نوک کوه یخ
علی شمیرانی - دلایل عقب‌ماندگی ایران در برخی عرصه‌ها، مثنوی هفتاد من است و از جنبه‌های مختلف مدیریتی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، بین‌المللی و غیره قابل ارزیابی است و انبوهی از کتاب‌ها و تحقیقات را می‌توان در این خصوص یافت.
اما به شکل مشخص و در حوزه ICT، یکی از دلایل خسران و عقب‌ماندگی ما ناشی از نوعی "کندی" در تشخیص تهدیدها و تصمیم‌گیری است.
مثال‌ها اما بسیار زیاد است. یک روز سر و کله یک بازی خارجی در کشور پیدا می‌شود که میلیون‌ها جوان را درگیر خود کرده و میلیاردها تومان پول از کشور خارج می‌کند، آن هم بدون آنکه ریالی نصیب کشور شود.
روز دیگری مساله سایت‌های همسریابی مطرح می‌شود و آنقدر تعلل، موازی‌کاری و بی‌توجهی می‌بینیم که دست آخر وزارت ورزش که خود را متولی کار می‌دانست، قید کار را می‌زند و موضوع را رها می‌کند.
هنوز مشکلات قبلی حل نشده، موضوع فضای بی‌قانون و رهای کسب و کارهای اینترنتی و اپلیکیشن‌ها مطرح می‌شود و در حالیکه از مدت‌ها قبل عوارض و تبعات آن آشکار شده، آنقدر تعلل می‌کنیم تا کار به خرید و فروش علنی نوزاد در فضای مجازی هم می‌رسد. موضوعی که در هیچ جای دنیا مشابه ندارد.
و البته در حالیکه مشکلات قبلی به قوت خود باقی و لاینحل مانده، با پدیده‌ای دیگر یعنی تعلل در خصوص مساله ولنگاری در فضای مجازی و کانال‌های تلگرامی و صفحات پربازدید مجازی مواجه می‌شویم و باز هم همان نسخه‌های تکراری و بی‌فایده قبلی مطرح می‌شود.
این‌ها مشت کوچکی از خروار مسایل و معضلات فضای سایبری در ایران است و بگذارید همینجا تاکید کنم که این تنها نوک کوه یخ است که سر از زیر آب برآورده و حجمی به مراتب بزرگ‌تر، پنهان مانده است.
این روزها چین، روسیه و حتی اتحادیه اروپا با موج‌هایی عظیم از نفوذ ابرشرکت‌های آمریکایی در فضای بی‌مرز سایبری دست به گریبان هستند و مذاکرات پیچیده حقوقی، سیاسی در این راستا بالا گرفته است.
در مورد ما اما با این ناهماهنگی‌ها و تعلل‌هایی که در داخل کشور شاهد آن هستیم، پرسش اینجاست که اگر دیر یا زود این غول‌ها، مسایلی همچون دولت، تجارت و بانکداری الکترونیکی کشور را در دست گرفتند، توان ایستادگی داریم؟ (منبع:عصرارتباط)
- ۹۵/۰۹/۲۸