| تحلیل وضعیت فناوری اطلاعات در ایران |
اریک شرمن - استیوجابز، بنیانگذار فقید اپل، نه تنها یک تاجر بزرگ، بلکه شومن موفقی بود. در واقع روش او در ترکیب سادگی ظاهری با تقاضای سیری ناپذیر برای کیفیت، اپل را به غول فاوا تبدیل کرد.
مهسا قنبری -از کودکی به ما آموخته‌اند که منتظر فرصت‌ها باشیم و به هیچ عنوان آن‌ها را از دست ندهیم. فرصت‌ها ما را وسوسه می‌کنند و تمرکز ما را می‌گیرند. شاید بهتر است به جای آن که به دنبال فرصت‌های جدید باشیم، روی یک کار تمرکز کنیم و آن را با موفقیت به سرانجام برسانیم و به موقعیت‌های که ممکن است حواسمان را پرت کنند، نه بگوییم.
در سال 2006 زمانی که شرکت نایک آقای مارک پارکر را به سمت مدیر ارشد اجرایی خود درآورد، یکی از اولین اقدامات وی این بود که با مدیر عامل آن روز اپل یعنی استیو جابز تماس گرفت و از او مشورت خواست. در آن زمان، نایک سعی می‌کرد استراتژی دیجیتال خود را وارد خط تولید محصولاتش نماید. استیو جابز جمله‌ای گفت که پارکر را عمیقاً به فکر فرو برد:
" نایک برخی از بهترین محصولات در دنیا را تولید می‌کند. محصولاتی که حرف ندارند و خریداران را به خود جذب می‌کنند. اما شما محصولات بد و بدرد نخور هم تولید می‌کنید. بیایید محصولات بدرد نخورتان را کنار بگذارید و فقط روی محصولات خوبتان تمرکز کنید."
پارکر گفت "حق با او بود. ما نیاز به تغییر داشتیم".نایک به جای آن که به سراغ خط تولید دیگری برود سعی کرد با کمک اپل بهترین‌های خود را عرضه نماید. نتیجه‌اش نایک پلاس (+Nike) بود، یکی از موفق‌ترین کمپین‌های شرکت نایک. نایک پلاس محصول همکاری نایک و اپل در واقع یک تراشه بی‌سیمی است که داخل کفش قرار می‌گیرد و میزان دویدن و راه رفتن را محاسبه می‌کند.
استیوجابز فقط اهل حرف زدن نبود بلکه به حرف‌هایش عمل هم می‌کرد. جابز از شرکت اپل اخراج شد، اما در سال 1997زمانی به این شرکت بازگشت که این شرکت در مشکلات دست وپا می‌زد. اولین دستوری که وی داد، قطع تولید بود. در پایان آن سال، جابز حدود 70 درصد محصولات اپل را حذف کرد. سال بعد، این شرکت از ضرر 1.04 میلیارد دلاری به سود 309 میلیون دلار رسیده بود. جابز متوجه شد که فرصت‌ها و موقعیت‌های جدید حواس اپل را پرت می‌کنند. شاید فرصت‌ها بی‌تقصیر و معصوم به نظر برسند، اما اغلب الزاماتی با خود می‌آورند، که آن‌ها را فراموش می‌کنیم: صرف انرژی، زمان و پول.
چرا تمرکز کردن روی یک چیز سخت است
ترس از دست دادن فرصت‌ها ترس قدرتمندی است. همه ما دوست داریم همزمان چند کار را با هم انجام دهیم و به اصطلاح با یک دست چند هندوانه را بلند کنیم. به ما یاد داده‌اند که به دنبال فرصت‌ها و موقعیت‌ها باشیم و نگذاریم کسی این فرصت‌ها را از ما بگیرد. شاید خلاف منطق به نظر برسد اما از دست دادن فرصت‌ها بهترین راه برای ساختن چیزهای فوق‌العاده است، چیزی که واقعاً به آن نیاز داریم این است که فرصت‌ها را رد کنیم تا بتوانیم تمرکز خود را بیشتر روی یک کار معطوف نماییم. بخصوص در عصر حاضر. امروزه به برکت وجود اینترنت، در اطلاعات و گزینه‌های پیش رویمان غرق شده‌ایم، در حالیکه ذهن ما به دنبال چیزهای ساده است. پس اگر بتوانید همان پیام ساده را درک کنید، سرآمد همگان خواهید بود.
اپل در زمان مدیریت جابز، سه سال اول را صرف فروش تنها یک محصول یعنی اپل1 کرد. و پس از موفقیت قابل توجه‌ای که این شرکت در عرضه اولین محصول خود داشت، توانست پیشرفت کند و گام‌های رو به جلو بردارد. به ندرت پیش می‌آید که چیزی خوب از آب دربیاید. اما دنیا به چیزهای نادر پاداش می‌دهد. ما به دنبال بهترین راه‌حل هستیم. اگر روی چیزهای کمتری تمرکز کنید به خودتان فرصت می‌دهید محصولی بسازید که مشکل را به روش باورنکردنی حل می‌کند. وقتی انرژی و منابع شرکت خود را همزمان صرف انجام چندین کار می‌کنید، دیگر نمی‌توانید مشکلاتی را که سطح بالاتری دارند، حل کنید. اگر به کارتان توجه نداشته باشید، به جای آن که بهترین‌ها را بسازید به ساختن چیزهایی که " به قدر کافی خوب" هستند، اکتفا می‌کنید. اما رقابت آنقدر زیاد است که دیگر نمی‌توان به ساختن چیزهایی که فقط خوب هستند، قناعت کرد. پارک می‌گوید هنوز هم فرصت‌ها من را وسوسه می‌کنند، اما یاد گرفته‌ام روی موقعیت‌ها مهم و درست تمرکز کنم و به بقیه فرصت‌های وسوسه‌کننده نه بگوییم:
نه به محصول اصلی جدید
نه به شراکت تازه‌ای که مستلزم تولید محصول جدید باشد
نه به پروژه‌های خاص جدید
نه به سخنرانی‌هایی که منجر به معرفی برند یا محصول می‌شوند
نه به تبلیغات هزینه‌بر
این که همزمان چندین کار را با هم آغاز کنید هیچ کمکی به سرعت انجام کارها نمی‌کند. به جای آن سعی کنید ابتدا تمرکز خود را روی انجام یک کار بگذارید. قبل از آن که پایتان را روی گاز بگذارید و سرعت بگیرید اول ببینید مردم آنچه را که عرضه می‌کنید، واقعاً می‌خواهند بعد به فکر اقدامات بعدی باشید. (منبع:شبکه)
علی شمیرانی - بسیاری از ما ایرانی‌ها آدرس مهد فناوری آمریکا یعنی سیلیکون‌ولی را در حالی بلد هستیم که آدرس موزه ملی کشور خودمان را نمی‌دانیم و یکبار هم به آن سر نزده‌ایم. این را دیده‌ام که می‌گویم.
