مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، نقاط قوت و ضعف طرح تشکیل سازمان نظام مهندسی ارتباطات و فناوری اطلاعات (نمافا) را تشریح کرد.
طرح تشکیل سازمان نظام مهندسی ارتباطات و فناوری اطلاعات (نمافا) در ۱۶ ماده تنظیم شدهاست. این طرح با تشکیل سازمان نظام مهندسی ارتباطات و فناوری اطلاعات (نمافا) قصد دارد فعالان حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات و فضای مجازی اعم از اشخاص حقیقی و حقوقی را ساماندهی کند.
مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی تشکیل یک سازمان مستقل نظام صنفی برای همه فعالان حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات را موجب ایجاد اسنجام، هماهنگی و همکاری هرچه بیشتر بین شاغلان حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات در همه بخشهای دولتی و غیردولتی میداند.
شفافسازی فعالیت شاغلان حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات از طریق شناسایی و رتبهبندی اشخاص حقوقی و تعیین صلاحیت اشخاص حقیقی، اشتغالزایی و زمینهسازی مناسب برای حضور تازهواردان به بازار از طریق تسهیل در شرایط پیمان و ساماندهی فعالیت مهندسان و اشخاص حقیقی و حقوقی فعال در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات از مزایای این طرح عنوان شدهاست.
همچنین ایجاد تحرک در کسبوکار از طریق فراهم ساختن فرصتهای مطلوب ارجاع کار و ارتقای کیفیت محصولات و خدمات فناوری اطلاعات از طریق گسترش استانداردها و سطحبندی کیفیت خدمات از دیگر نقاط قوت این طرح است.
بنابر این گزارش، در ماده یک طرح اشاره شدهاست که سازمان نظام صنفی رایانهای به سازمان نظام مهندسی ارتباطات و فناوری اطلاعات (نمافا) ارتقا مییابد. سازمان نظام صنفی رایانهای طبق قانون حمایت از حقوق پدیدآورندگان نرمافزارهای رایانهای و به منظور حمایت عملی از حقوق یادشده در آن قانون، نظمبخشی و ساماندهی فعالیتهای تجاری رایانهای مجاز تشکیل شد. در طرح نمافا علاوهبر تغییر نام، شمول آن سازمان نیز گسترش پیدا میکند که عبارتاند از تمام افراد و واحدهای صنفی که در همه زمینههای تجاری رایانهای مجاز، فاوا و و کسبوکار مبتنی بر فضای مجازی فعالیت میکنند.
از طرفی، در ماده ۷ تاکید شدهاست که افراد حقیقی و حقوقی صنفی حوزه فناوری اطالعات و ارتباطات موظفند قبل از شروع به فعالیت صنفی یا اشتغال به کسب و حرفه در این زمینه، نسبت به اخذ مجوز فعالیت از سازمان نمافا اقدام کنند.
بنابراین طبق مواد ۱ و ۷ همه افراد حقیقی و کسبو کارهای مرتبط با بخشهای مختلف فاوا باید از سازمان جدید نمافا مجوز فعالیت دریافت کنند. حال آنکه لزوم دریافت مجوزهای غیرضروری برای شروع فعالیت کسبوکارها یکی از موانع اصلی تولید داخلی محسوب میشود و تلاشهای قانونگذار برای رفع این موانع در سالهای اخیر شتاب بیشتری گرفتهاست.
در این طرح، راهکار اعطای مجوز فعالیت بهعنوان تنها راهکار ساماندهی فعالیتهای افراد حقیقی و حقوقی در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات معرفی شدهاست. باتوجه به اشکالهای متعدد نظام اعطای مجوز فعالیت در کشورمان خصوصا در حوزه فاوا پیشنهاد میشود از راهکارهای جایگزین مانند مدل صدور گواهیهای حرفهای و مدل ثبت فعالیت استفاده شود. این دو راهکار پیشنهادی، کسبوکارها و فعالیتهای جدید و نوین حوزه فاوا را درگیر دیوانسالاری اخذ مجوزهای غیرضروری نمیکند اما زمینه مشارکت افراد حقیقی و حقوقی برای دریافت گواهیهای حرفهای و ثبت فعالیت آنان را فراهم میکند.
در ماده ۱ اشاره شده که سازمان نظام صنفی رایانهای موضوع ماده ۱۲ قانون حمایت از حقوق پدیدآورندگان نرمافزارهای رایانهای به سازمان نظام مهندسی ارتباطات و فناوری اطالعات (نمافا) ارتقا مییابد. در این طرح منظور از عبارت ارتقا مشخص نشدهاست و معلوم نیست که ماده ۱۲ قانون حمایت از حقوق پدیدآورندگان نرمافزارهای رایانهای باید نسخ شود یا اصلاح شود. لذا پیشنهاد میشود موارد مرتبط با طرح نمافا از قانون حمایت از حقوق پدیدآورندگان نرمافزارهای رایانهای شناسایی و نسخ شوند و همچنین احکام متناظر آنها تدوین و به طرح نمافا الحاق شوند.
براساس گزارش مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، بند الف ماده ۲ اعضای حقوقی سازمان نمافا را شامل شرکتها، تعاونیها و موسسات دارای موضوع فعالیت در رشتههای مرتبط یا زمینه ارتباطات و فناوری اطلاعات میداند.
بند ب ماده ۲ اعضای حقیقی سازمان نمافا را شامل صاحبان فروشگاههای دارای پروانه کسب، فارغالتحصیلان دانشگاهی و دارندگان مهارت تخصصی مرتبط میداند. همچنین بند ۱ ماده ۵ افراد و واحدهای صنفی را که در همه زمینههای تجاری رایانهای مجاز، فاوا و کسبوکار مبتنی بر فضای مجازی فعالیت میکنند مشمول عضویت در سازمان نمافا قلمداد میکند.
تنوع موارد ذکر شده و گستردگی موارد مرتبط با حوزه فاوا و فضای مجازی نشانگر آن است که موضوع فعالیت سازمان، دامنه شمول اختیارات و وظایف آن، اشخاص حقیقی و حقوقی موضوع ماده ۲ به دقت روشن نشده و در مقام اجرا ممکن است با اشکال های متعددی مواجه شود. مضاف بر آنکه عبارت «مرتبط» دارای ابهام بوده و از این حیث مغایر بند «۱۳» سیاست های کلی نظام اداری صحیح و بند «۹» سیاستهای کلی نظام قانونگذاری است.
مرکز پژوهش پیشنهاد کردهاست اعضای سازمان اعم از حقیقی و حقوقی که نقش کلیدی در این طرح دارند، بهطور دقیق تعریف و معین شوند.
در بند الف ماده ۲ اعضای حقوقی سازمان نمافا را شامل شرکتها، تعاونیها و موسسههای دارای موضوع فعالیت در رشتههای مرتبط یا زمینه ارتباطات و فناوری اطلاعات میداند. نگارش این حکم بهگونهای است که شامل شرکتها و موسسههای دولتی نیز میشود. برای رفع ابهام پیشنهاد میشود در بند الف ماده ۲ بعد از کلمه «حقوقی» عبارت «غیردولتی» اضافه شود.
در ادامه این گزارش آمدهاست: در بند ۱ ماده ۵ برای تشریح وظایف و اختیارات سازمان نمافا از عبارت «تنظیم و تنسیق امور» استفاده شدهاست. این عبارت دارای ابهام است و شفافیت حقوقی الزم را ندارد و در مقام اجرا ممکن است با اشکالهای متعددی مواجه شود. بر همین اساس پیشنهاد شدهاست وظایف و اختیارات سازمان نمافا در مقوله «تنظیم و تنسیق امور» به صورت شفاف و دقیق تبیین شود.
طرح نمافا به ساماندهی فعالیت اشخاص حقیقی و حقوقی مرتبط با حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات و فضای مجازی می پردازد. مشاغل و کسبوکارهای مرتبط با این حوزه بسیار متنوع و گسترده هستند بهطوری که بسیاری از آنها در حوزه مهندسی قرار ندارند و نمی توان عبارت «مهندسی» را برای آنها به کار برد. بنابراین عنوان سازمان «نظام مهندسی ارتباطات و فناوری اطلاعات» محل ایراد است و پیشنهاد میشود به جای آن عنوان سازمان «نظام صنفی فناوری اطلاعات و ارتباطات» استفاده شود.
ماده ۳ از این حیث که شرایط و کیفیت انتخاب هیئتمدیره سازمان نمافای استانها و اعضای شورای مرکزی را مشخص نکرده و آن را به آییننامه اجرایی موکول کردهاست مغایر اصل هشتاد و پنجم قانون اساسی به نظر میرسد.
بند ۳ ماده ۵ طرح نمافا دریافت تقاضای ثبت، ردهبندی و ثبت حقوق مادی و معنوی نرمافزارها و برنامههای رایانه ای و محتوای دیداری، شنیداری و نوشتاری را به سازمان نمافا محول میکند. این در حالی است که طبق ماده ۸ قانون حمایت از حقوق پدیدآورندگان نرمافزارهای رایانهای، ثبت نرمافزارهای موضوع مواد ۱ و ۲ آن قانون پس از صدور تاییدیه فنی شورای عالی انفورماتیک حسب مورد توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یا مرجع ثبت شرکتها انجام میپذیرد. بنابراین، بند ۳ ماده ۵ طرح نمافا با ماده ۸ قانون حمایت از حقوق پدیدآورندگان نرمافزارهای رایانهای در تعارض است.
بند ۳ ماده ۵ طرح نمافا برای صدور مجوز همه نرمافزارها و برنامههای رایانهای یک رویه یکسان را مقرر میدارد و تفکیکی بین ثبت حقوق مادی و معنوی نرمافزارهایی که پدیدآورنده آن مدعی اختراع بودن آن است با سایر نرمافزارها و برنامههای رایانهای قائل نیست. این بند، ثبت همه نرمافزارها را به سازمان نمافا محول میکند، درحالیکه طبق ماده ۱۰ قانون حمایت از حقوق پدیدآورندگان نرمافزارهای رایانهای، برای صدور تاییدیه فنی موضوع ماده ۸ آن قانون در مورد نرمافزارهایی که پدیدآورنده آن مدعی اختراع بودن آن است، کمیتهای به نام کمیته حق اختراع زیر نظر شورای عالی انفورماتیک تشکیل میشود. بنابراین، بند ۳ ماده ۵ طرح نمافا با ماده ۱۰ قانون حمایت از حقوق پدیدآورندگان نرمافزارهای رایانهای نیز در تعارض است.
در بند ۴ ماده ۵ مشارکت سازمان نمافا در وظایف قانونی قوای سهگانه و... جایگاه حقوقی ندارد. علاوه بر آنکه عبارت در زمینه وظایف قانونی دستگاهها و مراجع مزبور و اجرایی قوانین و مقررات موضوعه در حدود فعالیتهای موضوع این سازمان واجد ابهام بوده و از این حیث مغایر بند ۱۳ سیاستهای کلی نظام اداری صحیح و بند ۹ سیاستهای کلی نظام قانونگذاری است. بنابراین پیشنهاد می شود این بند حذف شود.
ماده ۷ طرح نمافا و تبصره آن به موضوع نحوه صدور مجوز فعالیت افراد مشمول میپردازد، اما چگونگی صدور مجوز فعالیت برای اشخاص حقیقی و حقوقی که در زمان تصویب این قانون به فعالیتهای موضوع آن اشتغال دارند مغفول واقع شدهاست و از این حیث مغایر اصل هشتاد و پنجم قانون اساسی است. لذا پیشنهاد میشود حکم مناسبی برای این ضعف حقوقی تبیین شود.
اجرای بسیاری از احکام این طرح موکول به تصویب آییننامه اجرایی آن، اساسنامه سازمان و اساسنامه الگوی نمافاهای استانی موضوع ماده ۱۶ است که در این خصوص هیچگونه راهکاری پیشبینی نشدهاست. پیشبینی آییننامه اجرایی که در ماده ۱۶ طرح آمده به تنهایی نمی تواند خلاءهای قانونی آن را برطرف کند. ازاین رو پیشنهاد میشود احکام مبسوطتری برای شفاف شدن ماده ۱۶ تبیین شود.
مرکز پژوهشهای مجلس نتیجهگیری کردهاست که تشکیل یک سازمان نظام صنفی برای حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات میتواند مزایای زیادی هم برای این حوزه و هم برای بخشهای مرتبط با آن داشته باشد.
طرح تشکیل سازمان نظام مهندسی ارتباطات و فناوری اطلاعات (نمافا) نیز مزایای متعددی دارد اما اشکال های متعددی نیز بر آن وارد است. اشکال ها و ضعف های طرح نمافا به حدی است که مزایای آن را کمرنگ میکند. در صورت پذیرش هدف و کلیات طرح نمافا، باید در نظر داشت که این طرح نیازمند اصلاحات اساسی است تا بتواند با نیازهای روزافزون کسبوکارهای فناوری اطلاعات و ارتباطات و ذینفعان آن تطابق داشتهباشد. اصلاح طرح باید به نحوی صورت پذیرد که اخلالی در کسبوکار افراد حقیقی و حقوقی ایجاد نشود و هیچگونه مانع و انحصاری برای اشتغال در این حوزه به وجود نیاید.
درنهایت فارغ از ایرادها و اشکال های حقوقی موجود در طرح، پیشنهاد میشود کلیات طرح تصویب شود و با رعایت تشریفات مندرج در آییننامه داخلی مجلس به کمیسیون مربوطه ارجاع و با حضور طراحان طرح، کارشناسان مرکز پژوهشهای مجلس و ذینفعان اصلی این حوزه، جزئیات طرح مذکور مورد بازنگری و اصلاح قرار گیرد.
مرجع : مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی