جرایم سنگین قانون پایانههای فروشگاهی و سامانه مودیان
قانونگذار در راستای اجرای کامل قانون پایانههای فروشگاهی و سامانه مودیان، در کنار مشوقهای مالیاتی تعیین شده یکی از سنگینترین ضمانتهای اجرایی موجود در نظام مالیاتی را در این قانون در نظر گرفته است.
به گزارش تسنیم، قانون پایانههای فروشگاهی و سامانه مودیان در سال 1398 به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید و قرار بود تا خرداد ماه سال 1401 اجرایی شود اما به دلیل آنکه در دولت دوازدهم توجه کافی به این قانون صورت نگرفت، زیر ساختهای فنی لازم برای اجرای آن فراهم نشد و تا تابستان سال 1400 تنها 10 درصد از سامانه مورد نیاز تکمیل شده بود.
با توجه به تمرکزی که وزارت اقتصاد و مجموعه سازمان امور مالیاتی پس از آغاز به کار دولت سیزدهم در خصوص اجرای قانون پایانههای فروشگاهی داشتند، زیرساختهای اجرای این قانون که شامل سه زیر سامانه اصلی سامانه مودیان میشد، تا اواسط تیر ماه آماده شد و فراخوان ثبت نام مودیان نیز از سوی سازمان امور مالیاتی صادر شد.
هماکنون به نظر میرسد که شیوه اجرای این قانون به صورت پنج مرحلهای در نظر گرفته شده است چرا که ایجاد زمینه و فرهنگسازی در خصوص اجرای آن نیاز به زمان دارد. براساس این قانون کلیه فعالان اقتصادی باید معاملات خود را با استفاده از پایانههای فروشگاهی انجام دهند و صورتحسابهای خود را یا به صورت مستقیم یا به صورت غیرمستقیم برای سازمان امور مالیاتی ارسال کنند.
این قانون در کنار مشوقهای مناسبی که برای آن تعیین شده است (مانند مشوق پرداخت 24 میلیون تومان در سال برای تمکین کنندگان به قانون) ضمانتهای اجرایی سنگینی دارد. در فصل پنجم قانون پایانههای فروشگاهی و سامانه بحث ضمانتهای اجرای این قانون مطرح شده است. براساس ماده 22 این قانون تخلفات و جریمههای متعلقه شرح زیر است:
الف ـ عدم صدور صورتحساب الکترونیکی، معادل 10 درصد مجموع مبلغ فروش انجام شده بدون صدور صورتحساب الکترونیکی یا 2 میلیون تومان به ازای هر صورت حساب، هر یک که بیشتر باشد.
ب ـ عدم عضویت در سامانه مؤدیان، عدم استفاده از پایانه فروشگاهی،عدم استفاده از حافظه مالیاتی، استفاده از حافظه مالیاتی متعلق به سایر مؤدیان، یا واگذاری حافظه مالیاتی خود به دیگران، معادل 10 درصد مجموع مبلغ فروش انجام شده از آن طرق، 2 میلیون تومان، هر یک که بیشتر باشد و محرومیت از اعمال معافیتهای مالیاتی، نرخ صفر و مشوقهای موضوع قانون مالیاتهای مستقیم در همان سال مالی.
پ- عدم اعلام شماره حساب یا حسابهای بانکی واحد اقتصادی که گردش مالی واحد از طریق آن یا آنها انجام میشود به سازمان، معادل 10 درصد مجموع مبلغ فروش انجام شده از طریق آن حساب یا 2 میلیون تومان، هر یک که بیشتر باشد و محرومیت از اعمال معافیتهای مالیاتی، نرخ صفر و مشوقهای موضوع قانون مالیاتهای مستقیم در همان سال مالی.
ت ـ عدم تحویل صورتحساب چاپی به خریدار، حذف یا مخدوشکردن صورتحساب، معادل 2 درصد مبلغ صورتحسابهای مذکور یا معادل 2 میلیون تومان هر یک که بیشتر باشد.
ث ـ عدم رعایت احکام مذکور در مواد (12)، (13) و (14) این قانون، معادل یک درصد یک درصد مبلغ فروش گزارش نشده یا معادل یک میلیون تومان هر یک که بیشتر باشد.
براساس تبصره اول این ماده از قانون پایانههای فروشگاهی، مبلغ جریمههای ثابت مندرج در این قانون، متناسب با نرخ تورم سالانه بر اساس آخرین اعلام بانک مرکزی، هر سال توسط سازمان اعلام میشود.
در تبصره دوم ماده 23 قانون پایانههای فروشگاهی و سامانه مودیان نیز آمده است، سازمان نمیتواند بیشتر از 50 درصد جریمههای موضوع این ماده را مطابق ماده 191 قانون مالیاتهای مستقیم مورد بخشودگی قرار دهد. همچنین براساس تبصره سوم، در صورت اعمال جریمههای موضوع بندهای «الف» و «ث» این ماده، جریمه موضوع ماده (169 قانون مالیاتهای مستقیم) اعمال نمیشود. در صورت اعمال جریمههای مذکور در بند «ب»، جریمههای مذکور در بندهای «الف» و «ت» اعمال نمیشود.
با توجه به این ماده از قانون پایانههای فروشگاهی و سامانه مودیان میتوان گفت این قانونی یکی از سنگینترین ضمانتهای اجرایی را در نظام مالیاتی را در اختیار دارد. با در نظر داشتن این مسئله باید این موضوع مورد تاکید قرار بگیرد.
طی سالهای اخیر شاهد بودیم که پرونده مودیانی که در حد فاصل بین سالهای 1387 تا 1394 مالیات ارزش افزوده خود را پرداخت نکردند و یا اینکه درآمدهای خود را به صورت کامل اظهار نکرده بودند، مورد رسیدگی اداره کل ارزش افزوده قرار گرفته است.
گفتنی است که مالیات ارزش افزوده نیز در ابتدا با جرایم سنگینی اجرایی شد که در نتیجه امروز شاهد هستیم که با رسیدگی به آن پروندههای قدیمی و در نظر گرفتن جرایم دیر کرد پرداخت مالیات، مالیاتهای بسیار سنگینی برای مودیان در نظر گرفته شده است.
حال اگر این موضوع را کنار ضمات اجرای تعیین شده برای قانون پایانههای فروشگاهی قرار دهیم، باید این هشدار را به مودیان داد که در صورت عدم اجرای صحیح قانون نه تنها از مشوقهای مالیاتی اجرای آن محروم میشوند، بلکه ممکن است در سالهای بعد با رقمهای بسیار قابل توجهی به دلیل جرایم در نظر گرفته مواجه شوند.