ITanalyze

فرشید رضایی – وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات از نخستین روزهای کاری خود وعده‌های زیادی برای رسیدگی به وضعیت کمی و کیفی اپراتورهای تلفن‌همراه و اینترنت داد. اگرچه بیشترین این فشارها متوجه شرکت مخابرات ایران بود.

شرکتی که وزیر ارتباطات آمده بود تا آن را به گذشته یعنی لحظه جدایی از دولت بازگرداند و اصلاحاتی در نحوه خصوصی‌سازی آن انجام دهد. اگرچه وعده رسیدگی به وضعیت اپراتورها تنها متوجه مخابراتی‌ها شد و خبری از فشار و برخورد با مشکلات سایر اپراتورهای کشور نشد.

نمونه اخیر آن سکوت در قبال عرضه 21 درصد سهام ایرانسل به بورس است. رایتل نیز به علت دولتی بودن مشمول فشار و جریمه‌ای از سوی وزارت ارتباطات نشده و هیچکس به درستی در جریان مسایل آن نیست.

در نتیجه وزارت ارتباطات فشار بر شرکت مخابرات را در دستور کار خود گذاشت. تقریبا روزی نبود که تهدید و پرونده جدیدی از سوی این وزارتخانه برای مخابرات گشوده نشود. اگرچه حالا بی‌سر و صدا توافقاتی به عمل آمده و دیگر از آن مواضع آتشین خبری نیست.

اما در جریان همین فشارها و بر اساس وعده ارزیابی ماهانه اپراتورهای ارتباطی کشور از سوی وزیر ارتباطات، سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی مامور به انجام این کار شد. ارزیابی‌های اولیه که به عمل آمد از رایتل خبری نبود! یعنی وزارت ارتباطات این اپراتور را بنا به دلایلی نادیده گرفت.

دو اپراتور دیگر هم با جملات دو پهلو و مبهم مشخص نشد که در چه وضعیتی هستند و به جای ارایه آمار و مستندات ظاهرا به اظهاراتی محدود بسنده شده بود. سپس موضوع ارزیابی شرکت‌های ارایه دهنده خدمات اینترنتی مطرح شد، این بار شرکت مخابرات بر خلاف ارزیابی‌های سال‌های قبل از میان 12 شرکت ارزیابی شده یازدهم شد!

هنوز نحوه ارزیابی‌های مذکور روشن نشده بود که مرکز مدیریت توسعه ملی اینترنت (متما) وابسته به سازمان فناوری اطلاعات که آنهم زیرمجموعه وزارت ارتباطات است، آماری با مغایرت صد و هشتاد درجه‌ای منتشر کرد.

در آمار متما در خصوص ارزیابی شرکت‌های اینترنتی ظاهرا جدول ارزیابی سر و ته شده بود و حالا این مخابرات بود که صدرنشین شده بود!

این که در یک وزارتخانه دو آمار با تناقضی فاحش منتشر می‌شود امری سوال برانگیز محسوب است که صحت آمار وزارت ارتباطات را زیر سوال می‌برد. در این میان سوالاتی نیز مطرح است. نخست آنکه بالاخره کدام آمار وزارت ارتباطات صحیح است؟ پرسش دوم آنکه چرا این آمار نتایج مغایری را ایجاد کرده‌اند؟ سوم آنکه آیا مسایلی غیر از کمیت و کیفیت در ارزیابی‌های وزارت ارتباطات دخیل است؟ و سرانجام این که آیا روابط عمومی وزارت ارتباطات وظیفه‌ای برای پاسخ به این ابهامات برای خود قایل است یا همچون سایر موارد از کنار آن گذشته و به جای آن سرگرم طراحی سامانه رسیدگی به شکایات، هماهنگی برای به روزرسانی شبکه‌های اجتماعی وزیر و هماهنگی دیدار وزیر "ارتباطات" با سفرای کشورهای دیگر و انتشار اخبار آنها خواهد بود؟ (منبع:موبنا)