وحشت از انتقاد
علی شمیرانی – گاهی اوقات با برخی از مسوولان و دست اندرکاران بحث IT در مملکت که دوستانه صحبت می کنی متوجه می شوی که آنها به مراتب بیشتر از ما روزنامه نگارها در جریان برخی از مشکلات و فسادها قرار دارند و وقتی شما یک جمله از یک موضوع می گویید آنها 10 نمونه دیگر نیز جلویت می گذارند و می گویند بله فلان قسمت و فلان بخش نیز دارای مشکلات مشابهی است.
اما درست زمانی که به آنها می گویی حاضری این مسایل را در یک گفت و گوی رسمی اعلام کنی چند قدم به عقب رفته و می گویند آقا بیخیال شو ولشون کن.
و این موضوعی است که من هیچ گاه علت آن را درنیافته ام. ولی برای خودم تفسیری از این شیوه برخورد دارم که ای کاش درست نباشد. اول آن که تصور می کنم خود طرف نیز به نوعی مساله دار است و به همین جهت و از ترس آن که طرف مقابل نیز پته او را روی آب بریزد ترجیح می دهد که مسایل را فقط در گوشی مطرح کند.
دوم آنکه احساس می کنم خود او نیز در ماجرا دخیل است وخوب کمتر کسی تیشه به ریشه خودش می زند.
به هر حال خیلی ها از انتقاد وحشت دارند و شاید با خود می پندارند که اگر امروز در مورد عملکرد فرد یا نهادی صحبت کنند شاید فردا هم که آنها در پست یا مقامی بودند دیگران از وی انتقاد کنند.
مخلص کلام آن که وحشت از انتقاد اپیدمی شده است. به نظر شما واقعاً در این خصوص چه می توان کرد؟
- ۸۴/۰۶/۲۲