دستاورد سازی و دستاورد سوزی
علی شمیرانی - رسانه‌ها به شکل روزانه با حجم عظیمی از اخبار مستقیم یا با واسطه مواجه می‌شوند که منطقا امکان پوشش تمام آنها را ندارند.
لذا به محض مواجهه با اخبار و شبه‌اخبار، باید با اتکا به تجربه و شم‌حرفه‌ای خود، تصمیم بگیرند که چه اخباری باید حذف شود و کدام اخبار احتمالا واقعی بوده و ارزش پوشش و پردازش دارد.
در حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات اما بازار خبر و ادعای ساخت محصولات خاص، آمارهای عجیب، رونمایی از یک نوآوری یا اختراع، بومی‌سازی یک محصول خارجی و غیره از شرکت‌های دانش‌بنیان گرفته تا نهادهای مختلف داغ است.
لیکن واقعیت اینجاست که بخش زیادی از این دستاوردها و ادعاهای بزرگ، به دلایل متعدد، از شیوه اطلاع‌رسانی گرفته تا دلایلی که در ادامه می‌آید، از همان ابتدا به سختی باور شده و در بسیاری از رسانه‌ها منتشر نمی‌شود.
شاید بتوان گفت منشاء این بدبینی و دروغ‌انگاری دستاوردها از جایی شروع شد که برخی مسوولان رسما رو به دستاوردسازی آوردند. زمانیکه چند روز تبلیغ و ادعا در مورد یک دستاورد بزرگ شد، اما ناگهان افکار عمومی با یک شوخی تلخ مواجه شدند.
زمانیکه یک آرزو و شعار با انتشار یک تصویرسازی کودکانه، در داخل و خارج به طنز کشیده شد.
زمانیکه یک به اصطلاح دستاورد، با توییت چند کلمه‌ای، ارسال یک ایمیل و یا دعوت از نمایندگان چند رسانه بدنام، تبلیغاتی و یا اجاره‌ای، اطلاع‌رسانی شد.
زمانیکه با حضور چند مقام مسوول، طرحی رونمایی شد و چند روز بعد اخبار واقعی رسید که چنین طرحی هرگز عملیاتی نشده است.
و در نهایت، زمانیکه یک اقدام سطحی و پیش‌پا افتاده، آنچنان بزرگنمایی شد که تو گویی تاریخ بشریت بعد از آن وارد مرحله جدید شده است. لذا در چنین فضایی، افکار عمومی حق دارد به بسیاری از دستاوردها با دیده شک نگاه کند.
اما نکته اینجاست که فلان مسوول و نهادی که این اخبار را منتشر می‌کنند، فقط خود را برای چند روزی سوژه طنز و مضحکه نکرده‌اند، بلکه برای مدتی نامعلوم و طولانی، غرور ملی، احساسات عمومی و دستاوردهای واقعی را به بازی گرفته و تخریب کرده‌اند.
اینکه اقدامات مذکور به شکلی تعمدی یا حتی سهوی انجام می‌شود، هیچ تفاوتی ندارد، چون خروجی هر دو حالت یکسان است.
باری! مخلص کلام اینکه نتیجه دستاوردسازی‌های کاذب و دروغین، زیرسوال رفتن اقدامات واقعی و دستاوردسوزی است. (منبع:فناوران)
- ۹۹/۰۹/۲۲