آقای وزیر، مدیران قوی بگمارید
علی شمیرانی - سرانجام با 197 رای موافق، 62 رای مخالف و 27 رای ممتنع از مجموع 286 رای نمایندگان مجلس شورای اسلامی، رضا تقی پور رییس سابق سازمان فضایی کشور به عنوان وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات دولت دهم انتخاب شد.
اگرچه نماینده ای به عنوان مخالفت با تقی پور 52 ساله پشت تریبون مجلس قرار نگرفت و وی نیز بدون مواجهه با چالشی جدی بر کرسی وزارت ارتباطات تکیه زد، لیکن این موضوع به معنای فقدان کمبودها و بروز برخی نارضایتی ها در بخش ارتباطات و فناوری اطلاعات کشور تلقی نمی شود.
طی روزهای گذشته روزنامه نگاران و کارشناسان زیادی از طریق مطبوعات و در قالب توصیه و پیشنهاد و نقد، مسایلی را خطاب به وزیر تازه نفس اعلام کردند کما این که خود وزیر نیز در گوشه و کنار اظهار داشته که به کاستی ها و انتظارات انباشته شده و بی پاسخ در بخش اشراف لازم را دارد.
در حال حاضر مقولاتی همچون بلاتکلیفی و کم توجهی به حوزه فناوری اطلاعات، تقویت ارتباط با بخش خصوصی، توجه ویژه به موضوع کیفیت خدمات، راه اندازی اپراتور سوم و غیره از جمله انتظارات برون سازمانی از این وزارتخانه به شمار می رود.
اما پرسشی که جا دارد تا به آن توجه شود این است که آیا به راستی تمام مسایل و کاستی های مذکور و غیر مذکور تنها به مشکلات قانونی، ساختاری، بودجه ای و یا زیرساختی باز می گردد؟
اگرچه نمی توان به این پرسش به طور مطلق پاسخ منفی داد، اما تجربه نشان می دهد که بالغ بر نود درصد از کاستی ها ریشه های " مدیریتی" دارند تا سایر موارد.
اگر به عرصه های مختلف کشور نگاهی گذرا شود کم نیستند بخش هایی که صرفا به واسطه مدیری که در راس آن قرار گرفته و در نتیجه تعامل مناسب وی با شخص رییس جمهوری، مجلس و سایر نهادهای مسوول، دچار تحولات زیربنایی و بزرگی شده اند.
کم نبوده پروژه هایی که صرفا به واسطه ضعف مدیریتی و با وجود تمام امکانات منتج به نتیجه نشده اما بوده و هستند مدیرانی که با وجود ده ها مشکل ساختاری، بودجه ای، قانونی و غیره توانسته اند راه خود را باز کرده و منشا خدمات شوند.
برای نمونه زمانی که وزارت ارتباطات امروزی نام وزارت پست و تلگراف و تلفن را یدک می کشید و تازه زمزمه های تغییر نام و وظایف این وزارتخانه داغ شده بود، با همان ساختار و وظایف کهنه و از طریق دبیر وقت شورای عالی اطلاع رسانی طرحی با عنوان تکفا مطرح شد که گام اول توسعه فناوری اطلاعات در کشور محسوب می شود.
اما از آن زمان به بعد و با وجود تغییر نام و وظایف وزارت و باقی ماندن شورای عالی اطلاع رسانی و به عبارتی محیا بودن هر چه بیشتر شرایط، فناوری اطلاعات کشور حتی یک نقشه راه نیز ندارد چه رسد به یک فرد یا نهاد مسوول و بودجه مشخص.
اگرچه شنیده ها حکایت از خروج برخی از مدیران وزارت ارتباطات از این وزارتخانه آن هم قبل از ورود وزیر دارد، اما با روشن شدن مقصود نگارنده، شاید بد نباشد تا وزیر ارتباطات و البته فناوری اطلاعات، به این مهم یعنی ترمیم تیم مدیریتی وزارتخانه توجه ویژه ای داشته باشد، تا مبادا ضعف های مدیریتی به گردن، کاستی های قانونی و ساختاری و بودجه ای بی زبان بیفتد.
منبع : فناوران
- ۸۸/۰۶/۱۴