رگولاتوری و کاشتن نهالی در هوا
علی شمیرانی - بار دیگر سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی (رگولاتوری) به سوژه محافل رسانه ای و کارشناسی تبدیل شد. این بار اما موضوع در خصوص مشکلات گریبان گیر این سازمان همچنان نوپا اعم از راهکارهای تقویت ابزار نظارتی، تامین نیروی انسانی متخصص، افزایش اقتدار، تدوین مقررات مورد نیاز حوزه ارتباطات کشور و غیره نبود.
بلکه موضوع به تصمیم مجلس شورای اسلامی برای انحلال این سازمان و انتقال آن به نهاد تشکیل نشده ای به نام شورای ملی رقابت بازمی گشت. این طرح که به امضای 51 نفر از نمایندگان رسیده است در راستای سیاست های کلی اصل 44 قانون اساسی و شتاب بخشیدن به رشد اقتصاد ملی و افزایش سهم بخش های خصوصی و تعاونی در اقتصاد ملی و کاهش تصدی گری دولت در فعالیت های اقتصادی در حوزه ارتباطات تهیه و تقدیم مجلس شده است.
قاعدتاً تصمیمات و نظرات مجلس در راستای تامین منافع ملی بوده و هست لیکن در خصوص موضوع اخیر ملاحظات و حساسیت هایی وجود دارد که توجه ویژه ای را نیز طلب می کند.
سازمان رگولاتوری طی سال های گذشته با چالش های متعددی از شناسایی نیازهای مقرراتی حوزه ارتباطات گرفته تا تامین نیروی انسانی متخصص مواجه بوده است. چالش هایی که نه تنها از حجم ابتدایی آن کاسته نشده بلکه این سازمان همواره با پرسش ها و ابهامات جدید نیز درگیر بوده و هست.
از این رو انحلال چنین سازمانی و قرار دادن آن در بستر جدیدی به نام مرکز ملی رقابت که هنوز تشکیل نشده به مثابه درآوردن نهالی نوپا و در حال رشد و نمو از ریشه و قرار دادن آن بین زمین و هواست.
بدیهی است تبعات چنین اقدامی نیز بسیار گسترده تر از آن است که در قالب یک مقاله کوتاه بگنجد.
اما آنچه که جا دارد به آن اشاره شود به مدیریت جدی دوران انتقال باز می گردد. قدر مسلم مجلس شورای اسلامی صرفاً بنا بر انحلال این سازمان نداشته و به نحوه انتقال و چگونگی جاگیری این نهاد در دل نهاد دیگر نیز ملاحظاتی دارد.
بدیهی است در غیر این صورت و به منظور پیشگیری از تبعات جدی و کاملاً قابل پیش بینی، می بایست هر چه سریع تر با حضور کارشناسان امر تدابیر فوری به این منظور اندیشیده شود.
منبع : فناوران
- ۸۷/۱۱/۰۸