انتقاد از عملکرد مرکز تحقیقات مخابرات
بهنام بهروزی* - مرکز تحقیقات مخابرات ایران اخیرا اطلاعیه ای را تحت عنوان "فراخوان پروژه های برون سپاری" منتشر کرده است که در آن عناوین پروژه ها، محور های تحقیقاتی و اطلاعات آنها را بیان کرده است.
یکی از این پروژه ها با عنوان "تدوین پیش نویس قوانین، مقررات و ضوابط دولت الکترونیکی" در گروه تخصصی مطالعات راهبردی و اقتصادی تعریف شده است .
در تعریف، انگیزه و سابقه این پروژه عنوان شده است که این پروژه بمنظور تدوین نظام حقوقی و فناوری اطلاعات در کشور در نظر گرفته شده است و تمرکز آن بر تدوین پیش نویس قوانین و مقررات و ضوابط دولت الکترونیکی است و این وظیفه را در راستای نیاز دولت به داشتن قوانین عمومی در جهت حمایت از دولت الکترونیکی قلمداد نموده است و در انتها تدوین قانون دولت الکترونیکی را هدف این پروژه در نظر گرفته است.
این پروژه یک پروژه راهبردی تعیین شده که مشتری آن نیز معاونت فناوری اطلاعات وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات بوده و خروجی های آن نیاز به تایید آن معاونت دارد.
با نگاهی به مطالب مربوط به تعریف این پروژه معلوم می شود که مدیران مرکز تحقیقات مخابرات ایران وظیفه تدوین قانون دولت الکترونیکی را وظیف وزارت دانسته و در این راستا پژوهش راهبردی انجام می دهند.
با توجه به اینکه مدیریت کلان بر فناوری اطلاعات کشور در چند سال اخیر همواره محل مناقشه جدی میان دستگاههای اجرایی بوده است لذا عملا تلاش منتج به نتیجه مطلوب کمتر مشاهده شده است، اما در یکی از مواردی که تقریبا اشتراک داشته بحث دولت الکترونیکی است، به نحوی که رییس جمهور محترم طی حکمی در مهر ماه امسال ضمن منصوب نمودن معاون توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس جمهور، وظیفه بسط دولت الکترونیک را نیز بر عهده این معاونت گذاشته است و در ابلاغ ساختار سازمانی این معاونت نیز یک دفتر با عنوان امور دولت الکترونیک پیش بینی شده است، حال با این پیشینه آیا مرکز تحقیقات مخابرات ایران با علم به این موضوع این پروژه را تعریف کرده است؟
اگر آری، آیا این مرکز و وزارت می تواند موضوعی را که وظیفه اش نیست را در مراجع قانونی به تصویب برساند؟
اگر نه برای چه در جایی هزینه می کند که نه وظیفه اش است و نه توان تصویب و اعمال آن را دارد؟
چه کسی جوابگوی این هزینه کردن غیر قانونی است؟
آیا نهاد های نظارتی مانند سازمان بازرسی کل کشور و ... بررسی کرده اند که مرکز، سایر پروژه ها را نیز مانند این پروژه بی هدف و پر از مسئله تعریف نکرده است؟
پروژه هایی که نه جایگاه آن در مرکز است و نه توان دیدن همه ابعاد آنرا دارد و نه توان اقدام برای تصویب و اعمال آن، بدان معناست که مرکز و مدیران آن در یک فضای بسته ای قرار دارند که از درک واقعیات ساختاری کشور عاجزند و احتمالا تعداد زیادی از پروژه های آنها فقط بدرد پژوهشگر می خورد و خاک درون قفسه و نتیجه اش هزینه های میلیاردی است بر دوش مردم!
*کارشناس حوزه مخابرات
منبع : سایت الف
- ۸۶/۱۰/۰۳