علی شمیرانی – در چند روز اخیر نشست های مطبوعاتی متعددی در گوشه و کنار برگزار شد که چند تایی از آنها به نوعی به وزارت ارتباطات مربوط می شد که موجبات ناراحتی چند تن از همکاران و خبرنگاران قدیمی فراهم آورد.
ریشه گلایه همکاران قدیمی هم به عدم دعوت از سوی وزارت ارتباطات در نشست های مذکور باز می گشت. اگرچه خود من در این جلسات حضور داشتم البته با دعوتنامه رسمی و از این بابت جای تشکر دارد ولی وقتی میبینم چند تن از همکارانم که در حوزه آی تی از سال ها قبل در حال کار هستند و به این مجالس دعوت نمی شوند خون صنفی بنده هم تا حدودی به جوش می آید و بر خود واجب می بینم که از ایشان حمایت کنم چرا که در این جلسات افرادی را می بینم که سابقه به مراتب کمتری از برخی از همکاران دارند.
اما، اما یک نکته را هم به خوبی می دانم و از دوستان روابط عمومی هم به کرات شنیده ام که برخی از کسانی که در مطبوعات کار می کنند بدون هیچ دعوتنامه ای در برنامه های مختلف حضور می یابند. البته برخی هم خانوادگی در این برنامه ها می آیند و اصلاً تعجب نکنید اگر روزی دیدید که یکی از کسانی که در مطبوعات کار میکند با چند تن از دوستان و همکلاسی های دوران دبستان یا نامزدشان در مراسم حضور می یابند. البته دوستان روابط عمومی هم به علت آن که روابط عمومی هستند ، هیچ گاه مانع حضور ایشان نمی شوند. ولی واقعیت این است که همیشه از چنین وضعی گلایه مند هستند و می پرسند که ما باید چه کنیم که ایشان بی دعوتنامه نیایند و رویمان نمی شود راهشان ندهیم.
به همین علت برخی روابط عمومی ها سعی می کنند به دلایلی جمع بسیار محدودی را دعوت کنند که به ناگهان با سیل برخی بازاریاب ها و کسانی که دعوت ندارند مواجه می شوند. البته شخصاً با تبعیض هیچ گاه موافق نیستم ولی وضعیت دوستان روابط عمومی را که در منگنه گیر کرده اند و نمی دانند با غیر خبرنگاران چه کنند را نیز درک می کنم. ولی تمام این افراد یعنی آنها که از طریق دوستان و اقوام، سرخود به برنامه ها می آیند و جای خبرنگاران را تنگ می کنند نباید مانع از حضور خبرنگاران قدیمی شود. من هم می دانم که بی دعوت ها بی دعوت تا صد سال دیگر هم در برنامه ها حضور می یابند و کسی هم نمی داند باید با ایشان چه کند.
برخی از روابط عمومی ها می گویند این روزها مثل سابق نیست ما به کمتر از 10 نفر زنگ می زنیم و خود را آماده برخورد با 30 نفر می کنیم. این که چرا و چه کسانی به حقوق همکاران قدیمی خود احترام نگذاشته و سایر بی دعوت ها را دعوت می کنند موضوعی است که روابط عمومی ها هم به درستی پاسخی برای آن ندارند.
برای نمونه دو همکار خوبم یعنی شبنم کهن چی و بهنام رئوف نسبت به این موضوع گلایه کرده اند که بد نیست به آنها نیز سری بزنید.
اما چند کلام با دوستانی که خانوادگی و بدون دعوت به نشست های خبری می آیند.
آخه دوست عزیز حوزه خبری که کافی شاپ نیست که با ... تشریف می آورید. در ا ین شهر کلی پارک، جاهای دیدنی و اماکن تفریحی وجود دارد که می توانید به آنجا بروید.
- ۸۵/۰۹/۱۴