برترین ضدویروس‌های آندروید را بشناسید
در حالی که کاربران سیستم عامل اندروید گوگل با دهها نوع بدافزار مختلف دست و پنجه نرم می کنند بی اثر بودن ضدویروس های طراحی شده برای این سیستم عامل هم موجب نگرانی های گسترده تر شده است.
به گزارش فارس، موسسه AV-Test بررسی مفصلی را انجام داده تا میزان کارآیی نرم افزارهای امنیتی و ضدویروس هایی که برای حفاظت از کاربران سیستم عامل آندروید طراحی شده مشخص شده و نتایج این تحقیقات چندان امیدوارکننده نیست.
گوگل با بازاریابی های گسترده و تبلیغات سنگین برای سیستم عامل اندروید موفق شده سرعت رشد آن را از ماه می سال گذشته تاکنون به 472 درصد برساند. اما سرعت رشد بدافزارهای طراحی شده برای آندروید هم بالا بوده و البته کاملا طبیعی است که بدافزارنویسان سیستم عاملی را هدف بگیرند که کاربران بیشماری دارد.
** تهدیدات عمده آندروید؛ تروجان و نرم افزارهای جاسوس
به طور کلی بدافزارهای طراحی شده برای آندروید را در دو بخش می توان طبقه بندی کرد. یکی تروجان های ارسال شده از طریق پیامک و دیگری نرم افزارهای جاسوس.
تروجان های ارسالی از طریق پیامک ها در داخل برنامه های نرم افزاری مخفی می شوند و در زمان فعال شدن آن ها بی سروصدا به اقدامات مخرب خود می پردازند. مهم ترین کار این تروجان ها ارسال پیامک برای شماره هایی است که برقراری ارتباط پیامکی با آنها مستلزم صرف هزینه بالایی است.
در اکثر موارد این پیامک ها برای شماره های بین المللی که در خارج از یک کشور هستند ارسال می شود و به همین علت کاربر در پایان ماه باید قبضی با هزینه سنگین را پرداخت کند.
بررسی ها نشان می دهد این شماره ها معمولا متعلق به هکرهاست و به همین علت آنها با طراحی تروجان های پیامکی پول سنگینی به جیب می زنند.
کاربران تنها زمانی متوجه بلایی که بر سرشان آمده می شوند که در قبض موبایل متوجه هزنیه غیرعادی پیامک های ارسالی می شوند. نزدیک به نیمی از تروجان هایی که برای سیستم عامل آندروید طراحی می شوند از این نوع هستند.
نرم افزارهای جاسوس نوع دوم بدافزارهای متداول برای کاربران سیستم عامل آندروید هستند. این نرم افزارها که بخش اعظم بدافزارهای مخرب طراحی شده برای این سیستم عامل را شامل می شوند دسترسی عمیق و همه جانبه ای به سیستم های رایانه ای یافته و به طور گسترده از آسیب پذیری های موجود در سیستم عامل آندروید برای دسترسی root یا کامل به ابزار و امکانات و اطلاعات آن سوءاستفاده می کنند.
آنها از این طریق تمامی اطلاعات شخصی کاربر که بر روی گوشی وی ذخیره شده را جمع آوری می کنند، اطلاعاتی که شامل اطلاعات فهرست تماس های کاربر، پیامک ها، عکس ها و ویدیوها و اطلاعات مربوط به عادات آن کاربر خاص در زمان استفاده از اینترنت و سرویس های همراه دیگر است.
این اطلاعات سپس برای طراح نرم افزار جاسوس ارسال می شود و ممکن است وی این اطلاعات را برای طراحی برنامه های دیگری به کار بگیرد یا آنها را به شرکت های تبلیغاتی یا دیگر برنامه نویسان بفروشد. برخی از این برنامه ها تا بدان حد زیرکانه و پیچیده هستند که کاربر نمی تواند متوجه ماهیت واقعی آنها شود.
از همین روست که بر اساس بررسی های موسسه ژونیپر تعداد بدافزارهای طراحی شده برای آلوده کردن گوشی های مجهز به سیستم عامل آندروید در سال 2011 معادل 3325 درصد رشد نشان می دهد.
این میزان رشد کمیت بدافزارهای طراحی شده برای آلوده کردن یک سیستم عامل خاص در طول تاریخ بی سابقه بوده است. تعداد بدافزارهای شناسایی شده توسط ژونیپر از 11138 مورد در سال 2010 به 28472 مورد در سال 2011 رسیده است. گزارش دیگری هم که به طور جداگانه توسط موسسه اف –سکیور انتشار یافته حاکیست بخش اعظم بدافزارهای سال 2011 برای آلوده کردن سیستم عامل آندروید ابداع شده اند.
با توجه به اینکه به طور متوسط هر روز 850 هزار تبلت یا گوشی هوشمند جدید مجهز به سیستم عامل اندروید در نقاط مختلف جهان فعال می شوند، می توان تصور کرد که حجم آلودگی بدافزاری و ویروسی در نقاط مختلف جهان با چه سرعتی در حال افزایش است.
** دسته بندی چهارگانه ضدویروس های آندروید
اما شرکت AV-Test در جریان بررسی های خود 41 برنامه مختلف اسکنر ویروس های رایانه ای را که برای سیستم عامل آندروید طراحی شده بودند بر اساس توانایی کشف آلودگی به تروجان و نرم افزار جاسوس بررسی کرد و به این نتیجه رسید که نزدیک به دو سوم این نرم افزارهای امنیتی به هیچ وجه قابل اعتماد و مناسب نیستند.
این نرم افزارها 65 درصد از 618 نوع بدافزار منتخب شرکت AV-Test را شناسایی نکرده بودند. البته در اکثر موارد ضدویروس های همراه عرضه شده توسط شرکت هایی که محصولات مشابهی را برای رایانه های رومیزی عرضه می کردند، عملکرد خوبی داشتند و این امر نشان می دهد که تجربه قبلی این شرکت ها برای طراحی ضدویروس های متناسب با تلفن های همراه هوشمند به کمک آنها آمده است.
از میان ضدویروس های برتر آندروید می توان به Avast، Lookout، Dr. Web، Zoner، F-Secure، Ikarus و Kaspersky اشاره کرد. این ضدویذوس ها توانستند تا 90 درصد از 618 نوع بدافزار گنجانده شده در فایل های APK را که فرمت مخصوص سیستم عامل آندروید است، شناسایی کنند. ضدویروس های Lookout و Zoner که تنها برای سیستم عامل آندروید طراحی شده و نسخه رومیزی آنها عرضه نمی شود نیز کم و بیش عملکرد خوبی داشتند.
بر اساس گزارش AV-Test به طور کلی می توان گفت ضدویروس هایی که قادر به شناسایی 65 تا 90 درصد از بدافزارهای همراه باشند عملکرد قابل قبولی دارند و امکان بهبود شرایط آنها در زمان طراحی نسخه های بعدی وجود خواهد داشت.
اما در دسته دوم ضدویروس هایی قرار می گیرند که بین 65 تا 90 درصد از تهدیدات بدافزاری آندروید را شناسایی می کنند. این ضدویروس ها عبارتند از AVG, Bitdefender، ESET، Norton Symantec، QuickHeal، Trend Micro، Vipre GFI، و Webroot. . همچنین دو ضدویروس AegisLab و SuperSecurity نیز که تنها برای اندروید طراحی می شوند در این گروه قرار می گیرند.
گروه سوم آن دسته از ضدویروس های آندروید هستند که تنها می توانند بین 40 تا 65 درصد از تهدیدات موجود را شناسایی کنند. این نرم افزارها عبارتند از Bullguard، Comodo، G Data، McAfee, NetQin و Total Defense. این ضدویروس ها برای استفاده بر روی گوشی های هوشمند مجهز به آندروید به هیچ وجه قابل اعتماد نیستند.
در دسته چهارم ضدویروس هایی قرار گرفته اند که کمتر از 40 درصد از تهدیدات امنیتی آندروید را شناسایی می کنند و البته برخی از آنها هم تا بدان حد ضعیف هستند که تقربیا نمی توانند هیچ تروجان یا نرم افزار جاسوسی را تشخیص دهند. شش مورد از این برنامه های امنیتی که از همه ضعیف تر هستند عبارتند از Android Antivirus، Android Defender، LabMSF Antivirus beta، MobileBot Antivirus، MT Antivirus و MYAndroid Protection Antivirus.
در مجموع تنها 17 برنامه امنیتی آندروید می توانند بیش از 65 درصد از برنامه های مخرب را شناسایی کنند و بقیه این برنامه ها از کارآیی کافی برای مقابله با تهدیدات روزافزونی که کاربران آندروید را تهدید می کند برخوردار نیستند.
- ۹۱/۰۱/۱۶