الکامپ، این قصه پرغصه
علیرضا صالحی - مرز در عقل و جنون باریک است؛ همانگونه که مرز بین برگزاری حقارتآمیز یک نمایشگاه و برگزاری شکوهمند آن باریک است!
اکنون دیگر میتوان سابقه برگزاری نمایشگاه الکامپ را به دو دوره تقسیم کرد: دوره قبل از برگزاری توسط انجمن شرکتهای انفورماتیک و دوره بعد از آن.
اما ابتدا اجازه دهید نگاه کوتاهی به سالهای گذشته بیندازیم. در ابتدا و دورههای نخستین نمایشگاه که اتفاقا اغلب در همین تیرماه برگزار میشدند، الکامپ رونق چندانی نداشت و نام آن هم اصلا الکامپ نبود. چند شرکت جمعوجور کامپیوتری میآمدند و عدهای هم از دانشجویان و برخی علاقهمندان، نه به سبب تبلیغاتی که برای برگزاری آن انجام میشد، بلکه بهدلیل علاقه شخصی به دیدن نمایشگاه میآمدند.
از دورههای هفتم و هشتم که صنف IT توانست جایگاهی برای خود دستوپا کند و IT اهمیت بیشتری یافت، نمایشگاه نیز رونق بیشتری گرفت و انجمن شرکتهای انفورماتیک نیز بهتبع رشد و توسعه شرکتها، پروبالی گرفت و فعالتر شد. همه میدانیم که نقطه عطف و اوج این فعالیتها، برگزاری الکامپ دهم بود که همگان بر بالا بودن کیفیت آن و برگزاری مناسبتر آن اذعان دارند.
اما الکامپ یازدهم که با رکود نسبی وضعیت IT در کشور نیز همراه بود، نه حضوری از شرکتها را بهخود دید و نه با استقبالی از جانب بازدیدکنندگان مواجه شد. نتیجه آن شد که شرکتهایی که الکامپ را یکصدا با سازمان نظام صنفی که جانشین انجمن شده بود، تحریم کردند به امید بهبود اوضاع به الکامپ دوازدهم چشم دوختند.
اما از طرف دیگر برگزارکنندگان دولتی الکامپ نیز که میدانستند در الکامپ دوازدهم نه خبری از تحریم خواهد بود و نه تحریم اثری خواهد بخشید، جبران مافات کردند و با قدرت، آنچه که در توان داشتند، از نظر زمان برگزاری یا قیمت غرفهها یا نحوه ثبتنام یا جانمایی سالنها و... بنابر سلیقه خود اعمال کردند.
سازمان مجددا به صدا درآمد و این بار نیز اعضای صنف یکصدا (البته یکصدا نه با سازمان نظام صنفی بلکه یکصدا برعلیه شرکت نمایشگاهها) به این وضعیت اعتراض کردند. اما اعتراضات سودی نبخشید و برگزارکننده دولتی مصمم شد که به هر شکل بر تصمیم اولیه خود پافشاری کند و اعتنایی به اعتراضات نکند.
نامه اعتراضآمیز و شدیدالحن رییس سازمان که سودی نبخشید هیچ، صدای سایر نهادهای صنفی IT نیز به جایی نرسید و نتیجه آن شد که سازمان از در مصالحه درآمد. البته این را میتوان به جهت تلاش برای حفظ منافع اعضای سازمان و همچنین حفظ وحدت داخلی، نوعی عقبنشینی تاکتیکی بهحساب آورد اما اینکه بدون هیچگونه تغییری در شرایط نمایشگاه یا کسب هیچگونه امتیازی، الکامپ قرار است «شکوهمند» برگزار شود، مقداری گزافه است.
یعنی الکامپ بدون سازمان (یا همان انجمن)، باعث حقارت است و الکامپ فقط با حمایت لفظی سازمان و بدون هیچگونه تغییر در شرایط ثبتنام، قیمتها، زمان برگزاری و... شکوهمند خواهد شد؟
از ابتدا نوشتم که:
مرز در عقل و جنون باریک است
کفر و ایمان چه به هم نزدیک است!
بزرگراه فناوری
- ۸۵/۰۴/۲۰