استقبال از فعالیت کارمندان اینفلوئنسر
آسیه فروردین – پس از پست‌های طولانی‌مدت دلسردکننده در رسانه‌های اجتماعی درباره کار، روسا به کارمندان آموزش می‌دهند تا تاثیرگذار باشند به نحوی که اکنون بنا بر اعلام تیک‌تاک، هشتگ #corporatetiktok ارسال‌شده توسط سازندگانی که توصیه‌های شغلی و ویدئوهایی درباره حرفه خود دارند، بیش از 3 میلیارد بازدیدکننده دارد.
به گزارش فوربس، پس از اینکه امیلی دورهام، «زندگی روزانه» خود را به عنوان استخدام‌کننده شرکت Intuit در تیک‌تاک شرح داد و پادکست مشاوره شغلی‌اش به نمودارهای پادکست اپل صعود کرد، درباره اینکه کارفرمایش چه فکری می‌کند، بسیار نگران شده بود.
او در این پادکست درباره موضوعات بحث‌برانگیز مانند مذاکره درباره حقوق و نژادپرستی در بازار کار صحبت کرده بود. دورهام که بیش از 345 هزار دنبال‌کننده در پلتفرم ویدئوی کوتاه دارد، می‌گوید: «وقتی پادکست شروع به انفجار کرد، اولین فکرم این بود که اخراج می‌شوم. من کاملا آماده بودم که مدیریت بگوید، آن ویدئو را حذف و کارتان را ترک کنید.»
او می‌گوید: در مقابل، مدیریت Intuit، وی را تشویق کرد تا کارهای بیشتری انجام دهد و توصیه کرد به پست کردن ویدئوها و انتشار سایر قسمت‌های پادکست ادامه دهد. اکنون سایر کارمندان را نیز تشویق می‌کند تا درباره تجربیات کاری خود پست بگذارند. البته Intuit به درخواست ایمیل فوربس در این زمینه، پاسخ نداد.
کارمندان، اینفلوئنسرهای شرکتی
طی سال‌ها، شرکت‌ها خط‌مشی‌ها و دستورالعمل‌های رسانه‌های اجتماعی را در مورد آنچه کارکنان می‌توانند و نمی‌توانند به صورت آنلاین بگویند، تدوین و به آنها یادآوری می‌کنند که حضورشان در رسانه‌های اجتماعی باید از کارشان جدا باشد. اما از آنجا که تیک‌تاک به نسل زد لینکدین (پلتفرم بسیاری از کارکنان جوان برای اشتراکگذاری زندگی شخصی و حرفه‌ای) تبدیل شده، شرکت‌های بیشتری مانند Cisco Systems، Ericsson وUnited Airlines ، کارمندانی را به‌عنوان اینفلئونسرهای شرکتی در خانه استخدام می‌کنند.
با انجام این کار، آنها امیدوارند چهره معتبری از شرکت، با ارایه دیدگاه کارمندان فراتر از نکات مهم در حوزه بیلان کاری، ترسیم کنند. البته آنها این خطر را می‌پذیرند که برخی کارکنان احساس کنند زیربار فعالیت روابط عمومی بدون دستمزد رفته‌اند یا اینکه کارکنان، شکایت‌هایی درباره نابرابری‌های محیط کار ارسال کنند.
نیل کاستا، موسس شرکت تبلیغاتی کاریابی HireClix که به شرکت‌ها کمک می‌کند آگهی‌های شغلی را تبلیغ و به جویندگان کار دسترسی پیدا کنند، می‌گوید: «این، یک اقدام نسبتا متعادل‌کننده است.» او می‌گوید که شرکت‌ها، به‌ویژه در بخش مراقبت‌های بهداشتی و خدمات مالی، باید اطمینان یابند کارکنان، اسرار تجاری را به اشتراک نمی‌گذارند یا مقررات را نقض نمی‌کنند. چراکه وکلا دوست دارند در این حوزه وارد شوند.
با این حال، کارشناسان استخدام و کاریابی می‌گویند ایجاد اینفلوئنسرهای داخلی، یک استراتژی هوشمندانه در زمانی است که شرکت‌ها برای بیان داستان و استوری خود به روش‌های معتبر و رایج، به چالش کشیده می‌شوند.
کاستا می‌گوید: «اکنون روزهای انتشار یک ویدئوی سه تا پنج دقیقه‌ای از مدیرعامل درباره اینکه چرا کار کردن در آن شرکت عالی است، به پایان رسیده است.»
بازدید 3 میلیاردی پست‌های شغلی!
ریتا من، استاد دانشگاه فلوریدا که در زمینه حمایت از کارکنان، ارتباطات شرکتی و فناوری‌های نوظهور مطالعه می‌کند، معتقد است این استراتژی فقط در شرکت‌هایی با فرهنگ قوی کار می‌کند.
او می‌گوید: «اگر یک شرکت، واقعا فرهنگ نادرستی داشته باشد، برای آنها سخت است که انتظار داشته باشند کارمندان، حامیان قوی باشند.»
بر اساس اعلام سایت کاریابی Zippia، حدود 57 درصد جویندگان کار از رسانه‌های اجتماعی برای جستجوی شغل استفاده می‌کنند. بر همین اساس، طبق اعلام تیک‌تاک، هشتگ #corporatetiktok ارسال‌شده توسط سازندگانی که توصیه‌های شغلی و ویدئوهای مربوط به حرفه خود را به اشتراک می‌گذارند، بیش از 3 میلیارد بازدید دارد، در حالی که هشتگ #worktok حدود 1.4 میلیارد بازدید دارد.
در لینکدین، سیسکو به 83 هزار و 300 کارمند خود آموزش‌هایی ارایه می‌دهد تا به عنوان اینفلئونسرهای تاثیرگذار عمل کنند و به آنها رهنمودهایی مثلا درباره نحوه استفاده از پروفایل‌های لینکدین برای جذب افراد ارایه می‌کند.
کلی جونز، مدیر ارشد امور اشخاص می‌گوید چنین پست‌هایی که توسط کارمندان ایجاد می‌شوند، بسیار بهتر از هر محتوایی است که از دیدگاه برندسازی تهیه می‌کنیم. او همچنین گاهی به کارمندان اجازه می‌دهد حساب رسانه‌های اجتماعی شرکت را برای یک روز کنترل کنند. البته این محتوای تولیدشده توسط شرکت نیست.
شیکاگو تریبون در سال 2020 گزارش داد یونایتد ایرلاینز، یک تیم داخلی متشکل از 50 اینفلوئنسر رسانه‌های اجتماعی ایجاد کرد. این شرکت هواپیمایی از کارمندان مختلف، شامل مهمانداران هواپیما تا نگهبانان، برای اشتراکگذاری پیام‌های آنلاین درباره شغل خود از پلتفرمی استفاده کرد که قبلا به کارکنان، تاییدیه می‌داد.
به گفته شیکاگو تریبون، این شرکت هواپیمایی، پست‌هایی برای اشتراکگذاری توصیه می‌کند. یونایتد ایرلاینز، ماه فوریه در تیک‌تاک نوشت: «نمی‌توانیم بگوییم کنیم کارمندان ما تاثیرگذار نیستند.» البته این شرکت از اظهارنظر بیشتر درباره این ابتکار در گفتگو با فوربس خودداری کرد.
فرصت‌ها و تهدیدهای پست‌های کارمندان
آنیتا وزلی مدیر رسانه‌های اجتماعی و نماینده شرکت بین‌المللی ارتباطات اریکسون می‌گوید که این شرکت ابتدا تابلوهایی را ایجاد کرد که بالاترین عملکرد پست‌های اجتماعی را که توسط کارمندان ساخته و ارسال می‌شد، ردیابی می‌کرد.
وی خاطرنشان می‌کند که این امر، تبدیل به «هرزنامه» شد: کارکنان برای لایک کردن پست‌های یکدیگر، حتی از دوستان و خانواده خود استفاده می‌کردند و انواع پست‌هایی که به اشتراک می‌گذاشتند، بیش از حد تکراری شد. البته تیم او به کارکنان درباره موضوعاتی مانند چگونگی جذب فالوور و ایجاد ویدئو آموزش داد.
وزلی می‌گوید که وی «پلتفرم حمایت از کارکنان» ساخته تا به آنها کمک کند بینش صنعتی پیدا کرده، محتوای برند اریکسون را درک کرده و آن را اشتراکگذاری یا پست‌هایی ارسال کنند که شرکت برای همکاران تایید نماید تا در حساب‌های خودشان به اشتراک بگذارند.
به گفته وی، برای تاثیر بیشتر، محتوای تولیدشده توسط کارمندان، نباید آشکارا تبلیغاتی باشد، مانند عکس‌های نمایه که با آرم‌های شرکت پوشانده شده‌اند.
او معتقد است وقتی کارکنان، تعادل بین کار و زندگی خود را از طریق یک وبلاگ روزانه به اشتراک می‌گذارند، این، برای ما یک فرصت است.
بر اساس نظرات محققان دانشگاه فلوریدا، پلتفرم‌هایی که تیم‌های ارتباطی با محتوای آماده برای پست کردن توسط کارمندان ایجاد می‌کنند، رایج هستند اما فقط باید نقطه شروع باشند.
او می‌گوید: اگر کارکنان بارها و بارها، پیام‌های یکسانی را به اشتراک بگذارند، کاربران رسانه‌های اجتماعی، پیام را نمی‌خوانند.
کاستا از HireClix نیز معتقد است کارفرمایان باید اطمینان یابند کارکنان درباره امور مالی یا امنیتی شرکت، پست‌هایی را به اشتراک نمی‌گذارند. دورهام نیز می‌گوید که رئیس شرکت به او پیشنهاد داده برای احتیاط، قبل از گرفتن چراغ سبز و ادامه پست، با تیم حقوقی و اخلاقی Intuit گفتگو کند. او می‌گوید: «البته سیاست‌هایی وجود دارد که به آنها توجه دارم.»
به گفته کاستا، ریسک دیگری که شرکت‌ها می‌پذیرند، این است که کارمندان آ‌ن‌قدر دنبال می‌شوند که شروع به کسب مشارکت‌های پولی کافی برای تولید محتوا به صورت تمام وقت می‌کنند یا توسط شرکت دیگر در همان صنعت، جذب می‌شوند. به گفته صاحبنظران دانشگاه فلوریدا، شرکت‌ها نمی‌توانند آنچه کارکنان آنلاین می‌گویند، بیش از حد کنترل کنند، زیرا خطر بی‌اعتمادی ایجاد می‌کند.
کاستا می‌گوید: «به هر حال، کارمندان در رسانه‌های اجتماعی حضور دارند و چه بخواهیم، چه نخواهیم درباره شرکت محل کارشان صحبت می‌کنند.» (منبع:عصرارتباط)
- ۰۲/۰۲/۲۷