ITanalyze

عباس پورخصالیان - میان وزیر ارتباطات و رئیس جدید سازمان صداوسیما، برسر مالکیت تکه¬باندهایی به ارزش ده¬دها هزار میلیارد تومان، اختلاف نظر جدی وجود دارد که باید به نفع مردم، حل و فصل شود؛ زیرا این تکه¬باندها، بخشی از طیف فرکانس هستند و طیف فرکانس هم منبعی ملی است، که از سال 1920 میلادی به بعد، با آغاز بهره-برداری از فرکانس رادیویی (RF)، اصل «دکترین کمیابی» یا doctrine of spectrum scarcity بر آن، حاکم است، و این یعنی: طیف فرکانس از آن ِهمه شهروندان کشور است و باید به درستی و به عدالت مدیریت شود.
** نظر واعظی

وزیر محترم ارتباطات و فناوری اطلاعات راجع به اختلاف نظرش با سازمان صداوسیما در مورد آزادسازی باند فرکانسی 700 تا 800 مگاهرتز معتقد است: 15 سال پیش تمام کشورهای دنیا تصمیم گرفتند با توجه به پخش دیجیتالی شبکه‌های تلویزیونی، باندایه فرکانس مازاد را به پروژه¬های دیگری اختصاص دهند. این موضوع در کنفرانس‌های اتحادیه بین¬المللی مخابرات نیز مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفت زیرا تمام شبکه‌های تلویزیونی دنیا به سمت دیجیتالی شدن پیش می‌روند و از طرفی ارتباطات موبایلی هم توسعه می‌یابد. طیف فرکانس، منبعی کمیاب در کشورهای دنیا است که به سرعت پایان می‌یابد. تنها چیزی که خلق نمی‌شود، طیف فرکانس است. بنا بر چنین ماهیتی، تصمیم گرفته شد، باند فرکانسی که در گذشته به (پخش آنالوگ برنامه‌های رادیو) تلویزیون (اختصاص) داده شده بود در تمام کشورهای دنیا آزاد شود و در اختیار سرمایه‌گذاری‌های دیگر قرار گیرد. (پایان نقل قول)
** نظر سرافراز

آنچه «نظر سرافراز» نامیده شده، در واقع نظری است که در دوران ضرغامی حاکم بود و ممکن است از دوران ضرغامی به دوران پساضرغامی به ارث رسیده باشد. در هر صورت، نظر حاکم بر معاونت فناوری سازمان صداوسیما این است که تخصیص جهانی باند 700 مگاهرتز به پخش رادیوتلویزیونی، و تفویض آن در ایران به سازمان صداوسیما، یعنی این سازمان باید مقررات‌گذاری و مدیریتش را در اختیار بگیرد.
** نظر کارشناسی

از منظر کارشناسی صرف، این توضیح واجب است که:

باندهای ششصدو نود و چهار (694) مگاهرتز تا هفتصدو نود (790) مگاهرتز و از هفتصدو نود مگاهرتز (790) مگاهرتز تا هشتصدو شصت و دو (862) مگاهرتز در باندUHF ، مربوط به کانال¬های شماره چهل¬وهشت (48) تا شماره هفتاد (70) این باند می¬شوند. این باندها برای پخش آنالوگ اختصاص یافته بودند و از سوی دولت ایران، نخست به سازمان رادیوتلویزیون ملی ایران و سپس به سازمان صدا و سیما تفویض شدند.

بر اساس توافقنامه GE06که در سال 2006 میلادی در اتحادیه بین¬المللی مخابرات امضا شد، 120 کشور عضو اتحادیه بین¬المللی مخابرات ، از جمله ایران، متعهد شدند که تا ژوئیه سال 2015 (و دقیقاً تا 27 خردادماه سال 1394) پخش آنالوگ برنامه¬های رادیوتلویزیون خود را متوقف و همه شبکه¬های رادیوتلویزیونی خود را دیجیتالی پخش کنند. در پایان این فرایند، تکه¬باندهای گران¬قیمتی آزاد می¬شوند که مورد نیاز اُپراتورهای همراه برای عرضه خدمات تلویزیون همراه هستند.

بر اساس، اظهارات مدیرکل محترم صدور پروانه خدمات رادیوئی سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی، با اتمام دوره گذار از پخش آنالوگ به پخش دیجیتالی، و تخلیه به موقع تکه¬باندهای آزاد شده، امکان استفاده از این منبع ملی برای سایر شبکه‌های مخابراتی رادیویی فراهم می¬شود.

تفکیک ظرف از مظروف

گیر کار اینجا است که سازمان صداوسیما، ظرف و مظروف رسانه ملی را یکی می¬پندارد؛ لذا حتی اگر بدلایلی نتواند از بخش¬های آزادشده طیف به درستی استفاده کند، در اختیار داشتن باندهای مذکور را حق انحصاری و مـِلک طـِلق خود می¬داند. این شُبهه از آنجا ناشی شده است که کارشناسان صداوسیما به رؤسای خود دو نکته را عوضی القا کرده اند و درستش این است که:

• تخصیص فرکانس و واسپاری آن به صداوسیما، برای این سازمان مالکیت ایجاد نمی¬کند؛

• انحصار قانونی رسانه ملی، محدود است به انحصار مظروف یعنی محتوای کانال¬ها؛ ولی انحصار ظرف یعنی طیف را شامل نمی¬شود.

اهمیت باند فرکانس 700 مگاهرتز

در اهمیت باند فرکانس 700 مگاهرتز بایدگفت: برای عرضه خدمات تلویزیون همراه در شبکه¬های نسل سوم و نسل چهارم سیار، به کانال¬های آزادشده در باند 700 مگا هرتز نیاز مبرم است.

مراجع مقررات¬گذاری مخابرات در کشورهای جهان، پس از آزادسازی تکه¬باندهای آزادشده در دوران گذار از پخش آنالوگ به پخش دیجیتالی برنامه¬های رادیوتلویزیونی، آنها را به مزایده می‌گذارند و میلیاردها دلار سود می¬برند. لذا اگر تکه¬باندهای آزادشده در فرایند تبدیل پخش آنالوگ به دیجیتال در سازمان صداوسیما واقعاً آزاد ¬شوند و به دست سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی برسند، ده¬ها هزار میلیارد تومان ارزش دارند. این درحالی است که سازمان صداوسیما برخلاف دکترین کمیابی طیف و ضرورت مدیریت آن از سوی مرجع مقررات¬گذاری مخابرات کشور، آنها را مایملک انحصاری خود می¬داند و حاضر نیست حتی دست از تکه¬باندهای آزاد شده بردارد.

برای آن که ارزش این تکه¬باندهای آزادشده بر خواننده محترم معلوم شود، باید رجوع کند به مزایده 73 اف.سی.سی.

مزایده شماره 73 اف.سی.سی

کمیسیون فدرال ارتباطات آمریکا، اف.سی.سی، در مزایده شماره 73 خود، پنج بلوک از تکه¬باندهای آزادشده طی فرایند دیجیتالی‌سازی پخش رادیوتلویزیونی در ایالات متحده را به مبلغ اولیه 10 میلیارد دلار به مزایده عمومی گذاشت؛ این پنج بلوک عبارت بودند از:

• [بلوک A] : با 12 مگاهرتز پهنای باند (698–704 MHz) و (728–734 MHz)

• [بلوکB ]: با 12 مگاهرتز پهنای باند (704–710 MHz) و ( 734–740 MHz)

• [بلوک C]: با 22 مگاهرتز پهنای باند (746–757 MHz) و ( 776–787 MHz)

• [بلوک D]: با 10 مگاهرتز پهنای باند (758–763 MHz) و (788–793 MHz)

• [بلوک E]: با 6 مگاهرتز پهنای باند (722–728 MHz)

در پایان مزایده، اف.سی.سی دوبرابر مقدار پیش¬بینی شده یعنی 19 میلیاردوپانصدونوددو میلیون دلار یا تقریباً 60 هزار میلیارد تومان درآورد و به خزانه دولت واریز کرد (برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه، رجوع شود به ویکی¬پیدیا: http://en.wikipedia.org/wiki/United_States_2008_wireless_spectrum_auction)

حال برای آن که بزرگی این مبلغ را لمس کنید، آن را مقایسه کنید با قیمت حدوداً 8 هزار میلیارد تومانی شرکت مخابرات ایران به هنگام ورود به بورس. به عبارت دیگر، اگر ارزش تکه¬باندهای آزادشده در فرایند دیجیتالی¬سازی صداوسیما، در بازار ایران را حتی نیمی از ارزش آنها در ایالات متحده بدانیم، قیمت آنها در ایران حداقل سی هزار میلیارد تومان، برابر با ارزش سه شرکت به بزرگی و عظمت شرکت مخابرات ایران به هنگام ورود به بورس است.

آزادسازی واقعی این تک¬باندها می¬تواند کسب¬وکارهای مخابراتی کشور را به نفع همگان دگرگون کند.

حوزه رادیوتلویزیون منهای محتوا، در هر کشوری و در جهان، قلمرو مهندسی ارتباطات و بخشی از مخابرات است و براساس دکترین کمیابی طیف، این منبع ملی باید یکجا و توسط مرجعی واحد در کشور مدیریت شود.
** پیشنهاد به آقای سرافراز

به آقای سرافراز باید پیشنهاد کرد:

• یا کمیسیون و سازمان تنظیم مقررات را منحل کنید و تمام وظایف آنها را به عهده بگیرید، هدفی که سازمان تحت نظارت ضرغامی آن را با شعار «گذار از broadcast به broadband » عنوان و با ارائه لایحه¬ای همسو با این شعار، به مجلس دنبال می¬کرد؛

• یا بیاید دست از انحصارگری طیف بردارید.
** وظیفه شورای عالی فضای مجازی

اگر فضای ارتباطی رادیوتلویزیون کشور را جزو فضای سایبری بدانیم (که درستش نیز همین است) اکنون نوبت شورای عالی فضای مجازی است که در مورد حل وفصل اختلاف نظر میان وزارت ارتباطات و سازمان صداوسیما، پا پیش گذارد و پادرمیانی و سیاست¬گذاری کند، تا تکلیف همه روشن شود.

حکم شورای عالی فضای مجازی، مصداق حکم حکومتی است و حکم حکومتی در هر کشوری، قانون برتر است. اکنون ما نیاز به این قانون برتر داریم تا از تکه¬باندهای طیف فرکانس، رفع انسداد شود. اما پیش¬نیاز حل و فصل این معضل و سایر مضلات مشابه، اجماع¬سازی در پذیرش احکام سیاستی شورای عالی فضای مجازی است. (منبع:عصر ارتباط)