اینترنت، تنها سلاح منتقدان دولتهای عرب
فعالان همه زمینهها در جهان عرب از اینترنت به عنوان وسیلهای برای دور زدن محدودیتهای دولتهای عربی در مبارزه علیه آنان استفاده میکنند؛ کشورهایی که مسئولان آنان تمایل زیادی به خاموشی انتقادهای اینترنتی دارند.
به گزارش سرویس بینالملل «بازتاب»، به نقل از «لوس آنجلس تایمز»، نسل اینترنتی جدید در سوریه به تدریج در حال ظهور است، طلوع اینترنت در آنجا به هیچ وجه ساده نبوده است؛ نه تنها در سوریه، بلکه در سرتاسر دنیای عرب که جنگی بالقوه علیه اینترنت ایجاد شده است. در مصر جنبشهای اپوزیسیون، از اینترنت علیه حسنی مبارک و دولت وی استفاده میکنند و با انتشار مطالب ضد وی مردم را به تظاهراتهای ضد دولتی ترغیب میکنند. همچنین وبلاگ نویسهای بحرینی در حال مبارزه شدیدی با وزارت اطلاعاتشان هستند تا این چرخه آزاد اینترنتی را زنده نگه دارند و در عین حال از رفتن خود به زندان جلوگیری کنند. در لیبی، تونس و سوریه نیز سیاست اینترنتی عدهای را روانه زندان کرده است.
دول عربی در حال سانسور شدید انتقادهای اینترنتی و سرکوب سروصداهای این تکنولوژی هستند؛ آنان وبلاگنویسان را زندانی و وب سایتها را فیلتر میکنند و از کافینتها میخواهند تا اطلاعات مشتریانشان را به آنان ارائه بدهند، اما تا کنون این روش آنان سودمند نبوده است.
میدان اینترنتی عربها در محاصره بنیادگرایان و گروههای زیرزمینی دنیای عرب است.
کوتاه سخن آنکه اینترنت به یک جنگ واقعی تبدیل شده است، فضایی انباشته از درد دلهای طولانی زبانهای بریده شده و تقاضای شورش؛ انباری رنگارنگ برای دردها و ناراحتیهای نسل جوان و نارضایی اعراب؛ اینترنت علاوه بر اینها بیادب، بینام، تازهکار و در یک کلام دنیای افشاگری است.
جمال عید، یک حقوقدان مصری و متخصص در زمینه محدودیتهای اینترنتی، میگوید: «این بازی موش و گربه است. شما سعی میکنید از جادههای فرعی استفاده کنید و رژیم هم همین کار را میکند.»
سوریه پس از بشار اسد، تقریبا در حال برخاستن دوباره در زمینه اینترنت است. حافظ اسد استفاده از اینترنت و ماهواره را در کل کشور ممنوع کرده بود، اما با پیوستن بشار اسد به جامعه کامپیوتر سوریه در سال 2000 شوق شهروندان به استفاده از کامپیوتر و اینترنت بیشتر شد. اما دولت بشار اسد هم پس از مدتی، باز به عادت قبلیاش روی آورد، به گونهای که سقوط صدام حسین در عراق در پی حمله آمریکا، به هیچ وجه انعکاسی در رسانههای سوریه نداشت، اما ماهوارهها و فراتر از آن اینترنت، مردم سوریه را از این واقعه باخبر کردند.
«اتوربونی»، حقوقدان سوری، میگوید: «شکایت دول عرب از خطر پورنوگرافی و تروریسم در اینترنت است، اما دلیل واقعی آنان ترس از تهدیدات سیاسی است».
در مصر گروههایی برای تعلیم کاربران در نحوه استفاده از فیلترشکنها و ضد پروکسیها تشکیل شده که اجتماعات زیادی را هم ترتیب داده است.
«ایمن نور»، مظهر مخالفت با حسنی مبارک در مصر، پس از رد درخواست وی برای ایجاد رادیو در این کشور به اینترنت روی آورد. سایت وی با نام «الغد» (فردا) به عقیده بسیاری، انحصار رسانههای داخلی مصر را شکسته است. دولت مبارک، یک متحد قاطع آمریکا شدیداً تحت انتقاد گروههای حقوق بشری به علت سرکوب آزادیهای مدنی و آزادی بیان قرار گرفته است.
در بحرین هم «علی عبدالامام»، یک فعال اینترنتی 27 ساله، پس از دریافت هشدارهایی از وزارت اطلاعات بحرین به خاطر توهین به خانواده پادشاهی بحرین امسال دو هفته را در زندان گذراند. دیگر دول عربی نیز تقریباً چنین حالی دارند: دستگیری عدهای و تبعید عدهای دیگر، همچنین ناپدید شدن یک روزنامه نگار لیبیایی، مشهورترین فعال اینترنتی تونس، در سن 36 سالگی بر اثر یک حمله قلبی به طرز مشکوکی از بین رفت.
وضع فعالان اینترنتی در بحرین ـ کشوری که اقلیت سنی بر اکثریت شیعه حکومت میکنند ـ در سالهای اخیر بسیار بدتر بوده است. محدودیتهای اعمال شده نیز در این کشور بسیار بیشتر از دیگر کشورهاست.
- ۸۴/۰۶/۲۲