وزیر ICT: بخش خصوصی قدرتمند نداریم
حسن سالک رضائی - وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات گفت: دلیل کندی در روند خصوصیسازی و به روز نبودن سرویسهای تلفن همراه در ایران، دیرپایی صنعت موبایل و عدم وجود بخش خصوصی قدرتمند از نظر سرمایه و امکانات فنی در کشورمان است.
دکتر "محمد سلیمانی"، روز یکشنبه در گفت و گویی اختصاصی با خبرنگار حوزه ارتباطات ایرنا، همچنین درباره مزایده شمارههای رند تلفن همراه توسط مخابرات گفت: رقم به مزایده گذاشته شده ، چندان نیست که بر بازار تاثیری بگذارد.
متن این مصاحبه بطور کامل در پی میآید:
س: " شما در اوایل انتخاب به وزارت، در نمایشگاه الکامپ در شهریور پارسال ( (۸۴فرمودید ایران در صنعت مخابرات در دنیا در حدود رده ۷۸و در منطقه در رده حدود هشتم است که سطح خوبی نیست. آقای صدوقی مدیر عامل ارتباطات سیار هم مرداد گذشته در گفت و گویی که با وی داشتم گفت که در صنعت موبایل در بین ۴۰کشور منطقه در رتبه سیام هستیم.
" بدین ترتیب از نظر شما اولا چرا پیشرفت ما در این زمینه نسبت به کشورهای منطقه که بسیاری از آنها امکانات انسانی و مادی کمتری از ما دارند، کمتر است؟ و دیگر اینکه در دوره بیش از یک سال وزارت شما چه پیشرفتی در این زمینه حاصل شدهاست؟ ضمن اینکه آمارهای کمی بهبودهایی را نشان میدهد که در نوع خود جالب است، اما آیا وضع از نظر کیفی هم رضایت بخش است" ؟
ج: "اولا دنیا که نمیایستد که ما از آنها جلو بزنیم. آنها هم تلاش خود را میکنند و ما هم تلاش خود را میکنیم. مثلا سال گذشته سهمیلیون و ۴۰۰هزار شماره موبایل واگذار شد و امسال نزدیک به هفت میلیون خط واگذار میکنیم.
یعنی ظرف دو سال حدود ۱۰میلیون. و بدین ترتیب شمار موبایل کشور در این مدت دو برابر میشود و اپراتور دوم هم که در راه است.
" پس رشد کمی خوبی داشتهایم که این رشد کمی هم به هر حال با مقداری ضایعات همراه است و مقداری هم مشکلات دارد. مشکلات ما در بخش موبایل بیشتر در پیمانکاری و اجراست. یعنی سرمایه، مشتری و برنامه داریم ولی نمیتوانیم تصمیم بگیریم در یک سال مثلا ۱۵میلیون خط موبایل دایر کنیم.
" پس ، گیر اساسی ما در اجراست که نمونه آن هم در قرارداد GCها (پیمانکاران عمومی) است که مثلا قرار بوده در اردیبهشت ماه تعهدات خود را به شرکت ارتباطات سیار، تحویل دهند. اگر چنین کرده بودند ما تمام تعهدات خود را صفر کرده بودیم و ثبت نام جدید میکردیم که این بدین معنی است که یک سال جلو میافتادیم و رتبه منطقهای ما از ۳۰حتما به ۲۰نزدیک میشد.
"به همین دلیل در یک سال گذشته یکی از وظایف ما، تربیت پیمانکار بود و بیش از ۵۰۰کلاس برای تربیت پیمانکار گذاشته شد تا فوت و فن پیمانکاری را به جوانان یاد بدهیم ."
" همچنین در زمینه مشکل کیفیت موبایل، الان به جز تهران، در خیلی از شهرها کیفیت خوب است. البته در جاهایی مشکلات مقطعی داریم، مثلا نوروز در مشهد مقدس که حدود دو میلیون زائر به این شهر وارد میشوند که حدود یک میلیون آنها موبایل به دست هستند، شبکه جواب نمیدهد و یا در مازندران که ارتباطات سیار کلا ۳۵۰هزار موبایل فروخته است ولی در پنج ماه آخر بهار و کل تابستان، حدود ۷۵۰هزار موبایل در این استان فعال میشود.
"در عین حال شبکه تهران هم معیوب است، که جدید هم نیست و بیش از ۱۰ سال است که عیب در آن وجود دارد. سناریوهای مختلف هم برای حل این مشکل ارائه شده که جواب نداده است. نمونه آن قرارداد بهینهسازی با شرکت ایرکام بود که قراردادی دو ساله با حجمی قابل توجه بود و امید بود این شرکت بتواند این معضل را حل کند که عملا نتوانست.
"ما الان در جهت درست حرکت میکنیم. سال گذشته که خواستیم عیب شبکه موبایل را پیدا کنیم ، هیچ کس نمیدانست و مشکل هیچ جا مکتوب نشده بود.
اولین کار خود را روی این گذاشتیم که در چند مرحله عیب شبکه را پیدا کنیم، که مشخص شد. عیبهای کوچک مثل مغایرتها را پارسال حل کردیم که باعث شد بهرغم توسعهای که در شبکه تهران دادیم، کیفیت موبایل بدتر نشود." " امسال نسخه نوشتهایم که این عیب را برطرف کنیم، که در مرحله اول که خرداد، تیر و مرداد بود، موفق شدیم کارهای اساسی را انجام دهیم و الان مرحله دوم که از شهریور شروع شده منطقهای است. "
" الان وضعیت شبکه موبایل در بزرگراهها را اصلاح میکنیم و از ۴۱ بزرگراهی که در تهران هست شروع کردهایم که وضع شبکه در ۱۵بزرگراه خوب شده و قطعی وجود ندارد و امیدواریم که بتوانیم در یک تا حداکثر دو ماه آینده اعلام کنیم که کیفیت شبکه موبایل در همه آنها خوب شدهاست." " بعد وارد محلهها و سپس کوچهها میشویم تا پایان سال در شبکه تهران یک بهینهسازی ایجاد کنیم."
" البته در راه اصلاح کیفیت شبکه موبایل تهران ، بدشانسی هم آوردهایم و آن اینکه در یک سال گذشته که عیبیابی را شروع کردیم، مشاهده کردیم که این شبکه بدترین عیب را هم از نظر اجرایی و هم عملیاتی دارد و مثلا باید یک سایت را حتما جابجا کنیم و یا به جای سایت دیگری باید دو سایت ایجاد کنیم که این کارها بسیار زمانبر است ".
س: " سوال من کیفیت بطور اعم، از جمله انواع خدمات رایج در دنیا در یک صنعت ارتباطی را شامل میشد. مثلا در مورد تلفن همراه که شما مثال زدید منظور من علاوه بر کیفیت مکالمه، کندی پیشرفت ارائه انواع خدمات رایج این وسیله ارتباطی در دنیااست ، مثل خدمات پست تصویری و یا ارتباط با اینترنت ، که در یک کشور همسایه ما که با ۷۰میلیون جمعیت، ۵۰میلیون مشترک تلفن همراه دارد، ارائه چنین سرویسهایی اکنون عادی است.
"آیا به نظر شما مشکل اساسی ما در دولتی بودن صرف این صنعت نیست ؟ برای نمونه ما بعد از ۱۳سال که از ورود صنعت موبایل به کشورمان میگذرد، هنوز یک اپراتور دولتی داریم که بعد از یک سال ثبت نام سیمکارت ، آن هم تنها خدمات صوت و پیام کوتاه ارائه میدهد و هنوز در آستانه ورود اپراتور دوم ماندهایم، اما در کشورهای همسایه فرد میتواند از بین چندین اپراتور دولتی و خصوصی، بلافاصله سیمکارت خود را از مناسبترین آنها با بیشترین خدمات مثل اتصال به اینترنت و نیز انتقال تصویر زنده دریافت کند.
"آیا دولت نباید در این زمینه به نقش اصلی خود یعنی "نظارت و سیاست گذاری" برگردد و خدماترسانی را بیشتر به بخش خصوصی واگذار کند تا محملی هم برای رقابت در زمان ارائه سیمکارت و کیفیت و تنوع در سرویسها پیش آید"؟
ج: موضوعی را در سووال اول شما فراموش کردم بگویم و آن اینکه ما دیر وارد صنعت موبایل شدیم. درست است که موبایل سال ۷۲به ایران آمد ولی رشد آن آهسته بود و یک مرتبه در سال ۸۲از نظر کمی، جدی شد و رشد یافت. پس ما نباید بگوییم در موبایل ۱۳سال تجربه داریم. تجربه ما همین سه یا چهار سال گذشته است.
" نکته دیگر اینکه اپراتور دوم وارد کار میشود و خدمات خود را ارائه میدهد و مطالعه برای اپراتور سوم هم در حال انجام است و آن هم باید وارد میدان شود."
" نکته سوم هم خود کمیت است. یعنی پوشش جغرافیایی مهم است. اشعه در موبایل ، بدون سیم منتشر میشود و همانطور که خورشید بهرغم تابش سراسری در جاهایی حتما سایه دارد، یک سایت هم خود نقاط کوری دارد. نمیشود نقاط کور را صفر کرد ولی میتوان به صفر نزدیک کرد و هرچه حجم کمی سایتها و BTSها بالا رود، نقاط کور کاهش مییابد.
" لذا اگر در تهران که نیاز به ۱۰میلیون شماره دارد، میتوانستیم ظرف دو یا سه سال این تعداد را برقرار کنیم، حتما کیفیت بهتر میشد. ولی چون نتوانستیم و مرحله به مرحله جلو رفتهایم ، با معضل روبهرو بوده و الان گرفتارش شدیم که نتوانستیم آن را حل کنیم."
" درباره خدمات (سرویسها) موبایل هم باید بگویم ما الان شبکه موبایل نسل دو داریم و براساس این جلو رفته و تلاش میشود که در اپراتور اول نسل ۲/۵را وارد کنیم ولی نیاز به سرمایهگذاری و تجربه دارد و قرار شده است که اپراتور دوم از اول همه کارش را بر اساس نسل ۲/۷۵بگذارد و امیدواریم که اجبار کنیم که نسل سوم را وارد بازار کند، گر چه مردم به همه خدمات هم نیاز ندارند."
" مسائل دیگری هم داریم و مثلا در کشور ما بهرغم آنکه تب خصوصی بعضی را میگیرد ، اما بخش خصوصی ، چندان قدر نیست.
" اگر ما بخش خصوصی قوی داشتیم چرا باید در اپراتور دوم که بهرهوری بسیار بالایی دارد، سرمایهگذار خارجی میآوردیم و این نشان میدهد که بخش خصوصی که ۲۰۰تا ۴۰۰میلیارد تومان پول داشته باشد و در مخابرات سرمایهگذاری کند، نداریم.
" شما GCها را که یک پروژه کیفی و کلید در دست بوده نگاه کنید. صحبت از ۷۶۰میلیارد تومان درآمد در آن بوده که ۲۵درصدش قبلا پرداخت شده و الان که پای صحبتشان مینشینیم یکی از گفتههایشان این است که پول نداریم. پول پیمانکار جزء خود را ندادهاند."
" در این حال سخن گفتن از بخش خصوصی بیمعنی است. وقتی بخش خصوصی نتواند پول پیمانکار بیچارهای را که ۲۰کارمند و کارگر دارد، بپردازد و ظرف شش ماه آن را بین زمین و آسمان نگه دارد، معلوم است که توسعه ، عقب میافتد و کیفیت ، مشکل پیدا میکند."
" هماکنون در بخش موبایل ، بسیاری از کارها مانند نگهداری و توزیع قبوض توسط بخش خصوصی انجام میشود و در بهینهسازی کیفیت موبایل هم اعلام کردهایم ، هر شرکتی میتواند بیاید."
" شش شرکت ، پارسال آمدند و ما حاضر بودیم ، حمایتشان کنیم و پول در اختیارشان بگذاریم، ولی در عمل ، چهار شرکت عقب نشینی کردند و مدیر یکی از دو شرکتی هم که باقی ماند، میگفت ، من فکر میکردم این کار را یک ماهه میتوانم انجام دهم ولی در عمق کار دیدیم که کاری یک ساله است." " پس ،از نظر فنی هم بخش خصوصی قدرتمندی نداریم و بیشتر قدرت فنی هم الان در بخش دولتی است و بخش خصوصی هم که شکل میگیرد، باز هم چشمش به دست دولت است و دنبال گرفتن کار از دولت میگردد، در حالیکه اگر بخش خصوصی میخواهد پا بگیرد ، خود باید خود را توسعه دهد و به جلو برود." "همچنین یکی از مشکلات کشور ما این است که در بخش خصوصی ، دستهبندی بین پیمانکاران عمومی و پیمانکاران جزء نشدهاست و عدهای مجوز همه چیز را برای خود میگیرند و مثلا یک پیمانکار در موضوعات مختلف از ICPو ISPگرفته تا تولید داخلی و واردکردن کالا ، دخیل است که این کار را پیچیده میکند." " پس همان طور که دولت یک سری مریضی ها، علتها و گرفتاریها را دارد، بخش خصوصی هم چند برابر این گرفتاریها را دارد."
" مثلا در زمینه تولید، تصمیم گرفتیم که این پیمانکاران را ساماندهی کنیم و گفتیم که یک کنسرسیوم تشکیل دهند. نمیشود که کشوری مثل آلمان یک سازنده سوییچ (زیمنس) داشته باشد و ایران بیش از ۲۰شرکت که همه مدعی انجام همه کار هستند. اینها بدین صورت هیچ گاه قدرتمند نخواهند شد و در بازار بینالمللی که بماند در بازار ایران هم نمیتوانند رقابت کنند." " در زمینه گوشی موبایل ما گفتیم که حاضریم یک قرارداد شش ، هفت میلیونی با این شرکتها ببندیم که نهایی شده و امیدواریم تولیدی باشد که دانش، تخصص، آزمایشگاه و صنعت و کارخانه در آن باشد. من میدانم که اگر پیگیری کنیم و این شرکتها هم اهل کار باشند و منافع ملی کشور را در نظر بگیرند، حتما این کار پا میگیرد."
" اگر این کار پا گرفت ، خیلی از مشکلات داخلی مثل تامین قطعه، کیفیت، رفع عیب و تجهیز حل میشود و چیزهایی را هم که نداریم وارد میکنیم".
س : " آیا شرکتهایی که شما مثال زدید، واقعا خصوصی هستند، یا از نوع خصوصی با مدیریت دولتی ؟ "
ج: " آنها که تولیدکننده داخلی هستند، نوعا خصوصی با مدیریت خصوصی هستند و خود از صفر شروع کردهاند ولی مشکل آنها کوچک بودن و فقدان سرمایه است. اگر مثلا ۲۰شرکت تولیدکننده سوییچ ، یکی شوند، حتی میتوانند نیاز منطقه را برطرف کنند ولی چون کوچک هستند، نمیتوانند، با هم درگیر میشوند و بازار را خراب میکنند."
در ادامه مصاحبه اختصاصی خبرنگار حوزه ارتباطات ایرنا با وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات ، از وی سووال شد که" آیا مزایده شمارههای رند تاثیر بر بازار دارد ؟، چون بهنظر میرسد مزایده شمارههای رند تلفن همراه توسط شرکت مخابرات، آن هم براساس قیمتهای بازار آزاد، نه تنها نافی نقش سیاستگذاری دولت در هدایت بازار آزاد است ، بلکه به نوعی تبعیت از این بازار هم هست ."
دکتر " محمد سلیمانی " در پاسخ گفت: ارقام به مزایده گذاشته شده، عددی نیست که بر بازار تاثیر بگذارد.
س: " گفته شده تا پایان امسال (یعنی شش ماهه دوم) ۴۰۰هزار شماره به مزایده گذاشته میشود و در ضمن قیمت این شمارهها ، بسیار بالاست و حتی در مواردی تا ۱۰۰میلیون هم اعلام میشود ، آیا این موضوع صحت دارد ؟
ج: سالهای قبل سیمکارت خارج از نوبت ، به اسم سهمیه و غیره واگذار میشد که ما آنها را قطع کردیم و ۴۰۰هزارسیمکارت هم که یکباره به بازار نمیآید و ممکن است یک سال و حتی بیش از یک سال طول بکشد و این مانند این است که ما تلفن بیشتری به مردم دادهایم و مانند توسعه است.
"از طرف دیگر ما شتاب توسعه را زیاد کردهایم که باعث میشود واگذاری زیاد باشد و بها پایین بیاید. قیمت بازار آزاد تلفن همراه امسال کمتر از پارسال بودهاست، چون هم خودمان قیمت را پایین آوردهایم و هم توسعه کمی دادیم که قیمت را پایین میآورد و بنابر این مزایده ، چندان تاثیری بر بازار نمیگذارد."
" دیگر اینکه شمارهگذاری بطور کلی مانند فرکانس است و باید سرمایه ملی تلقی شود زیرا مثلا یک شماره رند ، یک حق امتیاز است و کشورهای دیگر هم از طریق مزایده آنها را میفروشند و بنابر این فکر میکنم راه درستی را در پیش گرفتهایم."
س: " عالیترین مقام شرکت مخابرات ، ناوصولیها (بدهکاریهای مردم به شرکت مخابرات )، را رقمی حدود ۱۵۰میلیارد تومان مطرح کردهاست. این رقم هنگفت بدهی که حتما از افراد عادی نیست ، چون اشتراک آنها درصورت داشتن بدهی طولانی قطع میشود. چرا در مورد وصول این مبلغ اقدام نمیشود ؟"
ج: ناوصولیها بیشتر در بخش موبایل است و در تلفن ثابت ، ناوصولیهای ما در استانها بین دو تا چهار درصد است که عدد معقولی است. علت اینکه در موبایل این میزان بالاست ، این است که ودیعهای که مردم دادهاند، بهعنوان سرمایه تلقی میشود و لذا قطعی بدهکاران را قدری به تاخیر میاندازد.
" یعنی در تلفن ثابت ، اگر حد بدهیها به ۱۰هزار تا ۱۵هزار تومان رسید، خط قطع میشود و در موبایل بهدلیل هزینه ۳۶۰هزار یا ۵۰۰هزار تومانی که شخص ابتدا پرداخت کردهاست، کمی با وی مماشات میشود." " پس بدهکاران ، مردم عادی هستند و وکیل و وزیر و ... نیستند و اگر هم باشند مانند مردم عادی با آنان رفتار میشود."
" مشکل دیگر هم این است که سرویس بیلینگ ما، سیستم ضعیفی است و هنوز نمیتواند سرویس مطلوب را به مردم بدهد که قرارداد آن هم بسته شده و امیدواریم که پیمانکار بتواند سرویس مناسب را به مردم بدهد و ما بتوانیم سیستم بیلینگ خود را به روز کنیم."
"این یکی دیگر از مشکلات کشور ماست که در کشورهای دیگر وجود ندارد.
مناقصهای مثل بیلینگ در سال ۸۱و ۸۲شروع شدهاست ولی قرارداد آن را تازه امسال ( (۱۳۸۵میبندیم که این نشان میدهد که در سال ۸۶میتوانیم از آن بهرهبرداری کنیم."
" معنی این سخن چنین است که اجرای پروژهای مثل بیلینگ در کشور ما بهدلیل مشکلاتی که وجود دارد، چهار یا پنج سال طول میکشد که خسارات زیادی هم برای کشور دارد و هم برای شرکت مخابرات و ناوصولیها را بشدت بالا میبرد."
با پایان یافتن پاسخ وزیر ارتباطات در خصوص " ناوصولیها" و به رغم پیگیری چند ماهه برای انجام این مصاحبه اختصاصی ، وقت محدود ۳۰دقیقهای خبرنگار ایرنا به پایان رسید و سووالات پیرامون " اینترنت ، دولت الکترونیک ، کارتهای هوشمند ، خصوصیسازی بهمعنای عام در کل وزارتخانه ، پست ، پست بانک و ... " بدون پاسخ ماند ، اما قول انجام مصاحبه دیگری از دکتر سلیمانی گرفته شد.
- ۸۵/۰۷/۳۰