وزارت بهداشت و مصوبهای که ضمانت اجرایی ندارد
دانیال رمضانی - شاید شما همچون بسیاری از مردم کشور بیخبر باشید که بر اساس مصوبه تعرفه سال 94 هیات دولت، استاندارد ویزیت پزشکان به این شکل مصوب شده است که
پزشکان عمومی 15 دقیقه، پزشکان متخصص 20 دقیقه، پزشکان فوق تخصص 25 دقیقه و روانپزشکان نیز 30 دقیقه باید برای بیماران خود وقت بگذارند و این مصوبه به همه مراکز درمانی ابلاغ شده است.
بهعبارت دیگر، بسته به سطح تخصص هر پزشک، باید زمان مشخصی را صرف ویزیت و معاینه بیماران خود کند، اما آیا مصوبه دولت با ورود به سومین سال تصویب آن، بهدرستی اجرا میشود؟
هفته قبل به علت تب فرزند دو سالهام ساعت 2 شب به یک بیمارستان تخصصی کودکان تهران رفتم. پزشک مربوطه به سرعت و بدون معاینه کامل به شنیدن شرح کلی مشکل بچه اکتفا کرد و در کمتر از چهار دقیقه، یک تشخیص کاملا اشتباه داد و برمبنای آن تشخیص غلطش دو نسخه هم دست ما داد، نسخه اول مشتی آمپول و دارو بود و نسخه دوم یکسری آزمایشها!
من پزشک نیستم اما میتوانم بفهمم به تشخیص پزشکی که بدون معاینه و چهار دقیقهای نسخه مینویسد و هنوز نسخه را به دست ما نداده، مریض بعدی را صدا میکند تا داخل مطب شود و سرعت کسب درآمدشان افت نکند، اعتباری نیست.
خدا را شکر به تشخیص درست خودم عمل کرده! و نه آمپولها را به بچه زدم و نه دارویی به او دادم تا فردا صبح که پیش پزشک خود بچه رفتیم و بعد از حدود 20 دقیقه معاینه و شنیدن حرفهایمان و کلی توضیحات جامع، هیچ دارویی هم به ما نداد و با یکسری توصیه ساده مساله حل شد.
بابت تشخیص غلط دکتر مربوطه و عملکرد ناشایست و غیرقانونیاش، با بیمارستان تماس گرفتم تا صرفا به مسوولان بالاتر تذکری داده شود تا مراتب به دکتر مربوطه نیز منتقل شود.
تصورم از تذکر ساده، اشتباه بود. با مقاومت مسوول فنی بیمارستان، این پاسخها را میشنوم: نخست اینکه آیا شما انتظار دارید ما بالای سر پزشکمان در داخل مطب دوربین کار بگذاریم تا بدانیم ایشان معاینه کافی کردهاند یا نه؟
دوم اینکه در خصوص وقت کمی که برای معاینه گذاشتهاند، دکتر گفتهاند وقت کافی گذاشتهاند، شما مدرکی دارید؟
من اما تعجب کردم، در پاسخ گفتم نه نیازی به نصب دوربین بالای سر پزشکان شما برای جلوگیری از تعرض به حریم خصوصی ایشان و مراجعان نیست.
در مورد اینکه زمان کافی برای معاینه اختصاص نداده و بر اساس تشخیص اشتباه، داروی اشتباه تجویز کردهاند و البته پول ویزیت کامل و هزینه داروی بیاستفاده روی دست ما گذاشتهاند نیز حق با شماست. اما همانطور که من مدرکی برای اثبات تخلف زمانی ایشان در معاینه مریض ندارم، شما هم مدرکی برای اثبات عدم تخلف ایشان در رعایت نکردن استاندارد معاینه ندارید.
ادامه بحث بیفایده بود. مسوول فنی بیمارستان ظاهرا دفاع از همکار پزشک خود را به پیگیری حقوق مشتری ترجیح میداد.
بحث را تمام کرده و به او گفتم پس اجازه دهید ایشان با فراغ بال به اشتباهات و تخلفشان ادامه دهند و به درآمدزایی برای شما مشغول باشند.
حس خبرنگاری میگفت بگذار جلوتر بروم تا ببینم وزارت بهداشت مثلا چگونه مصوبه زمان استاندارد معاینه را کنترل میکند و ضمانت اجرایی این مصوبه چیست؟
پس با سامانه 190 وزارت بهداشت تماس گرفتم و به مسوول مربوطه وصل شدم. طرح موضوع کردم. دو مساله وجود داشت؛ نخست تشخیص اشتباه که گفته شد باید به سازمان نظام پزشکی تماس بگیرم (که البته قید آن را زدم) و دوم عدم تخصیص وقت و معاینه کافی که اپراتور سامانه گفت از سوی ایشان قابل پیگیری است.
از بین حرفها با اپراتور به این نتیجه رسیدم که روشی برای کنترل وجود ندارد. پس سراغ روابط عمومی رفتم و از آنجا به سمت یک مدیرکل در وزارت بهداشت هدایت شدم.
مدیر کل مربوطه هم بعد از شنیدن مساله با اظهار تاسف از نحوه پاسخگویی و برخورد مسوول فنی بیمارستان مذکور، قول پیگیری سریعتر موضوع از طریق سامانه 190 را داد که منتظر نتیجه هستم.
از صحبت با این مسوول هم پیدا بود که مصوبه تعرفه سال 94 دولت در خصوص استاندارد معاینه پزشکان، راهکار و ضمانت اجرایی و فنی خاصی ندارد. به آن مدیر کل گفتم آیا بهتر نیست با استفاده از ابزارهای فناورانه و ارایه کارتهای موقت معاینه هوشمند، حداقل در بیمارستانها و مراکز درمانی شرایط برای اعمال صحیح قانون ایجاد شود؟
او موضوع را تایید و از طرح آن در رسانه استقبال میکند و حاصل کار میشود گزارش حاضر.(منبع:عصرارتباط)