هوش مصنوعی جرایم سایبری را دگرگون میکند
آویو هوکر، یکی از بنیانگذاران و مدیرعامل شرکت Faddomدر حوزه فناوری، اطلاعات و اینترنت مینویسد: «با تداوم پیشرفت تکنولوژی، به طور بیسابقه، نیاز به اقدامات امنیت سایبریِ قویتر، هر روز، بیشتر احساس میشود.»
به گزارش عصر ارتباط از Calcalistech، در دنیای دیجیتال امروز، مرزهای میان نوآوری تکنولوژیکی و تهدیدات سایبری روزبهروز محوتر میشود. هکرها از قابلیتهای هوش مصنوعی و انبوه دادههای شخصی، بهرهبرداری و امنیت سایبری را به حوزه پیچیده و چالشبرانگیز تبدیل کردهاند.
در همین رابطه مقالهای که اخیرا در روزنامه واشنگتنپست منتشر شده، به افزایش چشمگیر هزینههای مالی جرایم سایبری بین سالهای 2020 تا 2023 اشاره دارد. این روند، حاکی از تغییرات عمده در اکوسیستم تکنولوژیکی است. هکرها از مجریان ناشناس که در سایه فعالیت میکردند، به حرفهایهای ماهر تبدیل شدهاند. آنها با استفاده از ابزارهای پیشرفته هوش مصنوعی به سیستمها نفوذ میکنند، هویتها را میدزدند و حتی امنیت ملی را به خطر میاندازند.
این تهدیدات، فراتر از تقلب مالی است. نهادهای اطلاعاتی خارجی از دادههای شخصی برای شناسایی عوامل مخفی، ردیابی حرکتهای نظامی و اعمال فشار بر کارکنان امنیتی استفاده میکنند. برای مثال، نقضهای امنیتی اخیر در ارائهدهندگان عمده خدمات تلفن همراه مانند AT&T وVerizon ، به قدری شدید بود که به مقامات دولتی توصیه شد از بحث درباره مسائل حساس از طریق تلفن خودداری کنند.
در هسته مرکزی این حملات، دادههایی قرار دارند که مقدار زیادی از آنها، از سوابق پزشکی گرفته تا شمارههای تامین اجتماعی و جزییات تماس را شامل میشوند. اطلاعات شخصی به طور گسترده در دسترس است.
ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی، به بازیگران بدخواه، این امکان را میدهند که این دادهها را با سرعت بیسابقه، پردازش و تحلیل کنند و حملات هدفمند و پیچیدهای را برنامهریزی نمایند که شناسایی آنها بسیار دشوار است.
پیامدهای این تهدیدات نیز بسیار گسترده است: خسارات مالی، آسیب به سیستمهای شرکتی و تهدید امنیت ملی. نهادهای اطلاعاتی خارجی که از اطلاعات شخصی دقیق برخوردارند، میتوانند از آسیبپذیریها استفاده کنند تا اهداف خود را پیش ببرند.
این چشمانداز تهدیدآمیز در حال تحول، بر اهمیت مقرراتی مانند قانون تابآوری عملیاتی دیجیتال (DORA)، تاکید میکند. این چارچوبها نه تنها اختیاری نیستند، بلکه استانداردهای ضروری برای مدیریت خطرات سایبری را تعیین میکنند و مجازاتهای سنگینی را برای سازمانهایی که از رعایت آنها سر باز میزنند، درنظر میگیرند.
مسیر پیشرو، فراتر از ابزارهای تکنولوژیک، به یک رویکرد جامع نیاز دارد که نقشهبرداری از زیرساختهای فناوری اطلاعات، تشخیص آسیبپذیریها، به صورت آنی و تضمین شفافیت کامل سیستمها را شامل میشود.
با تداوم پیشرفت تکنولوژی، بهطور بیسابقه، نیاز به اقدامات امنیت سایبری قویتر، هر روز، بیشتر میشود. این، تنها مسئولیت سازمانها و دولتها نیست، بلکه افراد نیز باید نقش خود را در درک خطرات و اتخاذ اقدامات اولیه برای محافظت از داراییهای دیجیتال ایفا کنند.
در نهایت، تصمیم با خود ماست: آیا میخواهیم در برابر تهدیدات در حال تحول، آسیبپذیر بمانیم یا استراتژیهای پیشگیرانهای را در پیش بگیریم که آینده دیجیتال ما را تامین کند؟ در عصری که اطلاعات، معادل قدرت است، محافظت از این اطلاعات برای حفظ آینده، ضروری است.