مردم تا کی باید پول زیرساخت‌ها را بدهند؟
علی شمیرانی - در روزهای اخیر رضا تقی‌پور وزیر اسبق ارتباطات، موضوع جدیدی را به رسانه‌ها کشانده که بار دیگر داغ نحوه عرضه اینترنت به ایرانیان را تازه کرد.
ایشان گفته‌اند در دوران خود هیچ مصوبه مکتوبی در خصوص محدودیت عرضه اینترنت بالای 128 کیلوبایت به کاربران خانگی نیافتند. نکته جالب آنکه وزیر اسبق علت این امر را به کمبود پهنای باند در کشور مرتبط کرد. یعنی در واقع پهنای باندی نبود که بخواهند به هر کس هر قدر خواست اینترنت بدهند که اگر چنین می‌کردند شاید از هر 40 نفر یک نفر می‌توانست به اینترنت دسترسی داشته باشد.
اما واقعیت آن است که وجود یا عدم وجود مصوبه مذکور تایید یا تکذیب هم که شود، همان آش و کاسه پابرجاست و در بر همان پاشنه می‌چرخد.
برای مثال خود نگارنده به اصطلاح از اینترنت شرکتی با یک مگابایت در ثانیه استفاده می‌کند که عملا سرویسی کمتر از یک دهم آن را دریافت می‌کنم. یعنی چیزی در حد همان 128 کیلوبایت.
اگرچه در شهرستان‌ها اوضاع به مراتب پیچیده‌تر از تهران است. یادمان هست که وزیر ارتباطات فعلی نیز در روزهای آغازین کار خود از اشتراک اینترنت گاه یک به چهل نیز سخن گفت.
مصوبه رگولاتوری به اشتراک یک به هشت اما مشروعیت بخشیده که آن هم خدا می‌داند رعایت می‌شود و نظارتی بر آن هست یا نه.
مخلص کلام من به عنوان یک کاربر، باید دلم خوش باشد که پول اینترنت یک مگابایتی می‌دهم و اینترنت 128 کیلوبایتی می‌گیرم و به خاطر نبود پهنای باند و سودجویی چندین ساله برخی شرکت‌های اینترنتی، سودهای کلان و غیر قابل محاسبه را به جیب ایشان سرازیر کنم.
پس مصوبه‌ای در کار باشد یا نباشد، مردم همچنان از جیبشان پول توسعه زیرساخت‌ها را می‌دهند و کسی هم نیست بگوید پول چند برابری که برای اینترنت به مردم تحمیل می‌شود، به کجا رفته و چند سال دیگر نیز باید ادامه یابد.
به راستی وزارت ارتباطات و رگولاتوری برنامه‌ای زمانبندی شده برای پایان اشتراک زیانبار اینترنت در کشور دارند، یا به همان دستاورد عظیم! اشتراک اینترنت یک به هشت بسنده خواهد شد.
- ۹۳/۰۸/۲۴