WSIS گمراهمان نکند

حسین طالبی - یکی از اهداف اصلی و البته در پرد WSIS مهار کشورهای توسعهنیافته ودرحال توسعه برای جلوگیری از دستیابی به دانش و فناوری اطلاعات است.
اگرچه شاید این موضوع برای برخی قابل پذیرش نباشد، اما در عوض هدف سلسله نشستها و اجلاسهای WSIS ترویج شبکه اینترنت آن هم بدون محدودیت وکنترل بین اقشار این کشورها به ویژه دهکهای پایین برای تسلط اطلاعاتی و سیاسی و فرهنگی بر آنها از طریق اینترنت و تکنولوژی وارداتی است.
کشورهای توسعهیافته که خود جامعه دانشبنیان را انتخاب کردهاند مایل نیستند که کشورهای توسعهنیافته به سمت جامعه دانشبنیان حرکت کنند چرا که این ظرفیت در کشورهای مذکور وجود دارد تا تبدیل به رقیب سرسخت آنها شوند.
به اعتقاد من جامعه دانشبنیان تاکید بر شاخصهایی دارد که در یک فرایند زمانی مشخص باعث رشد کشورها از نظر دستیابی به دانش و فناوری میشود.
متاسفانه برخی مسوولان ایرانی فریب WSIS را خوردهاند و راهبردها، شاخصها و رهنمودهای دیکته شده از طرف WSIS را انتخاب کردهاند که خط اصلی و پنهان آن ایجاد بستر خروج اطلاعات کلیدی و ورود اطلاعات هرز سیاسی و فرهنگی است. WSISتنها به کاربرد و توسعه فناوری اطلاعات آن هم با فناوریهای وارداتی میاندیشد.
نمونه آن طرح تکفا (توسعه و کاربری فناوری اطلاعات و ارتباطات) با استفاده از فناوری و تجهیزات وارداتی بود که الحق هم در کاربرد بدون انتقال دانش موفق بوده است.
خاطرتان است که از 15 سال قبل هرساله یک گروه 50 یا 60 نفره با محوریت شورایعالی اطلاعرسانی سابق و معاونت فناوری اطلاعات و سازمان فناوری اطلاعات و وزیر ارتباطات راهی شرکت در اجلاس جهانی جامعه اطلاعاتی میشدند و دهها کتاب و برنامه عمل آنها را در ایران با هماهنگی یونسکو ترجمه و به سازمانها تجویز وتحمیل میکردند؟
بعضیها برای یک هفته سفر به خارج چه مصیبتهایی را به ایران تحمیل نکردند!
از نظر WSIS، افتخار و شاخص ارزیابی، تعداد روستاها و مدارس اینترنتی، آن هم با گردش اطلاعات آزاد و بدون سانسور است.
از نظر WSIS اطلاعات طبقهبندی شده و محرمانه برای کشورهای توسعهنیافته وتحت سلطه معنی و مفهومی ندارد. نمونه آن تلگرام است که بخش قابل ملاحظهای از اطلاعات کشور در اختیار دشمنان است و بیش از 50 درصد پهنای باند بینالمللی و هزینه هنگفت آن به عهده مردم محروم ایران است. به این ترتیب این بهرهبرداران خارجی هستند که به هر چه میخواهند در لحظه دسترسی دارند.
تصور بفرمایید در روستاهای کشور هر کسی یک موبایل بخرد و جوانان به تلگرام و اینستاگرام و سایتهای غیراخلاقی دسترسی و از طرفی مورد هجمه سیستمهای شایعهپراکنی و انحرافی مدیریت شده آنسوی آب قرار گیرند.
در چنین وضعیتی چه اتفاقی برای شرایط اجتماعی، فرهنگی، جرم و بزهکاری روستاها خواهد افتاد؟ متاسفانه بعد از 15 سال باز شدن پای اینترنت به روستاها، حتی یک اپلیکیشن مناسب روستایی در حوزههای: صنایع روستایی و کشاورزی، توزیع محصولات، آموزش و بهداشت، دامداری، آبیاری و غیره با وجود هزاران شرکت نرمافزاری در ایران که میتوانستند صدها خدمت را فعال و هزاران شغل ایجاد کنند، تولید نشده است. در عوض دسترسی به انبوهی از اطلاعات ناصحیح و هدفمند خارجی به روستاهای کشور تسهیل شده است!
درحالیکه جامعه دانشبنیاد، برای نمونه، توسعه را همراه با انتقال دانش و بهکارگیری نیروها و شرکتهای داخلی برای تولید نرمافزارها با بهرهگیری از دانش طرفهای خارجی و در نهایت صادرات نرمافزار و تسلط بر فناوریهای نوین در دستور کار دارد.
در جامعه دانشبنیان روستاییان و شهروندان تمام نیازهای کاری، کسبوکار، تولید، توزیع، آموزش، کشاورزی، بهداشت و غیره خود را به صورت الکترونیکی انجام خواهند داد، نه این که کنار آفتاب بنشینند و با یک گوشی به تلگرام و دادههای غیراخلاقی مشغول باشند.
متاسفانه چنین بحثهایی که مطرح میشود بلافاصله از آن برداشت سیاسی میشود در حالی که واقعا چنین نیتی در کار نیست. بیاییم و کمی به واقعیات توجه کنیم، ممکن است ادامه این رویه برای معدودی از شرکتهای واردکننده و آنان که بهدنبال قلع قمع ارزشهای ملی هستند نان داشته باشد ولی برای کشور و هزاران شرکت بیکار فناوری آبی گرم نمیشود.
به این ترتیب است که متاسفانه هر وقت اطلاع پیدا میکنم که اجلاس WSIS در پیش است تاسف همه وجودم را میگیرد که دوباره چه خوابی برایمان دیدهاند و چه نقشهراه (Road map) و چه برنامه عملی (Action plan) برایمان تنظیم کردهاند و چه کسانی دوباره با هماهنگی یونسکو بار سفر بستهاند.
*مدیر فناوری اطلاعات و ارتباطات
منبع:عصرارتباط