ITanalyze

علی شمیرانی - سرانجام شرکت مخابرات از هفت خان خصوصی‌سازی گذشت و پس از تلاش بسیار و ارایه پاسخ‌های قانع کننده و گاه پاسخ‌هایی که کارشناسان را قانع نکرد، در آستانه ورود به معاملات بورس قرار گرفت.

بنا بر برخی اظهارات سهام این شرکت احتمالا طی روزهای جاری در بورس عرضه می‌شود تا یکی از پر سروصداترین شرکت‌های دولتی نیز به جمع پذیرفته شدگان در بورس بپیوندد.

اما همان‌طور که پیش از این نیز ذکر شد ورود شرکت‌های دولتی به بورس بر‌اساس اصل مهم و تاریخی 44، با هدف رقابتی شدن ارایه خدمات و کالاها در بازار، افزایش کیفیت و کاهش نرخ برخی از خدمات و ده‌ها مزیت دیگر، برای همگان به یک امر مسجل و لازم‌الاجرا تبدیل شده است. در واقع تنها نقطه تفاهم و غیر قابل بحث در مساله ورود مخابرات به بورس، همان لزوم ورود مخابرات به بورس بود. سایر اختلافات و تفاوت‌ها در نوع نگاه به شکل و نحوه ورود این شرکت بزرگ و پولساز به بورس مربوط می‌شد. چراکه به اعتقاد آگاهان، نحوه خصوصی‌سازی این شرکت بزرگ که سابقه چند دهه‌ای یکه تازی را در عرصه مخابرات کشور داشته می‌تواند تاثیرات به شدت مهمی بر بازار رقابت، خدمات و رقبای ایشان در کشور داشته باشد.

در مسیر خصوصی‌سازی مخابرات انتقادات متعددی در خصوص پروانه و نحوه ورود این شرکت به تابلوی بورس مطرح شده است. آنچه که از نگاه کارشناسان اما در طرح برخی انتقادها پنهان ماند، این بود که تنها آن بخش از ابعاد نگرانی‌ها در موضوع خصوصی‌سازی پررنگ‌تر شد که طراحان این انتقادات به نوعی دارای ابزار رسانه‌ای بوده و یا با استفاده از برخی ارتباطات و مناسبت‌ها به طرح مشکلات خود می‌پرداختند.

طبعا پس از خصوصی‌سازی شرکت مخابرات ایران احتمالا مشکلات دیگری نیز که از نگاه تدوین کنندگان پروانه مخابرات غافل مانده، در آینده خودنمایی خواهد کرد، موضوعی که بی شک مخابرات را وادار به زدن برخی اصلاحیه‌ها و متمم‌ها به پروانه خود خواهد کرد. از این رو مخابرات و سایر صنایع وابسته به این بازار می‌بایست خود را برای زدن اصلاحیه‌های احتمالی آماده کنند.
منبع : فناوران