فرصت‌ها و تهدیدهای سازمان نظام صنفی
علی شمیرانی - تعدادی از مدیران به نام و موثر سازمان نظام صنفی رایانه‌ای کشور رسما انصراف خود را از ادامه حضور در این سازمان اعلام کرده‌اند.
این اعلام انصراف در آستانه دومین دوره رای گیری برای ادامه فعالیت سازمانی است که روزهای پرکار و سختی را طی سه سال پشت‌سر گذاشته است. سازمانی که به واسطه تازه تاسیس بودنش، می‌بایست با انواع و اقسام مشکلات فرهنگی، سیاسی و شخصی دست و پنجه نرم می‌کرد تا بتواند در مراجع تصمیم ساز، تصمیم گیر و در یک کلام در میان فعالان این صنف در سراسر کشور جای خود را باز کند.
البته آنها که باید کناره‌گیری مدیران سابق این سازمان را جشن گرفته و یا از آن ناراحت باشند و آنها که معتقدند تغییرات جدید به سود صنف خواهد بود یا زیان آن و در نهایت اینکه اصولا چه نمره‌ای به عملکرد مدیران سابق این سازمان می‌دهند، اعضای سازمان خواهند بود، چراکه در واقع دود و سود این تغییرات، اول از همه به چشم ایشان خواهد رفت، .اما به عنوان یک ناظر که از سال‌ها قبل با انجمن سابق شرکت‌های انفورماتیک ایران و فرزند سه ساله‌اش یعنی سازمان نظام صنفی رایانه‌ای ایران آشناست، جا دارد نکاتی را در خصوص فرصت‌ها و تهدیدهای در انتظار این سازمان یادآوری کنم.
سعیدی و مظلوم همواره دو نام به هم پیوسته در سازمان نظام صنفی رایانه‌ای محسوب می‌شدند. شاید بزرگنمایی به نظر بیاید اگر بگوییم سازمان روی انگشت این دو نفر می‌چرخد اما این نیز جفاست اگر نگوییم سعیدی و مظلوم بیش‌تر از بقیه برای سازمان وقت گذاشتند، لابی کردند، قلم زدند، اعتراض کردند، بازداشت شدند و ...
آنها که کار و مسوولیت اجرایی در این کشور داشته‌اند، به خوبی می‌دانند که باز کردن جای یک نهاد تازه تاسیس که دارای دشمنان و رقبای زیادی بوده و هست و اتفاقا حقوق زیادی را نیز مطابق قانون برای خود متصور است، چه کار طاقت فرسایی محسوب می‌شود و سازمان نظام صنفی در سال‌های گذشته وضع مشابهی داشت. اگرچه برخی معتقدند که سیاست‌های سعیدی و مظلوم که گاه برخی آن را تک روی و شخصی روی ایشان می‌دانستند، بیش از این جواب نداده و این مدیران هر چه توانستند رو کردند. به عبارت دیگر این گروه اعتقاد دارند که برخی از بن بست‌های صنفی، به ویژه در تعامل با دولت به واسطه سیاست‌های این مدیران رقم خورده است.
در اینجا شاید گفته شود که روی کار آمدن چهره‌های جدید در این سازمان، فرصتی برای رفع برخی مشکلات مدیران نهادهای مختلف دولتی با روسای این سازمان را فراهم کند. به تعبیری شاید چهره‌های جدید بتوانند فرصت آشتی و رفع مشکلات قدیمی را فراهم کرده و به تعبیری بالای ساختمان سازمان نظام صنفی رایانه‌ای یک پرچم سفید نصب کنند. این فرصتی است که شاید برخی برای تغییرات جدید برای سازمان نظام صنفی رایانه‌ای کشور متصور هستند.
اما جا دارد تا مروری نیز بر تهدیدهای قابل تصور برای این سازمان بعد از تغییرات مدیریتی در آن نیز داشته باشیم. سازمان نظام صنفی رایانه‌ای از گذشته با چالش‌های بسیار جدی و مهمی روبه‌رو بوده و کم نیستند مدیران دولتی که دایما در پی ایجاد و تقویت نهادهای موازی با این سازمان هستند. در عین حال تلاش سایر نهادهای صنفی و موازی با سازمان نظام صنفی رایانه‌ای حتی برای انحلال این سازمان ادامه دارد.
از سوی دیگر این سازمان با انواع ارتباطات، روش‌ها و حتی برخوردهای خاص به سبک سعیدی و مظلوم توانسته پای سازمان را در برخی از مجامع و اماکن باز کند. این دستاوردها و این تهدیدها در عین حال که به چهره‌های جدید برای بازکردن برخی از گره‌ها نیاز دارد، به شخصیتی قاطع و دارای ارتباطات زیاد برای مراقبت از دستاوردهای سازمان و جلوگیری از تضعیف آن نیز نیازمند است.
منبع : فناوران
- ۸۷/۰۶/۳۰