تکیه بر گل‌آهن برای یافتن برابر رایانک مالشی
شبنم کهن‌چی - ما زبان فارسی را دوست داریم و نسبت به ورود هر چه بیگانه به این وادی، احساس اشغال شدن داریم. اما با توجه وضعیت فعلی در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات، باید بگویم ما کلا اشغال شده‌ایم.
برای بعضی چیزها معادل پیدا نمی‌کنیم، بعضی از اصطلاحات آنقدر خوش‌آوا هستند که دلمان نمی‌آید معادل فارسی‌اش را جایگزین کنیم یا اینکه اسیر «کلاس» می‌شویم و با غلیظ کردن لهجه‌هایمان به خصوص هنگام تلفظ حرف «ر» و «ی» احساس دگرگونی می‌کنیم.
دست فرهنگستان زبان و ادب فارسی درد نکند که زحمت می‌کشد و هی برای ما معادل می‌سازد. دوستان و مسوولان در فرهنگستان دور هم جمع می‌شوند در حالی که دود تهران را برداشته است. به هر حال سفر درون شهری در دود تهران سخت و خطرناک است. ممکن است مسموم شوید، مریض شوید، نفس‌تان بگیرد، سرگیجه، تهوع، سردرد و تب از دیگر عوارض تردد در هوای آلوده است که امیدواریم پس از باران روز چهارشنبه، مسوولان (در کنار جدل مال من است یا مال تو) برای جلوگیری از بازگشتش برنامه‌ریزی کرده باشند. برگردیم به فرهنگستان و دورهمی کارشناسان و مسوولان برای پیدا کردن معادل‌های فارسی.
من فکر کردم ما نباید فقط مصرف‌کننده باشیم و باید کمک کنیم تا زبان فارسی حفظ شود، حتی ارتقا یابد و آقایان فرهنگستان هم اینقدر برای معادل سازی به خودشان فشار نیاورند که دست آخر برای «تبلت» واژه «رایانک مالشی» را پیشنهاد دهند. البته این واژه تصویب نشد اما به هر حال مطرح که هست. به همین دلیل تصمیم گرفتم چند ساعتی وقت گذاشته و به معادل‌های جدیدی برسم که بتوانم در سایت فرهنگستان به عنوان پیشنهاد ثبت کنم.
دیشب همینطور که فکر می‌کردم با یکی از دوستانم هم دورآگاهی (تله‌پاتی) داشتم و نورتاب (آباژور) روشن بود تا برق اضافی خاموش بماند. دوستم اصرار داشت به جای فکر کردن به واژه‌ها و معادل‌سازی، شب خود را در یک رستوران خویش‌یار (رستوران سلف سرویس) بگذرانیم و خمیر برگ (لازانیا) بخوریم. اما من اصرار داشتم به فرهنگستان کمک کنم، لذا در خانه ماندم و دو گوشی (هدفون) در گوش، تکیه داده بر مبل گل‌آهن‌مان (فرفورژه‌مان)، دمابان چای (فلاسک چای) کنار دست، به فکر کردن ادامه دهم.
اما تلفن همراه و اینترنت اجازه فکر کردن نمی‌دهد. بیشتر ما دچار اینترنت‌بارگی (اعتیاد به اینترنت) شده‌ایم. ولی برای اینکه بتوانید تمرکز کرده و درست فکر کنید باید برون‌خط (آفلاین) باشید. چون ممکن است پیام‌هایی که از کانال‌های تلگرام و غیره دریافت می‌کنید، تمرکزتان را به هم بریزد. یا هوس کنید یک خودعکس (سلفی) بیندازید و با دیگران به اشتراک بگذارید و زیرش هم بنویسید «من و گل آهن و دمابان چای».
به همین دلیل تصمیم گرفتم پیش از هر کاری اینترنت‌بارگی‌ام را ترک کنم تا بتوانم تمرکز کنم. من فعلا برون‌خط شدم تا بعد از ترک اینترنت‌بارگی، فکر کنم.(منبع:فناوران)
- ۹۴/۱۰/۱۲