ابهام در کارکرد انجمن مطالعات جامعه اطلاعاتی
در مسیر چشم انداز جهان برای سال 2015 میلادی و در راستای فراگیر شدن لحظه‌ای فناوری اطلاعات و ارتباطات در کنار دیگر عناصر کلیدی و موثر آینده‌ساز هزاره سوم، اجماع عمومی در برپایی اجلاس سران کشورها در دو اجلاس جهانی پیاپی منجر به طرح تشکیل جامعه‌ای موسوم به «جامعه اطلاعاتی» شد.
این مسئله سیر زندگی بشر را آکنده از عناصر فناوری همچون ICT یافت و جمعیت بهره‌مند از آن را برای زندگی راحت‌تر «جامعه جهانی اطلاعات» نامید.
این مهم بهانه‌ای محکم برای پیگیری عمومی مباحث مطروحه گشت تا بدانجا که بزرگمردان عرصه ICT و علوم ارتباطات ایران، تشکیل انجمنی موسوم به «انجمن ایرانی مطالعات جامعه اطلاعاتی» را در کشورمان به تصمیم و اجرا نشستند.
شاید بدرستی نتوان جنجال و هیجان اولین انتخابات این انجمن را در ساختمان دانشگاه علامه طباطبایی و در زمان تشکیل آن وصف کرد.
این اشتیاق زایدالوصف نه تنها به دانشجویان و اساتید دانشگاه -که ناظر آن بودند- محدود نبود، بلکه مسئولان، اساتید نامدار و شخصیت‌های مدعی ICT را نیز شامل می‌شد.
حال پس از گذشت چند سال از تشکیل این انجمن با وجود حساسیت موضوع مورد پیگیری و ماموریت انجمن در این راستا، علیرغم شعارهای زیبا، عملکرد شفاف این انجمن در هاله‌ای از ابهام فرو رفته و سوال مطرح است که بر سر جامعه اطلاعاتی ایران چه آمده است؟
آیا با توجه به این نکته که «از همه اهداف جامعه اطلاعاتی بازمانده‌ایم»(بنا به اذعان استاد گرامی دکتر معتمدنژاد رییس انجمن) این انجمن هیچ مسئولیتی جهت اطلاع‌رسانی و آموزش و روشنگری در این زمینه برای خود احساس نمی کند؟
خروجی مشخصی که شایسته این انجمن با آن همه متفکر و ایده‌هایشان است کدامین مصداق را بیان می‌دارد؟ به ویژه که در این عرصه(و شاید به دلیل پرهیز از رقابت با این انجمن) هیچ مجموعه قابل ذکر دیگری شکل نگرفته است.
فرصت‌های بسیاری به جهت حوصله‌کاری‌ها و به تاخیراندازی‌های بسیار در جریان برپایی نشست‌های لازم برای بقای این حوزه با محوریت فرهنگ سازی ازدست رفته است، کافی است بخواهید بدنبال برنامه‌ها و اقدامات سال گذشته انجمن باشید، که متاسفانه چیز زیادی نصیبتان نخواهد شد.
جالب آن که گفته می‌شود اعضای اصلی انجمن را در موعدی مقرر حتی برای چند دقیقه هم نمی‌توان کنار هم جمع کرد، که البته احتمالا می‌تواند بدلیل جایگاه علمی و اجرایی و مشغله فراوان ایشان باشد، و به همین دلیل هم تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی در آن راکد مانده است.
آیا تعریف انجمن حمایت و انتقاد و چالش‌ورزی از نظریه‌ها و عملکردهای سیستمی موجود در سطح ملی در حوزه مربوطه و به موازات آن اصلاح‌ورزی در باب طراحی بعنوان بازوی محرک سیستم در کشور نیست؟
با گذشت پاسی از 2008 میلادی به سرعت به سمت 2015 در حرکت هستیم.
آیا مهم‌ترین انجمن ایرانی که در باب تکنولوژی از نگاه اجتماعی مدعی هدایت جمعی و مشوق ملت است باید عملکرد اجرایی ضعیف و ناممکنی را در اذهان عمومی رقم زند تا به خاطره‌ای نا کام مبدل شود؟
به نظر می‌رسد انجمن نیازمند تجدیدنظر جدی در ساختار و عملکرد و برنامه‌هاست تا دست‌اندرکاران آن، موتور انجمن را به کار انداخته و به سرعت آن را پیش برده، ضمن افزودن به اعضای خانواده اطلاعاتی ایران، قدم‌های مثبتی در راستای تحقق آرمان‌های ایران 1404 برداشته و از این طریق اهداف تشکیل انجمن را جامه عمل بپوشانند.
منبع : ایتنا
- ۸۷/۰۱/۲۶