ITanalyze

پوریا عالمی -  وزیر ارتباطات در رادیو تهران گفت: «... زمانی هم که در ترافیک بودم، دیگران متعجب بودند که چرا محافظ همراه بنده نیست».والا تعریف از خود نباشد، ما توی بعضی از این کشورهای فرنگی داشتیم راه می‌رفتیم، به ما می‌گفتند «این خونه‌رو می‌بینی؟ خونه نخست‌وزیر اینجاست...»  «آن خانومه را می‌بینی سوار دوچرخه داره میره؟ اون وزیره..». اصولا ما توی ایران عشق لاکچری هستیم. الان وزیر و وزرای ما که هیچی، طرف توی تلویزیون برنامه اجرا می‌کند و بازیگر است، دوتا بادیگارد دارد یا همین شاخ‌های اینستاگرام بدون بادیگارد نمی‌روند سر کوچه نانوایی تا لایو بدهند. یک همچین وضعی است.
بعد طبیعی است که وزیر جوان ارتباطات هم ته دلش بادیگارد بخواهد، اما دستش نرود بگیرد. والا. مثلا نماینده‌های مجلس و وزیر وزرا و رئیس رؤسا چرا باید بادیگارد داشته باشند؟ چی‌شان در خطر است؟ یا دارند چی‌کار می‌کنند که خطرناک است؟ ما نمی‌دانیم. وزیر ارتباطات گفت: «... جالب است بدانید چند شب پیش همسرم بیرون از منزل بودند و تماس گرفتند تا دنبالشان بروم که بنده با ماشین شخصی پی ایشان رفتم».الهی قربان این وزیر بروم. یعنی وزیر وزرا و رئیس‌رؤسا و وکیل وکلای کشورهای دیگر همسرشان از خانه بیرون نمی‌رود؟ یا اگر رفت به اینها زنگ نمی‌زند که بروند دنبالش؟ یا اگر قرار شد این مقامات بروند دنبال همسرشان در خیابان، جای ماشین شخصی هلیکوپتر می‌فرستند؟ ما مطمئن هستیم که وزیر ارتباطات از fanهای سریال هاوس آف‌کاردز است. وزیر ارتباطات گفت: «برخلاف آنچه مردم تصور می‌کنند، همچنان در همان محله و منزل سابقم زندگی می‌کنم».
 والا چرا اگر می‌خواهی خانه را عوض کنی، چرا می‌اندازی تقصیر ما؟ یا اگر می‌خواهی بمانی، چرا منتش را سر ما می‌گذاری؟ ما اصلا کاری نداریم شما کجا زندگی می‌کنی، فقط این فیلتر را بردار و سرعت اینترنت را از چیزمثقال به چیزگرم ارتقا بده. همین. بعد هم این‌قدر املاک هست توی این تهران و این‌قدر زمین هست توی این ایران که حالاحالاها کسی روش حساس نیست. حالا شما نمی‌خواهی تخورپخور کنی دمت گرم، ولی اولش نگو. بگذار روز آخر که وقتی داری تعریف می‌‌کنی، ما بغض کنیم و گولی اشک بنشیند توی چشممان. در ضمن شما چه وزیر ارتباطاتی هستی؟ الان وزیروزرای اروپا و آمریکا پیروپاتال‌های رسانه‌های چاپی و اینترنتی را فالو دارند، شما هنوز ما را فالو نکردی‌ها. فالو کن تا بک بدم هانی. بی‌دایرکت نمانی ایشالا. (منبع: روزنامه شرق)