وزارت کشور و نوشداری بعد از مرگ
زهرا میرخانی - گفته می‌شود تنها در تهران بیش از 20 شرکت تاکسی اینترنتی در حال فعالیت هستند.
در شرایطی که این شرکت‌ها سرمایه‌گذاری‌های کلانی در این خصوص انجام داده و تبلیغات برخی از آنها در شهرها به حالت اشباع رسیده است، هفته قبل و در تصمیمی دیرهنگام سخنگوی وزارت کشور از تدوین دستورالعمل مشخص برای فعالیت شرکت‌های حمل و نقل اینترنتی خبر داده است؛ نوشدارو پس از مرگ سهراب!
موضوع اما تنها به اقدام دیرهنگام این وزارتخانه مربوط نمی‌شود. سخنگوی وزارت کشور در حالی از کاهش ترافیک و آلودگی هوا با فعالیت این نوع اپلیکیشن‌های حمل و نقل صحبت می‌کند که در دنیا نگاه کاملا متناقض و متفاوتی به تاکسی‌های اینترنتی مطرح شده است. نتایج یک تحقیق جدید در نیویورک تایمز مشخص کرده است که اوبر، لیفت و سرویس‌های مشابه آن، ترافیک شهرها را سنگین‌تر کرده‌اند و 49 تا 61 درصد کسانی که از این ابزارها استفاده می‌کنند گفته‌اند اگر این گزینه نبود ناچارا سراغ حمل و نقل عمومی، دوچرخه یا پیاده‌روی می‌رفتند.
حالا دنیا به سمت دیگری حرکت می‌کند و تازه در کشور ما از تدوین دستورالعمل مشخص برای فعالیت این شرکت‌ها خبر می‌رسد. فارغ از این که این دستورالعمل نیز ممکن است به سرنوشت هزاران طرح و آیین‌نامه که تصویب می‌شوند ولی هرگز اجرایی نمی‌شوند، دچار شود، اما این بخش از گفته‌های سخنگوی وزارت کشور که فعالیت این تاکسی‌های اینترنتی موجب کاهش ترافیک و آلودگی هوا می‌شود محل مداقه است.
نکته اول این که تا کنون هیچ آمار رسمی و مستقلی در این خصوص در ایران ارایه نشده است و دوم این که نتایج تحقیق نیویورک تایمز نشان داده که درصد بالایی از استفاده‌کنندگان از این سرویس‌ها در دنیا معتقدند اگر این گزینه موجود نبود سراغ حمل و نقل عمومی یا دوچرخه‌سواری و یا پیاده‌روی می‌رفتند که به طور قطع در آن صورت به کاهش ترافیک و آلودگی هوا منجر می‌شد.
چندماه پیش در هفته نامه عصر ارتباط در گزارشی با عنوان "اقتصاد تاریک تاکسی‌های اینترنتی" به بررسی ابعاد مختلف تاکسی‌های اینترنتی و افزایش مصرف سوخت، افزایش آلودگی هوا، افزایش ترافیک، افزایش ورود به طرح ترافیک به طور مبسوط پرداختیم. در همان گزارش هشدار داده بودیم که تاکسی‌های اینترنتی سهمی برای کاهش آلودگی هوا و ترافیک نمی‌پردازند و درآمدزایی یکسویه هدف اصلی برخی از ارایه‌دهندگان این خدمات فاقد مجوز به شمار می‌رود. اما متاسفانه به نظر می‌رسد مسوولان نه تنها نگاهی به مطالب منتشرشده در مطبوعات نمی‌اندازند بلکه گاهی هم خود را به خواب می‌زنند و روشن است که بیدار کردن فردی که خود را به خواب زده بسیار سخت است.