سازمان محیط زیست یا سکوت کند یا اقدام
دانیال رمضانی - موضوع پارازیت‌ها حالا به یکی از بارزترین مجهولات وعده‌های دولت یازدهم تبدیل شده است. دولت وعده بررسی آثار زیان‌بار پارازیت‌ها را بارها و بارها داده است، اما با گذشت یک سال و اندی نتیجه بررسی‌های کمیته‌ای که به همین منظور در دولت تشکیل شده بود به این‌سو آن سو پاس می‌شود.
جالب‌تر آنکه حالا دولتی‌ها خود دو تکه شده‌اند و ظاهرا هیچ هماهنگی و نظر یکسانی هم ندارند. بخشی از اعضای دولتی عضو کمیته بررسی آثار پارازیت، یعنی وزارت ارتباطات و وزارت بهداشت گاه دو پهلو و گاه به صراحت اعلام می‌کنند که پارازیت‌ها مشکلی ایجاد نمی‌کنند. در سوی دیگر دولت اما سازمان محیط زیست قاطعانه اصرار و اطمینان دارد که پارازیت‌ها زیان‌آور بوده و باید متوقف شوند.
از این بازی حالا یکسالی می‌گذرد و نتیجه بررسی‌های کمیته مذکور نیز به درستی اعلام نمی‌شود. در عوض سازمان محیط زیست ماهی یک تا دو بار بساط اخبار رسانه‌های داخلی و خارجی را داغ کرده و تمام جامعه را پر از تشویش و نگرانی از آثار زیان‌بار پارازیت‌ها می‌کند. هنوز هم مشخص نیست هدف این سازمان از اطلاع‌رسانی دوره‌ای و به این شکل چیست و البته مشخص هم نیست چرا از دولتی‌های عضو یک کمیته دو صدای متضاد در جامعه پخش می‌شود. به هر حال مردم حرف کدام نهاد دولتی را باید باور کنند، وزارت بهداشت را یا سازمان محیط زیست را؟
اما روی سخن این مطلب با مسوولان سازمان حفاظت از محیط زیست است. ظاهرا باید به مسوولان این سازمان خاطر نشان شود که مسوولیت ایشان در حد اظهار نظرهای رسانه‌‌ای و نظرات مردم کوچه و خیابان نیست. مردم و رسانه‌ها اگر انتقاد می‌کنند، برای این است که ابزار اجرایی ندارند. اما مسوولان مسوولیت اجرایی دارند و قرار نیست کار خبری کرده و خود را تیتر رسانه‌ها کنند بی‌آنکه اقدامی کنند.
از این رو به مسوولان سازمان محیط زیست پیشنهاد می‌شود که اگر به آنچه در مورد پارازیت‌ها می‌گویند اطمینان ندارند، که لطفا سکوت کرده و جامعه را مشوش نکنند، اگر هم به چیزی که می‌گویند اطمینان دارند، لطفا از مسوولیت قانونی خود استفاده کرده و اقدام عملی فرمایند. ولو آنکه این اقدام عملی یک استعفای اعتراضی هم باشد.
(منبع: عصر ارتباط)
- ۹۳/۰۷/۲۰