشنهادات به منظور اصلاح نظام فعلی راهبری بایستی کاملاً معین و مشخص شده و باید با توجه به ظرفیت و گنجایش مربوط به اصول WSIS، مورد ارزیابی قرار گیرد.

7. برای توسعه درک مسائل راهبری، WGIG مرور مراحل مختلف توسعه اینترنت (از یک پروژه تحقیقاتی در دهه 60 تا یک زیرساخت گسترده تجاری با نزدیک به یک بیلیون کاربر در سال 2004،) را مفید دانست. . این نگرش تاریخی از آن جهت مفید بود که اصول راهبردی و فاکتورهایی که توسعه موفق اینترنت را فراهم می آورد و یا به آن کمک می کند، شامل ماهیت باز و غیر متمرکز معماری آن، توسعه فنی اصولی استانداردهای مرکزی آن و همچنین مدیریت نام ها و شماره ها، را مورد توجه قرار می داد.

II. تعریف کاری راهبری اینترنت

8. در حالیکه یک درک عمومی از اینترنت وجود دارد ولی هنوز یک دیدگاه مشترک در رابطه با راهبری اینترنت وجود ندارد، از اینرو طی WSIS از WGIG خواسته شد تا یک تعریف کاری از راهبری اینترنت ارائه دهد. طی 10 سال که اینترنت از یک وسیله تحقیقاتی و آکادمیک به یک " وسیله جهانی قابل دسترس برای عموم" تبدیل شده است. دیدگاه های بسیار مختلفی درباره مکانیزم ها و حوزه راهبری آن بوجود آمده است.

9. WGIG در ابتدا پنج معیار را مورد بررسی قرار داد. برای مثال تعریف کاری باید مناسب، قابل تعمیم، تشریحی، مختصر و فرآیند گرا باشد. دوم اینکه WGIG سطح گسترده ای از بخش دولتی، بخش خصوصی و مکانیزم های راهبری چند عضوی که در حال حاضر با رعایت مسائل و عملکردهای اینترنت وجود دارد را مورد مطالعه قرار داد. در نهایت، WGIG، تعدادی از تعاریف جانبی پیشنهاد شده توسط بخش های گوناگون در طی فرآیند WSIS و مذاکرات بین المللی مربوطه را مورد ارزیابی قرار داد.

10. برای پاسخگویی به معیارها، تجزیه تحلیل ها و طرح های پیشنهادی ذکر شده در بالا، همچنین مذاکره گسترده تر میان اعضایی که در WSIS، WGIG و جامعه گسترده تر اینترنت مشارکت داشتند، WGIG تعریف کاری زیر را ارائه داد:

راهبری اینترنت توسعه و کاربرد اصول مشترک، هنجارها، قوانین، تصمیم گیری ها، روال ها و برنامه هایی است که سیر تکاملی و استفاده از اینترنت را توسط دولت ها، بخش خصوصی و جامعه مدنی با توجه به نقش موثر آنها تشکیل می دهد.

11. این تعریف کاری مفهوم جامعیت دولت ها، بخش خصوصی و جامعه مدنی در مکانیزم های راهبری اینترنت را تقویت می نماید. این تعریف کاری همچنین تایید می نماید که با توجه به مسائل خاص راهبری اینترنت هر گروهی تمایلات ، نقش ها و مشارکت متفاوتی خواهد داشت که در بعضی موارد مشترک خواهد بود.

12. باید مشخص شود که به هر حال راهبری اینترنت فراتر از نام ها و آدرس های اینترنت یعنی مسائلی که توسط ICANN مورد رسیدگی قرار می گیرند می باشد به ترتیب که شامل مسائل سیاسی عمومی مهم دیگری از قبیل منابع مهم اینترنت، امنیت و ایمنی اینترنت، ابعاد توسعه ای و مسائل مربوط به استفاده از اینترنت نیز می باشد.

III. شناسایی مسائل سیاسی عمومی مربوط به راهبری اینترنت و ارزیابی شایستگی نظام فعلی راهبری

13. WGIG بیشتر توجه خود را همانطور که در پارگراف (b)13 طرح کاری خواسته شده بود، به شناسایی مسائل سیاسی عمومی که ذاتا به راهبری اینترنت مربوط می باشد، اختصاص داد. این گروه پذیرفته است که راهکار گسترده ای را اتخاذ نماید و هیچیک از مسائل مربوط به راهبری اینترنت را مستثنی نکند. بر اساس این فعالیت تحقیقاتی، WGIG چهار حوزه سیاسی عمومی کلیدی را مشخص نمود:

(a) مسائل مرتبط با مسائل زیرساخت و مدیریت منابع حیاتی اینترنت، شامل مدیریت سیستم نام های دامنه و آدرس های IP ، مدیریت سیستم سرور ریشه، استانداردهای فنی، ارتباطات میان شبکه ای، زیرساخت مخابراتی شامل فنآوری های جدید همچنین چند زبانگی. این مسائل موضوعاتی است که بطور مستقیم مربوط به راهبری اینترنت و در حیطه سازمان های مسئول در زمینه این مسائل می باشد.

(b) مسائل مربوط به استفاده از اینترنت شامل: spam، امنیت شبکه و جرائم مجازی. درحالیکه این مسائل مستقیما به راهبری اینترنت مربوط می باشند مشارکت جهانی مورد نیاز بخوبی تعریف نشده است.

(c) مسائل مربوط به اینترنت، اما با پیچیدگی گسترده تر نسبت به اینترنت، جائیکه سازمانهایی مسئولیت این مسائل را بر عهده دارند مثل حقوق مالکیت معنوی یا تجارت جهانی. WGIG شروع به بررسی حوزه ای که در آن این موضوعات مطابق با اعلامیه اصول پردازش می شوند، نمود.

(d) مسائل مربوط به ابعاد توسعه راهبری اینترنت بویژه ایجاد ظرفیت در کشورهای در حال توسعه.

14. بعد از بررسی عمیق مسائل مربوط به این چهار بخش WGIG مسائل سیاسی عمومی مربوط به راهبری اینترنت را شناسایی نمود و در پیش زمینه گزارشش قرار داد. این مسائل از بالاترین اولویت شامل مسائل و مشکلات مربوطه می باشند که در زیر برای رسیدگی WSIS تعیین شده اند.
15. مدیریت سیستم و فایل های حوزه ریشه

مدیریت یک جانبه توسط دولت آمریکا

به دلایل تاریخی اختیار ایجاد تغییرات در حوزه ریشه در سیستم فعلی تنها یک دولت را درگیر می نماید. فقدان رابطه رسمی با اپراتورهای سرور ریشه.

 اپراتورهای حوزه های ریشه امروزه وظایف خود را بدون ارتباط رسمی با هیچ مرجعی انجام می دهند.

16. هزینه های اتصالات داخلی

توزیع متغیر هزینه.

 ISP هایی که در کشورهایی دور از backbone اینترنت قرار گرفتند، بویژه در کشورهای در حال توسعه، باید هزینه کامل مدارهای بین المللی را پرداخت نمایند.

 نبودن یک مکانیزم جهانی مناسب و موثر راهبری اینترنت برای حل مسئله.

17. پایداری اینترنت، امنیت و جرائم مجازی.

 فقدان مکانیزم های چندجانبه برای تضمین پایداری شبکه و امنیت سرویس ها و کاربردهای زیرساخت اینترنت

 فقدان ابزار کارآمد و مکانیزم هایی برای استفاده کشورها برای جلوگیری و پیگرد جرائم مرتکب شده در حوزه های قضایی دیگر، استفاده از توانایی های فنی که ممکن است داخل یا خارج منطقه قرار داشته باشند.

18. Spam

عدم وجود راهکار یکپارچه و هماهنگ

 هیچ توافق جهانی در رابطه با تعریف spam و نظام جهانی برای رسیدگی به این موضوع یا توانا ساختن قوانین موثر ملی ضد spam وجود ندارد. اگر چه میزان توافقهای دوجانبه و چند جانبه بین کشورها برای اجرای قوانین ملی ضد spam، به اشتراک گذاری بهترین تجربیات و همکاری در زمینة راه حل ها رو به افزایش است.

19. مشارکت موثر در توسعه سیاسی جهانی

موانع مهمی برای مشارکت چند عضوی در مکانیزم های راهبری وجود دارد.

 اغلب اوقات شفافیت، آزادی و فرآیندهای مشارکتی وجود ندارد.

 مشارکت در برخی سازمان های بین دولتی و دیگر سازمان های بین المللی غالبا محدود و گران می باشد، بویژه برای کشورهای در حال توسعه، افراد بومی، سازمان های جامعه مدنی و سازمان های تجاری کوچک و متوسط (SMEs)

 محتوا توسط برخی سازمان های بین دولتی و سازمان های بین المللی دیگر تولید می شود که اغلب تنها محدود به اعضا می شود یا با هزینه های بسیار بالا قابل دسترسی می باشد.

 تعداد و موقعیت محل ها برای نشست های سیاسی جهانی باعث محدود شدن مشارکت برخی از اعضا از نواحی دورتر می گردد.

 یک مکانیزم جهانی برای مشارکت دولت ها بویژه از کشورهای در حال توسعه در رسیدگی به مسائل چند بخشی مربوط به توسعه سیاسی جهانی اینترنت وجود ندارد.

20. ایجاد ظرفیت

منابع مناسبی برای ایجاد ظرفیت در سطح حوزه های مربوط به مدیریت اینترنت در سطح ملی و برای تضمین مشارکت موثر در راهبری جهانی اینترنت بویژه برای کشورهای در حال توسعه در دسترس نمی باشد.

21.تخصیص نام های دامنه

توسعه بیشتر سیاست ها و روال ها برای gTLDs مورد نیاز می باشد.

 توسعه بیشتر سیاست ها برای مدیریت و توسعه بیشتر فضای نام دامنه، اگر چه بعلت پیچیدگی ذاتی موضوع، تاثیر عمده ای در مسائل کلیدی از قبیل توزیع عادلانه منابع، دسترسی برای همه و چندزبانگی دارد. مورد نیاز می باشد.

22. آدرس دهی IP

نگرانی های مربوط به سیاست های تخصیص IP آدرس ها

 بدلایل تاریخی، توزیع آدرس های IPV4 نا متعادل می باشد. این مسئله پیش از این توسط دفاتر ثبت منطقه ای اینترنت (RIRs) رسیدگی می شده است. از لحاظ تغییر به IPV6 برخی از کشورها احساس می کنند که سیاست های تخصیص آدرس های IP باید دسترسی متعادل به منابع از نظر جغرافیایی را تضمین نماید.

23. حقوق مالکیت معنوی (IPR)

کاربرد حقوق مالکیت معنوی در سپهر اطلاعاتی

 در حالیکه توافق در رابطه با نیاز به برقراری تعادل میان حقوق دارندگان و کاربران وجود دارد، دیدگاه های متفاوتی در رابطه با ماهیت دقیق تعادل که برای همه اعضا سودمند خواهد بود و اینکه آیا سیستم فعلی IPR برای رسیدگی به مسائل جدید ایجاد شده توسط سپهر اطلاعاتی مناسب می باشد وجود دارد. از طرفی دارندگان حقوق مالکیت معنوی از میزان بالای تخلفات از قبیل دزدی دیجیتالی و تکنولوژی های ایجاد شده که از فعالیت ابزارهای محافظتی برای پیش گیری از این تخلفات، جلوگیری می نمایند ابراز نگرانی نموده اند. از طرفی کاربران در رابطه با انحصار چند جانبه بازار، موانع دسترسی و استفاده از محتوای دیجیتالی و ماهیت نامتعادل مشاهده شده در قوانین فعلی IPR نگران بوده اند.

24. آزادی بیان

محدودیت های آزادی بیان

 اقدامات اتخاذ شده در رابطه با اینترنت در زمینه های امنیت یا مبارزه با جرائم می تواند منجر به نقض مقررات آزادی بیان گردد همانطور که در اعلامیه جهانی حقوق بشر و اعلامیه اصول WSIS مطرح شده است.

25. حفاظت داده و حقوق حریم خصوصی

عدم وجود یا کاربرد متناقض حقوق حریم خصوصی و حفاظت داده.

 در زمینه قانونگذاری ملی و استانداردهای جهانی قابل اجرا برای حقوق حریم خصوصی و حفاظت داده در اینترنت نقصان وجود دارد. در نتیجه، اگر ابزاری برای تقویت حریم خصوصی و حقوق حفظ داده شخصی شان وجود نداشته باشد تعداد کاربران کم خواهد شد. حتی اگر این حقوق توسط قانون تایید شده باشند.مثالی برای این مورد فقدان مشهود حفظ داده های شخصی در برخی از پایگاه داده های WHOIS می باشد.

26. حقوق مصرف کننده

 در زمینه استانداردهای فنی برای حقوق مصرف کننده در اینترنت فقدان وجود دارد، برای مثال خرید کالا از طریق تجارت الکترونیکی. همین طور اگر هیچ ابزاری برای تقویت حقوق کاربران وجود نداشته باشد، تعداد آنها کم خواهد شد حتی اگر این حقوق توسط قانون تایید شده باشند. در مورد کالاهای دیجیتالی و سرویس های online برای کاربرد کامل و قابل استفاده بودن حقوق سنتی مصرف کننده مشکلاتی وجود دارد.

27. چند زبانگی

 در زمینه چندزبانگی پیشرفت زیادی صورت نگرفته است. مسائل حل نشده شامل استانداردها برای TLDهای چندزبانه، آدرس های ایمیل و جستجوی کلمه کلیدی، بعلاوه کم بودن محتوای محلی چندزبانی می باشد . در رابطه با هماهنگی بین المللی فقدان وجود دارد.

28. WGIG مسائل مهم دیگری از قبیل همگرایی و " نسل بعدی شبکه ها" (NGNs)، بعلاوه تجارت و تجارت الکترونیکی، هرچند بدون توجه به جزیئیات آنها را شناسایی نمود.

IV. توسعه یک درک مشترک از نقش ها و مسئولیت های همه اعضا از کشورهای توسعه یافته و کشورهای در حال توسعه

29. تصدیق نقش ضروری همه اعضا در راهبری اینترنت، این بخش به شرح مسئولیت ها و نقش های اعضای مهم مانند دولت ها، بخش خصوصی، جامعه مدنی، بعلاوه سازمان های بین المللی و بین دولتی، همانطور که در اعلامیه اصول WSIS مطرح شد، می پردازد. انجمن های آکادمیک و فنی نیز نقش مهمی ایفا می نمایند.

30. دولت ها. نقش ها و مسئولیت های دولت ها شامل:

 سیاست گذاری عمومی، هماهنگ سازی و پیاده سازی، بصورت مناسب در سطح ملی و توسعه ملی و منطقه ای در سطوح منطقه ای و بین المللی.

 ایجاد محیطی توانمندساز برای توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT)

 عملکردهای نظارتی

 توسعه و پذیرش قوانین، مقررات و استانداردها

 انعقاد معاهدات

 توسعه بهترین آموخته ها

 توسعه ایجاد ظرفیت در و از طریق ICTs

 افزایش تحقیق و توسعه تکنولوژی ها و استانداردها

 بالا بردن دسترسی به سرویس های ICT

 مبارزه با جرائم مجازی

 توسعه همکاری منطقه ای و بین المللی

 بالا بردن توسعه زیرساخت و کاربردهای ICT

 بررسی مسائل توسعه ای عمومی

 ارتقاء چندزبانگی و تنوع فرهنگی

 داوری و حل مناقشه

31. بخش خصوصی. نقش ها و مسئولیت های بخش خصوصی شامل:

 خودقانونگذاری صنعت

 توسعه بهترین آموخته ها

 توسعه طرح های پیشنهادی سیاسی، رهنمودها و راهکارها برای سیاستگذاران و دیگر اعضا.

 تحقیق و توسعه تکنولوژی ها، استانداردها و فرآیندها

 کمک به پیش نویس قانون ملی و مشارکت در توسعه سیاسی ملی و بین المللی.

 پرورش نوآوری

 داوری و حل مناقشه

 توسعه ایجاد ظرفیت

32. جامعه مدنی. نقش ها و مسئولیت های جامعه مدنی شامل:

 بالا بردن آگاهی و ایجاد ظرفیت ( دانش، آموزش و پرورش و به اشتراک گذاری مهارتها)

 توسعه اهداف مختلفی که مورد علاقه عموم هستند.

 تسهیل ایجاد شبکه

 مشارکت دادن همگانی شهروندان در فرآیند های دموکراتیک

 ایجاد توجه به گروه های حاشیه ای شامل جوامع مستثنی و فعالیت های پایه ای.

 مشارکت در فرایندهای سیاسی

 شرکت دادن تخصص ها، مهارتها، تجربیات و دانش در سطح حوزه های سیاسی ICT

 شرکت کردن در فرایندهای سیاسی و سیاست هایی که بیشتر از پایین به بالا ، مردم محور و فراگیر هستند.

 تحقیق و توسعه فنآوری ها و استانداردها

 توسعه و انتشار بهترین آموخته ها

 کمک به تضمین اینکه نیروهای سیاسی و نیروهای بازاری به نیازهای همه اعضای جامعه جوابگو باشد.

 ترغیب مسئولیت اجتماعی و شیوه حکومت گری خوب

 حمایت برای توسعه پروژه های اجتماعی و فعالیت هایی که مهم هستند ولی ممکن است " fashionable" یا مفید نباشند.

 کمک به ایجاد دیدگاه های جوامع اطلاعاتی مردم محور بر اساس حقوق بشر، توسعه پایدار، عدالت اجتماعی و قدرت

33. بعلاوه، WGIG تصدیق نمود که مشارکت در اینترنت در جامعه آکادمیک بسیار با ارزش است و یکی از منابع اصلی نوآوری و خلاقیت را تشکیل می دهد. بطور مشابه، جامعه فنی و سازمان های آن در عملکرد اینترنت، استاندارد گذاری اینترنت و توسعه سرویس های اینترنت مشارکت عمیقی دارند. هر دوی این گروه ها کمک دائمی و با ارزشی به امنیت و پایداری عملکرد و سیر تکاملی اینترنت می نمایند. آنها تعامل گسترده ای با همه اعضای گروه ها دارند.

34. WGIG همچنین نقش های موثر و مسئولیت های سازمان های بین المللی و بین دولتی موجود و دیگر مجامع و مکانیزم های گوناگون برای مذاکرات رسمی و غیر رسمی میان سازمان ها را مورد بازنگری قرار داد. این گروه متذکر شد تا حدی امکان اصلاح هماهنگی وجود دارد.

V. " پیشنهادات لازم برای عمل"

A. پیشنهادات مربوط به مکانیزم های راهبری اینترنت

35. WGIG مناسب بودن نظام فعلی راهبری اینترنت را نسبت به اصولی که در آخرین اسناد WSIS مطرح شد، مورد بررسی قرار داد و به این نتیجه رسید که اصلاحاتی برای بیشتر نزدیک نمودن این نظام به معیارهای WSIS مانند شفافیت، جوابگو بودن، چندجانبه بودن، و نیاز به بررسی همه مسائل سیاسی عمومی مربوط به راهبری اینترنت به روشی هماهنگ مورد نیاز می باشد.گروه این مسائل را به چهار بخش دسته بندی نمود: یک مجمع، سیاست عمومی جهانی و نظارت، هماهنگی سازمانی و هماهنگی منطقه ای، زیر منطقه ای و ملی.

36. WGIG ایجاد فضایی جدید برای گفتگو برای همه اعضا در یک شرایط یکسان در زمینه مسائل مربوط به راهبری اینترنت را پیشنهاد می نماید.

37. با توجه به نقش ها و مسئولیت های دولت ها، WGIG تصمیم گرفت تا گزینه های مختلفی را برای بررسی در WSIS مطرح نماید. هر چهار طرح پیشنهادی مکمل مجمع توصیف شده در بخش V.A.1 در زیر می باشند.

38. WGIG همچنین به این نتیجه رسید که اصلاح هماهنگی سازمانی همچنین هماهنگی میان همه اعضا در سطوح منطقه ای، زیر منطقه ای و ملی شایسته خواهد بود.

39. چهار طرح پیشنهادی در زیر بیان می شوند.

1. عملکرد مجمع

40. WGIG خلا میان مفهوم ساختارهای موجود را با نظر به اینکه مجمع جهانی چند عضوی برای رسیدگی به مسائل سیاسی عمومی مربوط به اینترنت وجود ندارد، شناسایی نمود. همچنین به این نتیجه رسید که ایجاد چنین فضایی برای گفتگو میان همه اعضا شایسته خواهد بود. این فضا می تواند به این مسائل همچنین مسائل نوظهور که بصورت فرابخشی و چندبعدی بوده، و مسائلی بیش از یک موسسه را تحت تاثیر قرار می دهند و به یک موسسه خاص مربوط می باشند یا حالت هماهنگ به آن پرداخته نشده است، بپردازد.

41. WGIG به این نکته نیز توجه نمود که یکی از اولویت های اصلی کمک به تاثیر بسزا و مشارکت معنی دار همه اعضا از کشورهای در حال توسعه در نظام راهبری اینترنت میباشد. برخی از موسسات و نهادهای موجود نیز به برخی از موارد مربوط به مسائل سیاست دولت در زمینه اینترنت می‌پردازند. مثل سازمان توسعه و همکاری اقتصادی (OECD) که اعضایشان عموماً بصورت گروه‌های جهانی نمی‌باشند. بنابراین کشورهای درحال توسعه با کمبود یا فقدان مجمعی برای بحث و بررسی و تبادل نظر درمسائل سیاسی عمومی مربوط به اینترنت مواجه می باشند.عملکرد سایر نهادها و موسسات جهانی درتمرکز بر آن بسیار محدود بوده و اجازه برای انجام مشارکت چند عضوی را ندارند. WGIG متذکر شد که مکانیزم‌های موجود برای پاسخگویی به تعادل جغرافیایی و نیز تنوع زبانی کافی نیستند.ماهیت و ساختار پراکنده آنها باعث می شود که کشورهای در حال توسعه برای ارائه نظراتشان دچار مشکل باشند.

42. یکی از اهداف اصلی WGIG توسعه مشارکت کامل کشورهای در حال توسعه در نظام راهبری اینترنت می باشد. WGIG این هدف را در زمینه یکی از اولویت هایی که در دوره کاری اش با نام ایجاد ظرفیت در کشورهای در حال توسعه مشخص نموده بود، قرار داد.

43. چنین فضا یا مجمعی برای گفتگو ( از این به بعد با " مجمع" به آن اشاره می شود( باید به همه اعضا از کشورهای در حال توسعه اجازه دهد تا در شرایط یکسان شرکت نمایند. تساوی جنسیت نیز بایستی بعنوان یک اصل بنیادی با هدف دستیابی و دسترسی برابر به ارائه و معرفی زنان و مردان در تمام سطوح مدنظر قرار گیرد. توجه ویژه ای باید به تضمین تنوع مشارکت ،‌ درمیان افراد و موارد دیگری چون زبان، فرهنگ، سابقة‌ حرفه‌ای بودن و درگیری و مشارکت افراد بومی و مردمانی با عدم قابلیت و توانایی‌ها و سایر گروه‌های آسیب‌پذیر وجود دارد که بایستی مطمئناً مدنظر قرار گیرد.

44. مجمع بایستی به فرم تعیین شده به سازمان ملل بپیوندد. این مجمع می‌تواند بعنوان مکان بهتری نسبت به موسسات و نهادهای موجود اینترنت برای مشارکت کشورهای در حال توسعه در گفتگوی سیاسی باشد. این مسئله فاکتور بسیار مهمی می‌باشد، چنانکه پیش‌بینی می‌شود که رشد هرچه بیشتر اینترنت را بصورت عمده و فراگیر در کشورهای در حال توسعه شاهد باشیم.

45. مجمع باید برای همه اعضا از همه کشورها آزاد باشد. هر یک از اعضا خواهد توانست هر مسئله از راهبری اینترنت را مورد بحث قرار دهد. مجمع باید توسط نهادهای منطقه ای، زیر منطقه ای و ملی تقویت شود و توسط مکانیزم های باز online برای مشارکت تکمیل شود. این مجمع باید برنامه فنآوری اطلاعات و ارتباطات برای توسعه که از فرایندهایWSIS و اهداف توسعه هزاره (MDG) بوجود آمده است را حمایت نماید و باید علاوه بر این وظایف زیر را بر عهده بگیرد:

 ارتباط با بدنه های بین دولتی و دیگر موسسات در زمینه موضوعاتی که در حوزه آنها هستند و مربوط به راهبری اینترنت می باشند از قبیل IPR، تجارت الکترونیکی، مبادله سرویس ها و همگرایی اینترنت/مخابرات

 شناسایی مسائلی که در حال پدید آمدن هستند و به اطلاع بدنه های مقتضی رساندن و ارائه پیشنهادات

 رسیدگی به مسائلی که در جای دیگر مورد رسیدگی قرارنگرفته اند و ارائه طرح های پیشنهادی برای عمل.

 به هم پیوستن بدنه هایی که در مدیریت اینترنت مشارکت دارند در زمان لازم.

 کمک به ایجاد ظرفیت در کشورهای در حال توسعه برای راهبری اینترنت و نزدیک شدن به منابع محلی دانش و تجربه

 بالابردن و ارزیابی مداوم موجود بودن اصول WSIS در فرایندهای راهبری اینترنت.

46. درک واضحی از اینکه چنین مجمعی نباید بعنوان ادامه WGIG در نظر گرفته شود، وجود دارد.. بلکه، بایستی بر اساس نمونه‌ای از مشارکت‌های باز و آزاد WGIGتعریف شود که از طریق ساختاری کوچک حمایت شده و توسط فرایند هماهنگی چندعضوی هدایت و راهنمایی گردد بایستی ازتطابق ونسخه برداری با نهادهای موجود اجتناب نموده و تا حد امکان به بهترین نحو از تحقیق و پژوهش و انجام کار آن از سوی سایرین استفاده شود..

47. مجمع باید مشارکت های میان موسسات تحقیقاتی و آکادمیک را برای دسترسی به منابع دانش و تخصص بصورت منظم توسعه دهد. این مشارکت ها باید در جستجوی بازتاب تعادل جغرافیایی و تنوع فرهنگی و ارتقاء همکاری میان همه مناطق باشد.

2. سیاست عمومی جهانی و نظارت

48. WGIG تصدیق نمود که هر شکل سازمانی برای عملکرد حاکمیت/ عملکرد نظارت باید از اصول زیر تبعیت نماید:

 هیچ دولتی به تنهایی نباید نقش برجسته ای در زمینه راهبری بین المللی اینترنت ایفا نماید.

 شکل سازمانی برای عملکرد حاکمیت چندجانبه، شفاف و دموکراتیک با مشارکت کامل همه دولت ها، بخش خصوصی، جامعه مدنی و سازمان های بین المللی خواهد بود.

 شکل سازمانی برای عملکرد حاکمیت همه اعضا و سازمان های بین المللی و بین دولتی مطابق با نقش های موثرشان درگیر خواهد نمود.

49. WGIG پذیرفت که بین المللی کردن دائم اینترنت و اصل فراگیری و جامعیت نیاز به بازنگری مکانیرم های موجود راهبری را تقویت می نماید، از این رو WGIG یک چنین بازنگری را برعهده گرفت که نتایج آن در زیر ارائه شده است.

50. سطح گسترده ای از عملکردهای حاکمیت وجود دارد که می تواند شامل نظارت، داوری، هماهنگ سازی، سیاستگذاری و تنظیم مقررات میان دیگران باشد ولی شامل مشارکت در مدیریت عملکردهای روزانه اینترنت که تاثیری در مسائل سیاسی عمومی ندارد، نمی باشد.

51. بازنگری، مدل های سازمانی مختلفی برای این منظور مطرح نموده است و چهار مدل در زیر برای بررسی مطرح شده است.

مدل 1

52. این مدل مجمع جهانی اینترنت (GIC) را که شامل اعضایی از دولت ها، نمایندگان اختصاصی از هر منطقه و با مشارکت اعضای دیگر می باشد، در نظر می گیرد. این مجمع، فعالیت های مربوط به راهبری اینترنت بین المللی که در حال حاضر توسط اداره بازرگانی دولت آمریکا اجرا می شود را بر عهده خواهد گرفت. و ممکن است جایگزین کمیته مشورتی دولتی ICANN (GAC) شود.

53. فعالیت های GIC باید شامل موارد زیر باشد:

 سازماندهی سیاست عمومی بین الملی اینترنت و تامین نظارت لازم مربوط به مدیریت منابع اینترنت، از قبیل موارد حذف یا اضافه به root zone file، مدیریت آدرس های IP، معرفی gTLDs و نمایندگی ccTLDs

 سازماندهی سیاست عمومی بین المللی و هماهنگی برای دیگر مسائل کلیدی مربوط به اینترنت، از قبیل spam، حریم خصوصی، امنیت مجازی و جرائم مجازی که بطور کامل با دیگر سازمان های بین دولتی موجود مورد بررسی قرار نگرفته اند.

 تسهیل مذاکره قراردادها، کنوانسیون ها و توافقنامه ها روی سیاست های عمومی مربوط به اینترنت

 پرورش و تامین راهبری مسائل سیاسی توسعه ای معین در برنامه گسترده تر اینترنت شامل ایجاد ظرفیت، چند زبانگی، هزینه های عادلانه اتصال داخلی بین المللی و دسترسی عادلانه برای همه.

 تصویب قوانین و روال ها برای مکانیزم های حل مناقشه و هدایت داوری هر جایی که مورد نیاز می باشد.

54. ارتباط میان GIC و موسسات فنی و عملیاتی اینترنت از قبیل ICANN بین المللی شده و اصلاح شده باید رسمی گردد. در این مدل GIC عملکرد ICANN را کنترل می کند.

55. موقعیت GIC باید توسط سازمان ملل بطور مستحکم تایید شود.

56. برای مسائل مربوط به این نهاد، مولفه های دولتی نقش پیشگام را ایفا می نمایند. بخش دولتی و جامعه مدنی بصورت مشاوره ای مشارکت خواهند داشت.

مدل 2

57. نیازی به ایجاد یک سازمان نظارتی ویژه وجود ندارد.

58. افزایش نقش کمیته مشورتی دولتی ICANN برای مواجهه با نگرانی های مربوط به برخی دولت ها در مسائل خاص ممکن است الزامی باشد.

59. مجمع، همانطور که در بخش V.A.1 در بالا پیشنهاد شد، با مشارکت کامل و برابر شرکت کنندگان از همه اعضا می تواند علاوه بر عملکردهای مختلفی که در آن تنظیم شده، فعالیت های هماهنگ سازی برای اعضای شرکت کننده را تامین نماید و برخی مسائل را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد و پیشنهاداتی در رابطه با آن ها ارائه دهد.

60. این مجمع فعالیت هماهنگ سازی برای مشارکت اعضا توسط ایجاد فضایی که در آن همه مسائلی که سازمان های موجود در رابطه با راهبری اینترنت را درگیر می نماید، آزادانه مورد بحث قرار گیرند، تامین می نماید.

این مذاکرات با شفافیت سازمان های شرکت کننده توانمند خواهند شد و شرکت کنندگان باید تعهد شفافیت بدهند.

61. این مجمع همچنین باید تعامل با مسائل مختلف مربوط به اینترنت یا ایجاد نهادهایی خاص برای تجزیه و تحلیل و ارائه پیشنهاداتی در رابطه با مسائل خاص اینترنت در نظر بگیرد. این نهاد ها باید شامل همه اعضای درگیر در مسئله باشند و در نهایت پیشنهاداتی را به مجمع و اعضا ارائه دهد.
مدل 3

62. برای مسائل سیاسی که با تمایلات ملی سر و کار دارند، با توجه به اینکه هیچ دولت واحدی نمی تواند یک نقش برجسته ای را در راهبری بین المللی اینترنت داشته باشد، یک مجمع بین المللی اینترنت (IIC) می تواند فعالیت های مشابه را انجام دهد بخصوص وظایفی که در حیطه صلاحیت ICANN/IANA هستند.

63. در مجموع، عملکردهای آن شامل مسائل سیاسی عمومی بین المللی مربوط به مدیریت منابع اینترنت و مسائل سیاسی عمومی بین المللی که در حوزه وظایف سازمان های بین دولتی موجود قرار نمی گیرند.

64. برای آن مسائل، مولفه دولتی ICC نقش پیشگام را با ارائه پیشنهاداتی توسط بخش خصوصی و جامعه مدنی ایفا می نماید.

65. به همان طریق، ICC باید برای مسائل توسعه ای خاص در زمینه برنامه های گسترده تر اینترنت نقش رشد دهنده را بر عهده بگیرد.

66. وجود این بدنه جدید ممکن است باعث شود که وجود GAC مازاد باشد.

67. این بین المللی سازی باید توام با توافقات مناسب کشور میزبان برای ICANN باشد.

مدل 4

68. این مدل سه حوزه از مسائل مربوط به حاکمیت سیاست های اینترنت، نظارت و هماهنگ سازی جهانی و پیشنهاد ساختارهایی برای رسیدگی به چالش های زیررا مورد بررسی قرار می دهد:

 توسعه سیاسی عمومی و تصمیم گیری روی مسائل سیاسی عمومی بین المللی مرتبط با اینترنت که دولت ها آنها را هدایت می کنند.

 نظارت بر نهاد مسئول در سطح جهانی برای فعالیت های تکنیکی و عملیاتی اینترنت که توسط بخش خصوصی هدایت می شود.

 هماهنگ سازی جهانی و توسعه اینترنت از طریق گفتگوی میان دولت ها، بخش خصوصی و جامعه مدنی در موقعیتی یکسان

69. ایجاد یک شورای سیاست های جهانی اینترنت (GIPC)

 مسئول مسائل سیاست های عمومی مربوط به اینترنت و مشارکت در دیدگاه های سیاست های عمومی مربوط به تنظیم استانداردهای فنی مربوط به اینترنت.

 مکانیزم هایی که دولت هدایت آنها را بر عهده می گیرد و شامل مسائلی می شود که توسط سازمان های بین دولتی موجود شناسایی می شود و سایر مسائل عمومی که در حال حاضر به نهاد های خاصی مربوط نمی شوند یا اینکه مسائلی که در حیطه وظایف چندین نهاد بین المللی یا بین دولتی می باشند.

 مشارکت بخش خصوصی و جامعه مدنی در نقش نهاد ناظر

70. موسسه جهانی اینترنت برای واگذاری نام ها و شماره ها (WICANN)

 توسعه اینترنت در حد و زمینه فنی و اقتصادی ( یک وظیفه مشابه این را ICANN انجام می دهد) یک نهاد که توسط بخش خصوصی هدایت می شود که از ICANN بین المللی شده اصلاح شده ایجاد شده که به سازمان ملل پیوسته

 در این نهاد دولت ها و ظیفه مستقل و متمایزی دارند.

 وظیفه نظارت بر نهاد مسئول در سطح جهانی برای وظایف عملیاتی و فنی اینترنت ( ICANN). که این نقش در حال حاضر توسط اداره بازرگانی دولت آمریکا انجام می گیرد. این نقش توسط یک کمیته نظارتی که توسط یک بدنه بین دولتی (GIPC) تعیین شده و باید به آن گزارش دهد ایفا خواهد شد. این وظیفه نظارتی در واقع یک ماهیت عملیاتی یا مدیریتی نخواهد داشت.

 وظیفه دوم مشاوره می باشد که در حال حاضر کمیته مشورتی دولتی ICANN (GAC) آن را انجام می دهد.

 مشارکت دولت ها و جامعه مدنی بعنوان ناظر یا مشاوره

 WICANN باید توافق کشور میزبان را داشته باشد.

71. ایجاد مجمع جهانی راهبری اینترنت (GIGF)

 مسئول تسهیل هماهنگ سازی مسائل سیاست های عمومی مربوط به اینترنت

 مشارکت برابر دولت ها، بخش خصوصی و جامعه مدنی.

3. هماهنگی صنعتی

72. مطابق با پارگراف 50 اعلامیه اصول WSIS، WGIG پیشنهاد می نماید که دبیرخانه های سازمان های بین دولتی و سازمان های مرتبط با مسائل راهبری اینترنت به اصلاح همانگ سازی فعالیت هایشان و تبادل اطلاعات بصورت منظم میان خودشان و با مجمع ادامه دهند.

4. هماهنگ سازی فنی و ملی

73. WGIG متذکر شد که هماهنگ سازی بین المللی نیازمند افزایش هماهنگ سازی بین المللی در سطح ملی می باشد. راهبری اینترنت جهانی تنها زمانی می تواند قابل اجرا باشد که با سیاست های منطقه ای، زیر منطقه ای و سطح ملی ارتباط داشته باشد. لذا WGIG پیشنهاد می کند:

(a)که یک راهکای چندعضوی بوده که بایستی پیاده‌سازی و اجرا شده و هرچه در تمام مناطق به نظارت بر اینترنت پرداخته و کاملاً در سطوح زیر منطقه‌ای و منطقه‌ای مورد حمایت واقع شود.

(b) هماهنگی لازم در میان همه اعضا در سطح ملی بایستی صورت گرفته و نیز درکمیته نظارت بر راهبری ملی اینترنت چندعضوی و یا بدنه ای مشابه بایستی ایجاد گردد.

پیشنهادات برای رسیدگی به مسائل مربوط به اینترنت

74. WGIG پذیرفت که دو شرط لازم برای بالا بردن مشروعیت فرآیندهای راهبری اینترنت وجود دارد:

 مشارکت موثر و با معنی همه اعضا بویژه از کشورهای در حال توسعه.

 ایجاد ظرفیت کافی در کشورهای در حال توسعه، برحسب دانش،نیروی انسانی، منابع مالی و فنی.

75. WGIG تعدادی از پیشنهادات برگرفته از مسائل مقدماتی که در بخش III در بالا مطرح شد را مورد بررسی قرار داد. برخی از این پیشنهادات به مکانیزم‌های مختلف راهبری اینترنت پیشنهاد شده در بخش V.A در بالا پرداخته است. در حالیکه سایر موارد به هیچ یک از مؤسسات و نهاد‌های خاصی تخصیص داده نشده‌اند.

76. مدیریت root zone file و سیستم سرور ریشه سیستم نام دامنه(DNS)

 تعیین نظام سازمانی و مسئولیت ها و ارتباطات میان سازمان ها که نیاز به تضمین تداوم عملکرد امن و پایدار سیستم سرور ریشه DNS دارند.

 با توجه به اینکه سرورهای ریشه نمی تواند به خاطر محدودیت های پروتکل بیشتر از 13 تا افزایش پیدا کنند تحلیل و بررسی های لازم برای ارزیابی های مناسب باید انجام گیرد، این کار شامل ساختار بندی مجدد معماری برای دست یافتن به نیازهای کاربران تا حد ممکن می باشد.

 توضیح روشن از طبقه‌بندی موسسات مورد نیاز برای تضمین تدوام پایدار و عملکرد امن سیستم‌ سرور ریشه در طی و بعد از دورة ممکن اصلاح راهبری.

77. آدرس دهی IP

 تغییر و تحول به IPV6 باید سیاست های تخصیص آدرس های IP

78. هزینه های اتصالات داخلی

 دعوت از آژانس های بین المللی و انجمن کمک کننده تا مطالعاتشان را در این زمینه افزایش دهند، بویژه برای آزمودن راه حل های آلترناتیو از قبیل backbone های IP منطقه ای و ایجاد نقاط دسترسی منطقه ای و محلی

 درخواست از گروه ها برای بررسی مسائل راهبری اینترنت به استناد از اعلامیه اصول WSIS برای مثال چندجانبه بودن، شفافیت و دموکراتیک بودن و داشتن توانایی بررسی راهبری اینترنت بصورت هماهنگ بر اساس یک راهکار چندعضوی

 دعوت از سازمان های بین المللی مربوط، برای ارائه گزارش در رابطه با این موضوعات به هر مجمع، بدنه یا مکانیزم هایی که WSIS برای مسائل مربوط به راهبری اینترنت و هماهنگ سازی جهانی ایجاد خواهد نمود.

 ترغیب برنامه های کمک کننده و دیگر مکانیزم های مالی توسعه ای برای توجه به نیاز برای تامین سرمایه برای نهادهایی که اتصال، نقاط تبادل اینترنت (IXPs) و محتوای محلی برای کشورهای در حال توسعه را پیش می برند.

 توسعه بر اساس توافقنامه های فعلی، ترغیب بخش های علاقمند برای ادامه و افزایش فعالیت در سازمان های بین المللی مربوط در زمینه مسائل اتصال بین المللی اینترنت.

79. ثبات اینترنت، امنیت و جرائم مجازی

 تلاش های همه اعضا باید برای ایجاد ترتیب ها و روال هایی میان آژانس های اجرای قانون ملی سازگار با حفظ حریم خصوصی، اطلاعات شخصی و دیگر حقوق بشر صورت گیرد.

 دولت‌ها با همکاری همه اعضا بایستی به کاوش و توسعه راهکارها و مکانیزم‌هایی بپردازند که شامل قراردادها و همکاریهائی می باشد که اجازه می دهد تحقیقات جنائی موثر و پیگیری کامل جرائم مرتکب شده در سپهر اطلاعاتی و بر ضد شبکه ها و منابع تکنولوژیکی انجام گیرد و مشکلات فرامرزی اختیارات قانونی، صرف نظر از محل ارتکاب جرم و/یا موقعیت ابزار تکنولوژیکی استفاده شده، با توجه به حاکمیت ملی، مورد بررسی قرار گیرند.

80. Spam

 نیاز به هماهنگی جهانی میان همه اعضا برای توسعه سیاست ها و راهکارهای فنی برای مبارزه با spam وجود دارد.

 WSIS باید نیاز به فعالیت در مقابل spam را تایید نماید و شامل اصول مشترک فعالیت مربوط به همکاری در این زمینه باشد. WSIS باید نیاز به ایجاد آنتی spam ها را نه تنها برای قانون گذاری و اجرای فرامرزی بلکه در زمینه های خود قانونگذاری صنعت، راه حل های فنی، مشارکت میان دولت ها و جامعه اینترنتی، بالابردن آگاهی و آموزش کاربران نیز تایید نماید. توجه ویژه باید به محدودیت های پهن باند و برقراری ارتباط در کشورهای در حال توسعه معطوف گردد. یک بیانیه مشترک می تواند در WSIS پذیرفته شود و به اسناد نهایی اجلاس ضمیمه گردد.

81. آزادی بیان

 تضمین اینکه همه معیارهای اتخاذ شده در رابطه با اینترنت، بویژه در زمینه امنیت یا مبارزه با جرائم منجر به تجاوز از اصول حقوق بشر نمی گردند.

82. مشارکت پر معنی در توسعه سیاست جهانی

 سازمان های بین المللی شامل سازمان های بین دولتی مربوط باید تضمین نمایند که همه اعضا بویژه از کشورهای در حال توسعه موقعیت مشارکت در تعیین تصمیمات سیاسی که بر آنها تاثیر می گذارند را دارند. و چنین مشارکتی را ارتقاء می دهد و از آن حمایت می کنند.

 تلاش های ویژه باید برای رسیدگی به کمبود سرمایه های اعضای مختلف از کشورهای در حال توسعه که مانع از مشارکت فعال و پایدار آنها در فرآیند های راهبری اینترنت بین المللی باید صورت گیرد.

83. حفاظت از داده و حریم خصوصی

 تشویق کشورهایی که فاقد قوانین مربوط به حریم خصوصی و حفاظت از اطلاعات شخصی می باشند برای ایجاد چارچوب های قوانین و مقررات با مشارکت همه اعضا برای حفاظت از شهروندان در مقابل سوء استفاده از اطلاعات شخصی بویژه کشورهایی که هیچ عرف قانونی در این زمینه ندارند.

 مجموعه گسترده ای از مسائل مربوط به حریم خصوصی که در گزارش پیش زمینه مطرح شد، باید در یک محیط چندعضوی برای بررسی، مورد بحث قرار گیرد

 روش های کنترل پایگاه داده های WHOIS باید برای پاسخگو بودن به قوانین کاربردی حریم خصوصی موجود در کشورهایی که قوانین ثبت شده را نگهداری می کنند و کشورهایی که آنها را ثبت می کنند مورد بازنگری قرار گیرد.

 نیاز های مربوط به حریم خصوصی و سیاست های سیستم های احراز هویت الکترونیکی باید در یک مجموعه چندعضوی تعیین شوند; تلاش ها باید در راستای ارائه طرح های پیشنهادی فنی باز برای اهراز هویت الکترونیکی که با چنین نیازهایی روبرو می باشد انجام پذیرد.
84. حقوق مصرف کننده

 تلاش ها باید در راستای ارائه حقوق حمایت از مصرف کننده و اجرای کامل و تقریبا کاربرد پذیری مکانیزم ها و حمایت از مصرف کننده در طی خرید online کالاهای دیجیتالی و فیزیکی و سرویس های online، بویژه در معاملات فرامرزی انجام گیرد.

 تلاش ها باید در راستای تعیین استانداردهای جهانی حقوق مصرف کننده، قابل اجرا در استفاده یا خرید از سرویس های online و کالاهای دیجیتالی انجام پذیرد.

این تلاش ها باید توسط همه اعضا پذیرفته شوند و حقوق محلی قابل اجرا، قوانین حمایت از مصرف کننده، IPR و دیگر موضوعات مربوطه را مورد توجه قرار دهد.

 فرآیند در حال پیشرفت ارزیابی چندعضوی برای تکنولوژی های توسعه یافته اخیر که ممکن است بر حقوق مصرف کنندگان تاثیر گذارد با ایجاد شود.

85. چندزبانگی

(a) نام های دامنه:

 تضمین توسعه فراگیر و از پایین به بالای سیاست شفاف برای ایجاد نام های دامنه چندزبانه.

 تقویت مشارکت و هماهنگی همه دولت ها و اعضا در فرایند حاکمیت. این مسئله نیازمند جلو بردن توسعه و پیاده سازی راه حل های نام دامنه چند زبانه، شامل آدرس های ایمیل چند زبانه و جستجوی کلمه کلیدی می باشد.

 تقویت همکاری میان IETF و دفاتر ثبت IDN، بنابراین ایجاد یک محیط بین المللی بی خطر برای توسعه بیشتر استانداردهای فنی و طرح کاری برای گسترش جهانی
(b) محتوا:

 بیشترین تلاش باید بر روی گسترش ابزارهای توسعه محتوا برای تسهیل ایجاد محتوای چند زبانه انجام گیرد.

 دولت ها، بخش خصوصی و جامعه مدنی به توسعه و ایجاد محتوا بیشتر به زبان های محلی که باید در اینرتنت قرار گیرند ترغیب شوند.
به نقل از دبیر خانه کمیسیون ملی WSIS ایران