نگاهی به تغییرات مدیران در بخش ارتباطات و فناوری اطلاعات
بهمن برزگر - ماه گذشته درپی گزینش هیات دولت نهم، بیشتر مدیران وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات تغییر کرده‌اند. این دگرگونی ها چه پیامدهایی به دنبال خواهد داشت ؟حق مسلم هر وزیری است تا گروهی همراه وهمداستان را برای انجام طرح ها و دیدگاه های خود برگزیند و ازاین رو دکتر سلیمانی نیزهمه ی معاونان وزارت و مدیران شرکت‌های اصلی ( به جز ارتباطات سیار)، سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی ،سازمان فضایی و مرکز تحقیقا ت مخابرات ایران را عوض کرده است. این دگرگونی ها را بایدبه فال نیک گرفت وآغازی فراخور فعالیت های پیش رو انگاشت اما چندنکته را نیزنبایدازیادبرد.
1- نکته ی مهم در چیدمان نیروهای کلیدی وزارت، هماهنگی عناصر اصلی است. پرسش این است که آیا در تغییرنزدیک به ده پست کلیدی ( معاونان و سازمان های اصلی شرکت مخابرات ایران و پست) این مهم رعایت شده است؟گروهی ناتوان اما هماهنگ بهتر وکارآمدترمی تواند به نتیجه برسد تا گروهی توان مند اماناهماهنگ. بهتراست کارشناسان ، مدیران و روزنامه نگاران ، دیدگاه های مدیران برگمارده را در باره ی مفاهیم بنیادی بخشی جویا شوند تا زمینه برای واکاوی فراهم آید.
2- هر دگرگونی می تواند سرچشمه دگردیسی باشد. دگردیسی به معنای رفتن به سمت هدفی برتر و کارکردی بهتر. هنگامی چنین فرایندی پا می گیرد که تجارب گذشته تحلیل و به طور جدی درتغییرات به کارگرفته شود. اگر گروه جدید مدیران حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات با نگاهی موشکافانه به سنجش گذشته بپردازند وبا استفاده از تجارب کارشناسان دولتی و خصوصی در این راه گام بردارند می توان به آینده امیدوار بود. اما اگر دشواری های گذشته به گونه ای سنجیده واکاوی نشود وراهکارهابرپایه ی آن نباشد روند کاری آینده نگرانی برانگیز خواهد بود.
3- بخش ارتباطات و فناوری اطلاعات دولتی دارای اعتباری نزدیک به 35 هزار میلیارد ریال است که باید این مبلغ را در طول یک دوره مالی به عنوان در آمد کسب نماید و معادل همین مبلغ را تحت عنوان هزینه های عملیاتی و سرمایه گذاری خرج کند. به قولی، ماهی 2000 میلیارد ریال، روزی 100 میلیارد ریال (به تخمین وتسامح )و کمی بیشتر از ساعتی 10 میلیارد ریال. یعنی هر ساعت باید مخابرات یک میلیارد تومان درآمد کسب نماید و حدود همان مقدار را هزینه یا سرمایه گذاری کند و سرمایه گذاری بخش خصوصی را نیز که خارج از این ارقام انجام می‌پذیرد و مدیریت و راهبری آن بر عهده دولت است به مبالغ بالا بایدافزود. پرسش کلیدی این است که هر ساعت دیرکرد در تصمیم گیری و تعلل در اجرا یا اجرای نادرست چه اندازه می‌تواند به کشور، مردم و خدمات رسانی آسیب بزند، بی گمان هر کدام از ما می توانیم دراین باره دیدگاه ویژه ی خودرا داشته باشیم اما درنهایت همگی همداستان هستیم که مدیریت این همه اعتبار نه آسان است نه پیش پا افتاده.
از چنین چشم اندازی وزیر محترم ارتباطات حق دارد در گزینش گروه همکار خود از میان داشته های موجود در میان مدیران قدیم و جدید دست به انتخاب بزند اما نکته کلیدی این است که هر ساعت تعلل در این فرایند آسیب هایی به دنبال دارد که جبران شان آسان نیست.
بنا براین آغاز به کار سریع وجدی همه دست اندرکاران مخابرات و سایر بخش ها والبته همراه با دقت در نحوه عمل ، پندی کارشناسان است زیرا جبران تاخیراگرناممکن نباشد بسیار دشوار است .
4- در این مجال در باره ی درستی یا نادرستی گزینش ها برپایه ی شناسنامه کاری افراد ، دیدگاه ها و عملکرد های آنان در دوران کاری شان و...... نمی‌توان سخن گفت و صاحب این قلم نیزچندان در این باره دارای صلاحیت نیست. اما این پرسش را می‌توان فراروی اهل فن نهادکه آیا این گزینش ها باتوجه به شرایط موجود و شرایط احراز بهترین بود؟
هوادار شخصی نگری به مسائل نیستیم ، اما دیدگاه های خصوصی و فردی هرمقام همواره تاثیر به سزایی در نحوه عمل وی دارد و بهتر است ما روزنامه نگاران کمی خاص تر و احتمالا فردی تر به مسائل بنگریم نه به صورت عام ،غیر قابل نتیجه گیری و نقد.درهر صورت نگارنده انتخاب آقایان دکتر غفاریان، مهندس یوسف پور، مهندس فیضی، دکتر محامد پور، دکتر مومن بالله ، مهندس کامرانی، دکتر فردیس، دکتر عمیدیان ، مهندس ریاضی، مهندس...... را به آن بزرگواران تبریک می‌گوید و امیدواراست با توجه به تجاربی که تک تک آن ها در سمت‌های پیشین داشته اند و کمابیش درکارشان نیزکامیاب بوده اند گروهی هماهنگ و سامان مند را پدیدآورندتا دراین بخش راهبردی ( ICT ) آینده ای بهتر از گذشته داشته باشیم.چنین باد.
- ۸۴/۰۸/۱۲