قهرمانان کارت سوخت و ...
زهرا میرخانی - فرض کنید یک اثر غیرقابل ارزش‌گذاری تاریخی‌ملی در کشور وجود دارد که سال‌ها در مکانی خاص از آن مراقبت می‌شده اما ناگهان فردی بر سرکار می‌آید و از محل قرارگیری آن اثر ملی خوشش نمی‌آید.
لذا دستور جابه‌جایی می‌دهد و از بد حادثه هنگام جابه‌جایی، آن اثر تاریخی بر زمین افتاده و هزارتکه می‌شود. کمی بعد از این فاجعه فرد مسوول بدون آن که خود را ببازد با شور و شعف اعلام می‌کند که به سرعت تدابیر لازم برای تهیه بهترین چسب و به‌کارگیری افراد متخصص جهت ترمیم این اثر بی‌تکرار اندیشیده شده و به زودی اخبار خوشی در این خصوص منتشر خواهد شد. به عبارت دیگر این فرد به‌یکباره از جایگاه یک ویرانگر اثر ملی خود را در کسوت یک قهرمان جا می‌زند و حتی انتظار تقدیر و تشکر هم دارد!
این داستان کوتاه متاسفانه مصداق بارز اجرای طرح استفاده مجدد از سامانه کارت سوخت است؛ چندسال پیش سامانه‌ای که بدون مشکل در حال کار بود را شکاندیم و حالا دست به کار ترمیم و مرمت دوباره آن شده‌ایم. یک نفر با خرسندی از راه‌اندازی اپلیکیشن ثبت‌نام الکترونیکی دریافت کارت سوخت خبر می‌دهد، دیگری می‌گوید یک کددستوری برای رفاه حال هموطنان و تسریع در ثبت‌نام برای کارت سوخت راه‌اندازی کردیم و خبرهایی هم از اتصال کارت سوخت به کارت‌های بانکی و صرفه‌جویی از این بابت! دست به دست می‌شود. در این میان اگر بشنویم که کسی هم برای شادی و روحیه به هموطنان عزیز، پیشنهاد رنگ طلایی برای کارت‌های جدید داشته باشد، نباید تعجب کنیم!
اما افسوس و دریغ که هیچ‌کدام از مسوولان نمی‌گویند که این سامانه پیشتر راه‌اندازی شده و مراحل آزمون و خطای خود را سپری کرده بود و چرخه این کار به درستی می‌چرخید. حالا پس از گذشت چندسال که هزاران میلیارد تومان از سرمایه‌های کشور به واسطه حذف این سامانه به هدر رفت و قاچاق سوخت را تسهیل کرد به فکر احیای کارت سوخت و هدررفت عظیم منابع کشور افتاده‌ایم. بر اساس برخی آمارها، قاچاق سوخت به صورت روزانه حدود 100 میلیارد تومان به اقتصاد کشور خسارت می‌رساند و روزانه 20 تا 40 میلیون لیتر به صورت قاچاق از مرزهای کشور خارج می‌شود.
این در حالیست که این روزها و در پی بروز نوسانات ارزی، اخباری را می‌بینیم و می‌شنویم مبنی بر این که افرادی که در آن مقطع زمانی خاص گرانفروشی کرده‌اند، محاکمه شده و مجبور به پرداخت جریمه و بعضا تحمل حبس‌های طولانی‌مدت و حتی اعدام شده‌اند اما کسی نمی‌پرسد بابت این خسارت عظیم به کشور چه کسی باید به جبران خسارت محکوم شود و تاوان این‌گونه تصمیم‌ها را چه کسی یا کسانی باید بدهند؟ داستان غم‌انگیزی است.(منبع:عصرارتباط)