قیاس مع الفارق نکنیم
شبنم کهن چی- من هم جزو آن دسته از افرادی هستم که تمایلی به استفاده از کلمه ها و اصطلاحات عربی ندارم. البته اصطلاحات خودش کلمه ای عربی است که متاسفانه من در فرصت کوتاهم نتوانستم برابر فارسی آن را پیدا کنم.
فارسی نوشتن سخت است و گاهی برای رساندن سریع مفهومی که در ذهن داریم، راهی جز استفاده از کلمه ها و اصطلاحات رایج نداریم. یکی از این موارد که استفاده از اصطلاح قیاس مع الفارق است. قیاس مع الفارق که یک ترکیب وصفی است یعنی «قیاس چیزی بر چیزی دیگر بدون علت و مناسبت و اشتراک». قیاس مع الفارق موجب نتیجه گیری اشتباه می شود که تبعاتش تصمیم گیری اشتباه است.
قیاس مع الفارق، فعلی است رایج در مملکت که انجامش وابسته به جایگاه و منصب نیست. از مردم کوچه و بازار گرفته تا مقامات و مسوولان با چنان اعتماد به نفسی در دام قیاس اشتباه دو چیز می افتند و حق به جانب نظر می دهند که ما، بیرون گود به خودمان شک می کنیم که نکند ما اشتباه می کنیم. دیروز معاون قضایی دادستان کل کشور در امور فضای مجازی نظر داده «اکثر قریب به اتفاق جرایم رایانه ای از طریق شبکه های اجتماعی خارجی ارتکاب می یابند» و با استناد به این جمله خواستند بگویند شبکه های اجتماعی خارجی ضربه بزرگی به ما می زند. بگذریم که در ادامه صحبت های شان اشاره کرده اند که همه شبکه های اجتماعی توسط صهیونیست اداره می شوند و برخی از دست اندرکاران فضای مجازی ترجیح می دهند از این شبکه ها استفاده کنند. همین یک جمله ای که از ایشان نقل کردم کافی است تا به نتیجه گیری ها ایشان و در ادامه توصیه ها و پیشنهادات شان به دیده تردید نگاه کنیم. سوالی که بعد از خواندن جمله آقای خرم آبادی که یک نتیجه گیری بر اساس مقایسه است، به وجود می آید این است: آیا میزان حضور کاربران ایرانی در شبکه های اجتماعی داخلی و خارجی در یک سطح است که بتوان مقایسه صحیحی بین رفتار آنها در شبکه های خارجی و داخلی انجام داد؟
در شرایط کنونی طبیعی است که هر فرد عادی که تسلط و قدرت تحلیل مناسب و تخصصی ندارد به این نتیجه می رسد که «اکثر قریب به اتفاق جرایم رایانه ای از طریق شبکه های اجتماعی خارجی ارتکاب می یابند». کاملا درست است! آمار جرم در این شبکه ها بیشتر است. اما چرا آقای خرم آبادی؟ چون «اکثر قریب به اتفاق ما» از شبکه های اجتماعی خارجی استفاده می کنیم. چون ما اصلا شبکه اجتماعی داخلی سراغ نداریم که امکانات و ظرفیت هایی مشابه شبکه های اجتماعی خارجی را داشته باشند. شبکه های اجتماعی خارجی به همان میزان که بستر ارتکاب جرم هستند، فرصت هایی نیز برای کاربران فراهم می کنند که نمودش را طی سال های گذشته در دیپلماسی و کسب و کارها به چشم دیده ایم. پس می توان گفت «اکثر قریب به اتفاق جریان های مثبت نیز از طریق شبکه های اجتماعی خارجی شکل می گیرد».
پس آقای معاون قضایی دادستان کل کشور، لطفا با قیاس مع الفارق تان محدودیت جدیدی برای استفاده از شبکه های اجتماعی خارجی ایجاد نکنید. (منبع:فناوران)
- ۹۵/۰۶/۲۷