ITanalyze

علی شمیرانی - موضوع استقلال سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی جدید نیست. چند سال قبل نیز مساله خروج رگولاتوری از زیرمجموعه وزارت ارتباطات مطرح شد که به هر دلیل این اتفاق رخ نداد.

در آن مقطع ماجرای جدایی رگولاتوری از وزارت ارتباطات، به ناتوانی این دستگاه در مدیریت بازار باز می‌گشت، چراکه مخابرات نیز بخشی از وزارت ارتباطات بود و از نظر جایگاه برابر با رگولاتوری بود.

اگرچه مخابرات از وزارت ارتباطات جدا شده اما حالا شاهد رویه‌ای جدید هستیم که شاید موضوع استقلال رگولاتوری از دولت را بار دیگر زنده کند. این روزها رگولاتوری در مواجهه با مشکلات اینترنتی که سال‌هاست شبانه روز میان شرکت زیرساخت و خصوصی‌ها در حال پاسکاری است، تنها در نقش یک نظاره‌گر عمل می‌کند.

به هر حال مدیر عامل زیرساخت همچون رییس سازمان رگولاتوری، هر دو از معاونان وزیر ارتباطات هستند. به عبارت دیگر یک پای اینترنت درون وزارت ارتباطات است و شاید به همین دلیل است که رگولاتوری نیز به جد وارد عمل نشده و به وضعیت اینترنت کشور سامان نمی‌دهد.

موضوع دیگر به حوزه اپراتورهای ارتباطی کشور باز می‌گردد. در حال حاضر رگولاتوری که یک مجموعه دولتی محسوب می‌شود، ملاحظات و امتیازات ویژه‌ای برای اپراتور سوم که آن هم به نوعی دولتی محسوب می‌شود، در نظر گرفته و به همین جهت پیشرفت و توسعه نسل‌های پیشرفته موبایل و اینترنت بی‌سیم، همچنان معطل پایان انحصار این اپراتور مانده است.

برای ارایه نسل 4 نیز وابستگی‌ها و رویکردهای دولتی، ظاهرا بر تصمیمات رگولاتوری بی‌تاثیر نیست.

شرکت پست هم یکی از معاونت‌های وزیر ارتباطات و همکاران رگولاتوری محسوب می‌شود که این موضوع نیز بر فشار به این شرکت دولتی و بازکردن راه خصوصی‌ها به این عرصه بی‌تاثیر نبوده است.

به هر ترتیب چنانچه رگولاتوری از یک سو به شیوه‌ای حرکت کند که شایبه جانبداری در عملکرد آن به وجود بیاید و از سوی دیگر صدور برخی مجوزها و تعیین تکلیف مسایل لاینحل حوزه ICT را معطل پاره‌ای از ملاحظات کند، شاید بار دیگر زنگ استقلال رگولاتوری از دولت به صدا درآید.(منبع: فناوران)