ITanalyze

قانون استفاده از مسدودکننده‌های تلفن همراه، صراحتاً به مواردی می‌پردازد که بسیاری از آنها در باور عام به شکل دیگری مطرح شده‌اند؛ از جمله ممنوعیت نصب مسدود کننده در دانشگاه‌ها و مدارس‌، اماکن بدون سقف و کوچکتر از بیست متر مربع.

به گزارش فارس، آیین‌نامه ضوابط فنی و مقررات مسدودکننده‌های تلفن‌همراه که ‌هم‌اکنون در کشور مورد استناد قرار می‌گیرد، در اردیبهشت ماه سال 88 به تصویب کمیسیون تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی رسید.

بر اساس این گزارش، دستوالعمل فعلی نحوه‌ استفاده از مسدودکننده‌های تلفن همراه، در جهت پاسخگویی به نیاز محدود کردن امکان برقراری ارتباط رادیویی گوشی‌های تلفن همراه، در برخی اماکن خاص، تدوین شده است.

بنا بر این گزارش، اگر چه نصب و استفاده از مسدود کننده ارتباط رادیویی از یک سو با ماموریت سازمان تنظیم مقررات در ارایه فضای فرکانسی عاری از تداخل مضر، در منافات است؛ اما از سوی دیگر، ارتباطات رادیویی ناخواسته در برخی اماکن‌، ممکن است مخل اولویت‌های حرفه‌ای مالکان مکان باشد.

بنا بر این، به منظور شفاف‌سازی قوانین و مقررات در این زمینه، ضوابط فنی و مقررات مسدودکننده‌های تلفن‌همراه در صورت ‌جلسه شماره 20 کمیسیون بی‌سیم‌های اختصاصی تصویب و در اسفندماه 1378 با تغییر شکل مصوبه و رفع ایرادات، دستورالعمل مسدودکننده‌های تلفن‌همراه نهایی و لازم‌الجرا گردید.
* ضروت شفاف‌سازی قوانین استفاده از مسدودکننده‌ها
بر اساس آیین‌نامه قوانین و مقررات استفاده از مسدودکننده‌ها، دلایلی از جمله " احترام به حق قانونی کاربران و شرکت‌های ارایه کننده سرویس‌های رادیویی به استفاده از طیف فرکانسی عاری از تداخل مضر براساس پروانه‌های فعالیت اعطا شده "، "لزوم عدم سلب امکان برقراری ارتباط الکترونیکی یک شخص در شرایط اضطراری مانند درخواست برای کمک‌های پزشکی، درخواست امداد یا تماس با پلیس "، "لزوم به کارگیری روش‌های جایگزین غیر تداخلی به جای استفاده از مسدود کننده‌ها، برای جلوگیری از برقراری ارتباطات رادیویی " و " ناگزیر بودن به استفاده از مسدود کننده ها در شرایط خاص معلوم شده در این مصوبه و البته در بازه زمانی محدود " از جمله ضروریات وجود قانون و لزوم شفاف سازی نحوه استفاده از مسدودکننده‌های تلفن‌همراه است.

همچنین موضوعاتی از جمله "جلوگیری از احتمال مسدود شدن ارتباط سایر کاربران مجاز در مجاورت یک مکان که در آن از مسدود کننده استفاده شده باشد "، " جلوگیری از احتمال بروز اختلال در فعالیت سرویس‌های مخابرات رادیویی صورت گرفته در باندهای فرکانسی مجاور تکه باند مسدود شده توسط یک مسدود کننده " و نیز "غیرقانونی بودن خرید، فروش، مالکیت و هر گونه استفاده از مسدود کننده‌ها در بسیاری از کشورهای عضو اتحادیه بین‌المللی مخابرات " از دیگر مواردی است که در تدوین این‌ آیین‌نامه مورد تاکید قرار گرفته است.
* تقسیم‌بندی مسدود‌ کننده‌ها به دو نوع ثابت و متحرک
به گزارش فارس، در قانون استفاده از بی‌سیم های اختصاصی و غیر حرفه‌ای، مسدود کننده به عنوان یک دستگاه فرستنده با هدف سلب امکان دریافت سیگنال رادیویی از سایر دستگاه‌های رادیویی شناخته شده که به دو نوع مسدود کننده ثابت و مسدود کننده قابل حمل دسته بندی شده است.

بر اساس این قانون، مسدود کننده ثابت، دستگاهی است که در یک نقطه ثابت و مشخص نصب می‌شود و مسدود کننده قابل حمل، مسدود کننده‌ای است که قادر به کار در حال حرکت است.

همچنین منظور از پخش زاید، پخش روی یک یا چند فرکانس، خارج از پهنای باند لازم و منظور از خطای فرکانس، حداکثر انحراف مجاز فرکانس مشخصه از فرکانس مرجع است.
* استفاده از مسدود کننده قابل حمل، تنها از سوی رگولاتوری مجاز است
به گزارش فارس، اطلاعات نسبی و عامیانه از مقررات استفاده از مسدودکننده‌ها با موارد آیین‌نامه قانونی در این زمینه بسیار متفاوت است، برای مثال مطابق این‌ آیین‌نامه، استفاده از مسدود کننده قابل حمل در هر اندازه و مشخصات فنی به جز توسط سازمان تنظیم مقررات، ممنوع است.

همچنین ورود، خرید، تولید و فروش تجهیزات مسدود کننده تلفن همراه، منوط به اخذ پروانه از سازمان تنظیم مقررات است و وارد کنندگان، تولیدکنندگان و فروشندگان این تجهیزات باید دارای پروانه ارایه این خدمات باشند
* 25 مکان که استفاده از مسدود کننده‌ در آنها مجاز نیست
به گزارش فارس، تاکنون این طور تصور می‌شد که استفاده از مسدودکننده های تلفن‌همراه در دانشگاه‌ها‌ و همچنین در ایام امتحانات در مدارس، منع قانونی ندارد؛ اما آیین‌نامه استفاده از مسدود کننده‌ها در بخش مقررات عمومی، به صراحت تصریح می‌کند که استفاده از مسدود کننده‌های ثابت برای تلفن همراه، تنها با مجوز رگولاتوری، در مکان و بازه زمانی تعیین شده و تحت شرایط این مصوبه مجاز است.

همچنین طبق این قانون، تحت هیچ شرایطی مجوز نصب و استفاده از مسدود کننده ثابت در " املاک و مجتمع‌های مسکونی "، "فروشگاه‌ها "، "اماکن تجاری "، "غذا خوری‌ها "، "بیمارستان‌ها "، "درمانگاهها "، "فضاهای ورزشی "، " فضاهای تفریحی و فرهنگی "، "نمایشگاه‌ها "، "سالن‌های اجتماعات و کنفرانس "‌، "مساجد "، "اماکن زیارتی و مذهبی "، "تونل‌ها "، "مدارس "، "دبیرستان‌ها "، "دانشگاه‌ها "، "اماکن آموزشی "، "دفاتر و ادارات خدمات عمومی "، "بانک‌ها "، "شرکت‌ها "، "کارگاه‌ها " و "کارخانه‌ها "، صادر نخواهد شد.

علاوه بر این نیز، تحت هیچ شرایطی، در "مکان باز بدون سقف و غیر بسته "، " مکانی که ابعاد سطح داخلی آن کوچکتر از یک مربع با ضلع بیست متر باشد "، "مکانی که دارای طبقات فوقانی یا تحتانی خارج از مالکیت قانونی متقاضی باشد " و "در "مکانی که حداقل یکی از دیوارهای جانبی آن مماس بر یکی از موارد پیشین باشد "، صادر نخواهد شد.
*روش اخذ پروانه استفاده از مسدود کننده
بر اساس این گزارش، متقاضی استفاده از مسدود کننده، باید درخواست مکتوب خود را به همراه، مشخصات فردی مسوول ایستگاه، آدرس متقاضی، محل دقیق نصب مسدود کننده ثابت، دلایل وی برای استفاده از مسدود کننده، مشخصات فنی تجهیزات مسدود شونده و محدوده‌ی مکانی و ابعاد مکان انسداد فرکانس رادیویی را در قالب فرم‌های مشخص شده، به دبیرخانه سازمان تحویل دهد.
*الزام به امکان برقراری آسان ارتباط اضطراری با وجود مسدود کننده
بنا بر این گزارش، پس از اعلام درخواست متقاضی، سازمان تنظیم مقررات در صورت رعایت شرایط مصوبه و به شرط اینکه روش جایگزین مناسب دیگری برای کاهش سطح سیگنال رادیویی به سطح غیر قابل دریافت، در محل درخواست شده ظرف شصت روز پس از ارسال تقاضا، توسط ارایه کننده‌های سرویس رادیویی پیشنهاد نشده باشد و نیز در آن مکان، امکان ارتباط مخابراتی اضطراری با دسترسی آسان در مدت زمان فعالیت مسدود کننده ثابت فراهم شود، مجوز استفاده از مسدود کننده ثابت را اعطا خواهد کرد.
*نصب علامت هشدار دهنده وجود مسدود کننده تلفن همراه، یکی از مواد قانون
به گزارش فارس، بر اساس این مصوبه، علیرغم رعایت تمام آنچه گفته شد، تمامی تبعات و مسؤولیت‌های ناشی از استفاده از مسدود کننده بر عهده استفاده کننده از دارنده مجوز استفاده از مسدود کننده ثابت است.

به موجب قانون، در صورت استفاده از مسدود کننده ثابت، باید علامت هشدار دهنده وجود مسدود کننده تلفن همراه در حداقل یک محل قابل رویت مراجعان نصب شود.
*الزام به رعایت فاصله حداقل 2 متری بین مسدود کننده و افراد
به گزارش فارس، بخش دیگری از آیین‌نامه استفاده از مسدود کننده‌های تلفن‌همراه، به مقررات فنی مسدود کننده‌های ثابت، می‌پردازد.

بر این اساس، حداقل فاصله آنتن‌های مسدود کننده ثابت از سطح داخلی دیوار مکان دارای شرایط تعیین شده در این مصوبه، نباید کمتر از ده متر و شعاع انسداد مسدود کننده، نباید بیش از پانزده متر باشد.

همچنین مکان نصب آنتن مسدود کننده ثابت نیز باید به گونه‌‌ای انتخاب شود که با بدن افراد حداقل دو متر فاصله داشته باشد و نیز حداکثر توان تشعشعی متوسط مسدود کننده‌ها باید کمتر از 200mVe.i.r.p باشد.