ITanalyze

به نظر من پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی هر چقدر که خطرناک و تهدید محسوب بشن به همان میزان مفید و فرصت محسوب می‌شن. البته بستگی داره دست کی باشه و چطوری ازش بهره‌برداری کنه.

توی دوران بچگی ما تنها منبع اطلاعاتی مردم نشریات بودن و گاهی درباره اینکه مثلا کانادا در شمال آمریکا قرار گرفته یا در جنوب آمریکا کلی بحث می‌شد. چون باید میرفتی یه نقشه می‌خریدی که جواب سوالت رو پیدا کنی که اونم با وضع و موقعیت اون روزها یه حرکت فوق لوکس محسوب می‌شد!

چون کلی پول تو جیبی باید جمع می‌کردیم تا یه ساندویچ بخوریم اونوقت شما فکر کن با اون پول کسی می‌رفت یه نقشه بخره؟

خلاصه دنیایی بود اون روزها، جوری که یک برنامه حدودا یکساعته توی تلویزیون روزهای یکشنبه هر هفته پخش می‌شد به نام "دیدنی‌ها" که اوه اوه عجب برنامه‌ای بود و در زمان خودش عظیم‌ترین راه دسترسی به اطلاعات و دنیا محسوب می‌شد.

بذارید راحتتون کنم. ایرانی‌هایی که از خارج کشور وارد می‌شدن من تو بچگیم فقط دو تا چیز می‌دونستم که یا می‌گفتن طرف از خارج برگشته یا می‌گفتن فلانی از آمریکا برگشته. شاید باورتون نشه من تا 15 سالگی فکر می‌کردم "خارج" یه کشور هست و "آمریکا" یه کشور دیگه و همیشه تو ذهنم سوال بود خارج قوی‌تره یا آمریکا؟! و بزرگ که شدم اگه پول‌دار شدم کدوم یکی بهتر و قشنگ‌تره که برم ببینم. (نخندین! خب اون موقع من بچه بودم و اطلاعات هم کم بود دیگه).

حالا اما دنیا اونقدر تغییر کرده که دیگه سوژه‌ها آدم­ها و شرکت‌های بزرگ نیستن و خود ماها تک تکمون سوژه شدیم. حالا یه آدم بیکار یک توییت 20 کلمه‌ای هم که بذاره یه شبه میشه سوژه اصلی رسانه‌ها. اما من منظورم از سوژه، اون توییت‌ها و خبر حیوان‌آزاری و این حرفا نیست. منظورم اینه که حالا همه سوژه شدیم و از صبح که چشم باز می‌کنیم سرمون با کلی اطلاعات گرم می‌شه که خیلی‌هاشون نه بار علمی ما رو بالا می‌بره، نه نون و آب میشه برامون و در یک کلام نه به درد دنیا می‌خوره نه آخرت.

این روزها ظاهرا به کمک اینترنت، شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌ها اطلاعات زیاد شده اما خوب که نگاه کنیم این به ظاهر اطلاعات، نسل‌ها، فرهنگ‌های غلط، جوان‌ها و بهره‌وری رو هیچ تکونی نداده و گاهی می‌نالیم که چرا اوضاع از قبل بدتر هم داره می‌شه.

همه اینا به خاطر اینه که "ما سوژه شدیم" و از صبح تا شب با یه سری اخبار از کشف جسد فلانی، اظهارات جدید آقای بهمانی، کشف شنود تو منزل اون آقاهه، شناسایی عامل سگ‌آزاری و از این دست مسایل در یک کلام سرکار هستیم. برای همینه که گسترش این به ظاهر اطلاعات و در واقع "موضوعات سرکاری"، تاثیری در بهبود حالمون نداره.

عزت زیاد

آق فری

(منبع:عصرارتباط)