ITanalyze

A. مقدمه

تکفا – 1- دیدگاه عمومی و اصول راهنمای اعلامیه می‌تواند به این برنامه اقدام برای ایجاد خطوط کاری پیوسته با هدف افزایش نیل به اهداف توسعه‌ی بین‌المللی، شامل اعلامیه هزاره، موافقت‌نامه Monterrey و اعلامیه و طرح اجرایی ژوهانسبورگ، به‌وسیله‌ی افزایش استفاده از محصولات، شبکه‌ها، خدمات و برنامه‌های کاربردی ICT و با کمک به کشورها برای از بین بردن فاصله‌ی دیجیتالی، تفسیر و ترجمه شو. جامعه اطلاعاتی که در این اعلامیه معرفی شده، با همکاری و اتحاد دولت‌ها و سایر اعضای دیگر تحقق خواهد یافت.

2- جامعه اطلاعاتی یک مفهوم در حال تکامل است که از نقاط مختلف دنیا به مراحل متفاوتی رسیده است و انعکاس‌دهنده‌ی مراحل مختلف توسعه است. تغییرات فناوری و سایر تغییرات بر‌سرعت محیطی را که جامعه اطلاعاتی در آن توسعه پیدا کرده است، دگرگون خواهد کرد. بنابراین برنامه اقدام زمینه‌ای مستعد و آماده برای رشد جامعه اطلاعاتی در سطح ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی است. ساختار منحصر به‌فرد دومرحله‌ای اجلاس جهانی جامعه اطلاعاتی (WSIS) فرصتی را برای ارزیابی نتایج فراهم می‌کند.

3- تمام اعضا نقش مهمی در جامعه اطلاعاتی، خصوصا از طریق مشارکت، ایفا می‌کنند.

i. دولت‌ها دارای نقش راهنما در توسعه و اجرای راهبردهای الکترونیکی جامع و پایدار هستند. بخش خصوصی و جامعه مدنی، با مشارکت دولت‌ها دارای نقش مهمی در مشاوره برای تدوین راهبردهای الکترونیکی ملی هستند.

ii. تعهد بخش خصوصی در توسعه و انتشار فناوری‌های اطلاعات و ارتباطت (ICT)، برای زیرساخت‌ها، مضامین و برنامه‌های کاربردی مهم است. بخش خصوصی فقط بازیگر عرصه بازار نیست، بلکه در میدان وسیع‌تر توسعه‌ی پایدار نیز ایفای نقش می‌کند.

iii. تعهد و مشارکت جامعه مدنی به یک اندازه در ایجاد یک جامعه اطلاعاتی عادلانه و اجرای فعالیت‌ها و اقدامات ICT برای توسعه مهم است.

iv. موسسات بین‌المللی و منطقه‌ای، شامل موسسات سرمایه‌گذاری بین‌المللی، دارای نقش کلیدی در تکمیل استفاده از ICT در فرآیندهای توسعه و در دسترس قرار دادن منابع لازم برای ساخت جامعه اطلاعاتی و ارزیابی میزان پیشرفت آن می‌باشد.
B. هدف‌ها، مقاصد و آماج‌ها

4- هدف‌های برنامه اقدام، معطوف به ایجاد یک جامعه اطلاعاتی فراگیر، در جهت استفاده از پتانسیل علم و ICT در خدمت توسعه، برای اشاعه استفاده از اطلاعات و دانش با هدف نیل به اهداف توسعه‌ی بین‌المللی، شامل اهدافی که در اعلامیه‌ی هزاره آمده و برای مقابله با چالش‌های جدید جامعه اطلاعاتی در سطح ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی می‌باشند. فرصت‌ها باید تا فاز دوم اجلاس WSIS مورد بهره‌برداری قرار گیرند تا بتوان میزان پیشرفت در کاهش فاصله‌ی دیجیتالی را ارزیابی و مشخص نمود.

5- اهداف ویژه‌ای برای جامعه اطلاعاتی در جاهایی که لازم است، در سطح ملی و در چارچوب راهبردهای الکترونیکی ملی و مطابق با سیاست‌های توسعه‌ی ملی، با در نظرگرفتن شرایط مختلف ملی ایجاد خواهد شد. چنین اهدافی می‌توان به‌عنوان معیارهای مفیدی برای فعالیت‌ها و طرح‌ها و برای ارزیابی میزان پیشرفت در نیل به اهداف جامعه اطلاعاتی استفاده شود.

6- براساس اهداف توسعه بین‌المللی، شامل آنهایی که در اعلامیه‌ی هزاره آمده و با همکاری بین‌المللی تصویب شده، اهداف اشاره شده می‌توانند به‌عنوان مراجع بین‌المللی برای افزایش پیوند و دسترسی، در استفاده از ICT برای بالابردن و پیشرفت اهداف برنامه اقدام، تا سال 2015 استفاده شوند. این اهداف ممکن است با توجه به اهداف ملی و با در نظرگرفتن شرایط مختلف ملی باشند.

i. اتصال روستاها به ICT و راه‌اندازی نقاط دسترسی عمومی؛

ii. اتصال دانشگاه‌ها، کالج‌ها، دبیرستان‌ها و مدارس راهنمایی به ICT؛

iii. اتصال مراکز علمی و تحقیقاتی به ICT؛

iv. اتصال کتابخانه‌های عمومی، مراکز فرهنگی، موزه‌ها، ادارات پست و بایگانی‌ها به ICT؛

v. اتصال مراکز بهداشتی و بیمارستان‌ها به ICT؛

vi. اتصال تمام ادارات دولتی مرکزی و محلی و راه‌اندازی وب‌سایت و آدرس پست الکترونیکی برای آنها؛

vii. سازگارکردن و وفق‌دادن تمام دوره‌های مدارس راهنمایی و دبیرستان‌ها برای مقابله با چالش‌های جامعه اطلاعاتی، با توجه به دوره‌های آموزش ملی؛

viii. اطمینان از اینکه تمام مردم دنیا به تلویزیون و خدمات رادیویی دسترسی دارند؛

ix. تشویق توسعه‌ی مضامین و ایجاد شرایط فنی لازم برای تسهیل نمایش و استفاده از تمام زبان‌های دنیا روی اینترنت؛

x. اطمینان از اینکه نیمی از ساکنان دنیا به ICT دسترسی دارند.

7- به‌منظور تحقق این اهداف و مقاصد، توجه ویژه‌ای باید به نیازهای کشورهای در حال توسعه، به‌ویژه به کشورها، مردم و گروه‌هایی که در بندهای 11 تا 16 اعلامیه اصول ذکر شده است، بشود.
C) خطوط کاری

C1. نقش دولت‌ها و تمام اعضا در پیشرفت ICT برای توسعه

8- همکاری موثر دولت‌ها و تمام اعضا در توسعه‌ی جامعه اطلاعاتی حیاتی است و نیاز به همکاری و همیاری بین همه‌ی آنها دارد.

i. توسعه‌ی راهبردهای الکترونیکی ملی، شامل تربیت نیروی انسانی لازم توسط تمام کشورها تا سال 2005 و با توجه به شرایط مختلف ملی باید تشویق شود.

ii. آغاز یک گفت‌وگوی منسجم در سطح ملی و با شرکت تمام اعضای مربوطه، شامل همکاری خصوصی/دولتی با هدف تدوین راهکارهای الکترونیکی برای جامعه اطلاعاتی و برای تبادل بهترین تجربیات.

iii. در زمان توسعه و اجرای راهبردهای الکترونیکی ملی، اعضا باید به نیازها و علایق محلی، منطقه‌ای و ملی توجه کنند. برای به حداکثررساندن مزایای اقدامات و فعالیت‌های جاری، باید مفهوم پایداری نیز رعایت شود. باید از بخش خصوصی دعوت شود تا در پروژه‌های جامع مربوط به توسعه جامعه اطلاعاتی در سطح محلی، منطقه‌ای و ملی وارد شود.

iv. هر کشور حداقل یک واحد مشارکت بخش‌های خصوصی و دولتی (PPPs) فعال یا مشارکت چندبخشی (MSP) را تا سال 2005، به‌عنوان نمونه‌ای نمایشی برای طرح‌های آینده تاسیس کند.

v. مشخص کردن مکانیسم‌ها در سطح ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی برای آغاز و افزایش مشارکت بین اعضای جامعه اطلاعاتی.

vi. بررسی قابلیت‌های راه‌اندازی مراکزی با سهامی عام برای مردم بومی در سطح ملی.

vii. تمام سازمان‌های بین‌المللی مربوطه و موسسات مالی باید راهکارهای خود را جهت استفاده از ICT برای توسعه‌ی پایدار، شامل الگوهای پایدار تولید و مصرف و همچنین به‌عنوان ابزاری موثر برای کمک به دستیابی به اهداف توسعه هزاره‌ی سازمان ملل تا سال 2005 توسعه ببخشند.

viii. سازمان‌های بین‌المللی باید در حوزه‌ی کاری خود، اطلاعات معتبر را که توسط اعضا در رابطه با تجربیات موفق مربوط به ICT ارایه شده، از جمله روی وب‌سایت‌ها منتشر کنند.

ix. تقویت مجموعه‌ای از اقدام‌های مربوطه، از جمله: الگوهای کار، سرمایه‌گذاری‌های مخاطره‌آمیز (ملی و بین‌المللی)، صندوق سرمایه‌گذاری دولتی (شامل سرمایه‌های کوچک برای شرکت‌های کوچک و متوسط و شرکت‌های بسیار کوچک (SMMEها))، راهبردهای افزایش سرمایه‌گذاری، فعالیت‌های حمایت از صادرات نرم‌افزار (مشاوره تجاری)، حمایت از شبکه‌های توسعه‌ای و تحقیقاتی و پارک‌های نرم‌افزاری.
C2. زیرساخت‌های اطلاعات و ارتباطات: پایه‌ی اساسی جامعه‌ی اطلاعاتی

9- زیرساخت‌های کانونی برای دستیابی به اهداف دیجیتال شمول، ایجاد دسترسی جهانی پایدار، همیشگی و انعطاف‌پذیر به ICT برای همه، با توجه به راه‌حل‌های مربوط موجود در کشورهای در حال توسعه و کشورهای در حال گذار اقتصادی و با هدف ایجاد اتصال پایدار برای دسترسی نواحی دوردست و نواحی حاشیه‌ای در سطح ملی و منطقه‌ای‌اش مرکزیت دارند.

i. دولت‌ها باید فعالیت‌های ویژه‌ای را در چارچوب سیاست‌های توسعه ملی با هدف حمایت و پشتیبانی از یک محیط توانا و رقابتی برای سرمایه‌گذاری‌های لازم در زیرساخت‌های ICT و توسعه‌ی خدمات جدید پیش گیرند.

ii. تدبیر سیاست‌ها و راهکارهای دسترسی جهانی مناسب و ابزار اجرایی آنها، در راستای اهداف ویژه‌ی اشاره شده و توسعه‌ی شاخص‌های اتصال ICT.

iii. ایجاد و افزایش اتصال تمام مدارس، دانشگاه‌ها، موسسات، کتابخانه‌ها، ادارات پست، مراکز اجتماعی، موزه‌ها و سایر موسسات ICT در راستای راهبردهای الکترونیکی ملی، برای ایجاد قابلیت دسترسی عمومی و برای رسیدن به اهداف اشاره شده.

iv. توسعه و تقویت زیرساخت‌های شبکه‌ای پهن باند ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی، شامل انتقال توسط سیستم‌های ماهواره‌ای و سایر سیستم‌ها، برای کمک به ایجاد تنوع در جهت تطبیق نیازهای کشورها و شهروندان آنها و برای انتقال خدمات جدید ICT. حمایت از مطالعات فنی، حقوقی و عملی توسط اتحادیه‌ی بین‌المللی مخابرات (ITU) و سایر سازمان‌های بین‌المللی مربوطه برای انجام موارد زیر:

- دسترسی گسترده‌تر به منابع Orbital، هماهنگ‌سازی‌های فرکانسی جهانی و سیستم‌های استانداردسازی جهانی؛

- تشویق همکاری بخش خصوصی/ دولتی؛

- گسترش خدمات سریع ماهواره‌ای جهانی برای نواحی غیرقابل دسترس مانند نواحی دوردست و نواحی با جمعیت پراکنده؛

- یافتن سیستم‌های دیگری که می‌تواند اتصال با سرعت بالا را ایجاد کند.

v. در نظرگرفتن نیازهای افراد مسن، افراد ناتوان، کودکان، به‌ویژه کودکان محروم از مزایای اجتماعی و سایر گروه‌های محروم و آسیب‌پذیر در راستای راهبردهای الکترونیکی ملی از راه ایجاد اقدامات اجرایی آموزشی و قانونی مناسب برای اطمینان از شمول کامل آنها در جامعه اطلاعاتی.

vi. تشویق طراحی و تولید تجهیزات و خدمات ICT به‌صورتی که همه، از جمله افراد مسن و ناتوان، کودکان، به‌ویژه کودکان محروم از مزایای اجتماعی و سایر گروه‌های محروم و آسیب‌پذیر، بتوانند با راحتی و امکان‌پذیری بالا به آنها دسترسی داشته باشند و همچنین توسعه‌ی فناوری‌ها، برنامه‌ای کاربردی و مضامین مناسب با نیازهای آنها، با هدایت اصول مصوب بین‌المللی و توسعه آنها با استفاده از فناوری‌های مساعد.

vii. توسعه‌ی فناوری‌های مناسب و رابط‌های رایانه‌ای غیرمتنی برای تسهیل دسترسی مردم به ICT، با هدف کاهش چالش‌های بی‌سوادی.

viii. انجام برنامه‌های بین‌المللی تحقق و توسعه به‌منظور در دسترس قراردادن تجهیزات ICT مناسب و لازم برای کاربران.

ix. تشویق استفاده از ظرفیت‌های بی‌سیم بلااستفاده، شامل ماهواره‌ها در کشورهای توسعه‌یافته و به‌ویژه در کشورهای در حال توسعه،‌برای ایجاد دسترسی در نواحی دوردست، به‌ویژه در کشورهای در حال توسعه و کشورهای در حال انتقال اقتصادی و همچنین بهبود پیوند با هزینه‌ی پایین در کشورهای در حال توسعه فعالیت‌های کشورهای توسعه‌نیافته برای ایجاد و راه‌اندازی زیرساخت‌های مخابراتی در خور توجه ویژه می‌باشد.

x. بهینه‌سازی اتصال در بین شبکه‌های اطلاعاتی اصلی و تشویق و ترغیب به ایجاد و توسعه‌ی ستون‌های اصلی ICT و نقاط مبادله‌ی اینترنتی منطقه‌ای، برای کاهش هزینه‌های اتصال داخلی (هم‌پیوندی) و گسترش و بسط شبکه‌های دسترسی.

xi. توسعه راهبردهایی برای افزایش اتصال جهانی مناسب و به‌موجب آن تسهیل دسترسی‌های مطلوب. هزینه‌های انتقال تجارت اینترنتی و اتصال داخلی باید براساس پارامترهای هدف‌دار، شفاف و بدون تبعیض و با توجه به فعالیت‌های جاری در این مورد باشند.

xii. تشویق و توسعه‌ی استفاده‌ی مشترک از رسانه‌های سنتی و فناوری‌های جدید.
C3. دسترسی به اطلاعات و دانش

10- ICT به مردم در همه‌ی نقاط دنیا اجازه می‌دهد تا به اطلاعات و دانش، به‌صورت آنی دسترسی داشته باشند. اشخاص، سازمان‌ها و انجمن‌ها باید از دسترسی به اطلاعات و دانش بهره ببرند.

i. توسعه‌ی رهنمودهای راهبردی برای توسعه و گسترش دامنه‌ی اطلاعات عمومی و همچنین به‌عنوان وسیله‌ای بین‌المللی برای بالابردن دسترسی عمومی به اطلاعات.

ii. دولت‌ها باید دسترسی مناسب به اطلاعات عمومی رسمی را از راه منابع ارتباطی مناسب، به‌ویژه از راه اینترنت، فراهم کنند. تدوین و تصویب قوانینی در مورد دسترسی به اطلاعات و حفاظت از داده‌های عمومی، به‌ویژه در حوزه فناوری‌های جدید مورد تشویق قرار می‌گیرند.

iii. افزایش مطالعات و توسعه در مورد تسهیل قابلیت دسترسی به ICT برای همه، خصوصا در نواحی محروم و گروه‌های حاشیه‌ای و آسیب‌پذیر.

iv. دولت‌ها و سایر اعضا بایستی نقاط دسترسی عمومی اجتماعی چندمنظوره را راه‌اندازی کنند و دسترسی مناسب و رایگان به منابع ارتباطی مختلف، از جمله اینترنت را برای شهروندانشان مهیا کنند. این نقاط دسترسی عمومی باید دارای ظرفیت کافی برای کمک به کاربران در کتابخانه‌ها، موسسات آموزشی، ادارات عمومی، ادارت پست و سایر اماکن عمومی، با تاکید ویژه بر نواحی روستایی و محروم، با در نظرگرفتن حقوق مالکیت معنوی (IPRs) و تشویق استفاده از اطلاعات و تبادل دانش باشند.

v. تشویق مطالعات و ایجاد آگاهی بین تمام اعضا در مورد امکانات الگوهای نرم‌افزاری مختلف و ابزار ایجاد آنها، شامل نرم‌افزارهای اختصاصی، نرم‌افزارهای Open Source و رایگان، برای افزایش رقابت، آزادی انتخاب و انعطاف‌پذیری و در جهت تواناسازی تمام اعضا برای ارزیابی راه‌حل‌ها برای انتخاب مناسب‌ترین راه برای دستیابی آنها به نیازهایشان.

vi. دولت‌ها باید فعالانه استفاده از ICT را به‌عنوان ابزار اساسی کار، توسط شهروندان و ادارات محلی گسترش دهند. از این لحاظ، جامعه بین‌المللی و سایر اعضا باید ایجاد ظرفیت را برای ادارات محلی برای استفاده‌ی گسترده از ICT به‌عنوان ابزاری برای بهبود کارکرد دولت‌های محلی حمایت کنند.

vii. تشویق مطالعات در مورد جامعه اطلاعاتی، شامل فرم‌های ابتکاری شبکه‌سازی، تطبیق زیرساخت‌ها، ابزار و برنامه‌های کاربردی ICT، که قابلیت دسترسی به ICT برای همه، به‌ویژه گروه‌های محروم از مزایای اجتماعی، تسهیل می‌نماید.

viii. حمایت از ایجاد و توسعه‌ی یک کتابخانه عمومی دیجیتالی و سرویس‌های بایگانی برای جامعه اطلاعاتی، شامل بازنگری راهکارها و قوانین مربوط به کتابخانه‌های ملی، توسعه‌ی یک درک جهانی از نیازهای "کتابخانه‌های هیبریدی" یا پیوند (دارای پیوندهای متعدد با کتابخانه‌های دیگر) و رشددادن همکاری گسترده بین کتابخانه‌ها.

ix. تشویق فعالیت‌های مربوط به تسهیل دسترسی آزاد و مناسب به مجلات و کتاب‌ها و بایگانی‌های آزاد اطلاعاتی علمی.

x. حمایت از مطالعات و توسعه‌ی طراحی ابزارهای مناسب برای تمام اعضا به‌منظور رشد آگاهی، برآورد و ارزیابی مدل‌های مختلف نرم‌افزاری و مجوزها، تا از انتخاب بهینه نرم‌افزارهایی که بتوانند بیشترین دستاورد را برای دستیابی به اهداف توسعه در شرایط و جوامع محلی داشته باشند، اطمینان حاصل کنیم.
C4. ایجاد ظرفیت

11- هر کسی باید دارای مهارت‌های لازم برای بهره‌برداری کامل از جامعه اطلاعاتی باشد. بنابراین ظرفیت‌سازی و سواد ICT ضروری است. ICT می‌تواند در نیل به آموزش گسترده‌ی جهانی از طریق تحول تحصیلات و آموزش مربیان و ارایه شرایط مناسب برای آموزش مادام‌العمر، با دربرگیری تمام مردم که در خارج از حوزه‌ی فرآیند آموزش رسمی هستند و اصلاح و بهبود مهارت‌های حرفه‌ای نقش مهمی ایفا نماید.

i. توسعه‌ی سیاست‌های داخلی برای اطمینان از استفاده‌ی کامل از آموزش در تمام سطوح، از جمله توسعه‌ی برنامه‌های آموزشی، آموزش مربیان و همچنین مدیریت و نظارت موسسه‌ای و حمایت از مفهوم آموزش مادام‌العمر.

ii. توسعه و رشد برنامه‌هایی برای ریشه‌کن کردن بی‌سوادی با استفاده از ICT در سطح ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی.

iii. توسعه و رشد مهارت‌های سوادآموزی الکترونیکی برای همه، به‌عنوان مثال با طراحی و ارایه دوره‌های آموزشی برای مدیریت عمومی، بهره‌بردن از تسهیلات موجود مانند کتابخانه‌ها، مراکز اجتماعی چندمنظوره، نقاط دسترسی عمومی یا/ و راه‌اندازی مراکز آموزش ICT محلی با همکاری تمام اعضا. گروه‌های محروم و آسیب‌پذیر باید مورد توجه ویژه قرار گیرند.

iv. در راستای سیاست‌های ملی آموزشی و با در نظرگرفتن نیاز به ریشه‌کن کردن بی‌سوادی، بزرگسالان، بایستی مطمئن شویم که جوانان با مهارت‌ها و دانش لازم برای استفاده از ICT، شامل ظرفیت لازم برای تحلیل و بهره‌برداری اطلاعات به‌روش‌های ابتکاری و خلاق، تبادل تخصص‌هایشان و مشارکت کامل در جامعه اطلاعاتی مجهز شده‌اند.

v. دولت‌ها با همکاری سایر اعضا، باید برنامه‌هایی را برای ظرفیت‌سازی با تاکید بر ایجاد مجموعه‌ی بزرگی از متخصصان و کارشناسان ICT ماهر و شایسته، طرح و اجرا کنند.

vi. توسعه‌ی پروژه‌های راهنما (آزمایشی) برای نمایش تاثیر سیستم‌های آموزشی ICT محور بر دستیابی به هدف «تحصیلات برای همه» شامل اهداف سوادآموزی پایه.

vii. کار بر روی حذف موانع جنسیتی در دسترسی به آموزش ICT و افزایش فرصت‌های آموزشی برای زنان و دختران در حوزه ICT. برنامه‌های علمی و فنی باید با هدف مشارکت دختران جوان در جهت افزایش تعداد زنان در حوزه ICT باشد. مبادله‌ی بهترین تجربیات در مورد واردکردن جنبه‌های جنسیت در آموزش ICT باید افزایش یابد.

viii. توانمندسازی جوامع محلی، به‌ویژه آنهایی که در نواحی روستایی و محروم هستند، به‌منظور استفاده از ICT و افزایش تولید مضامین مفید و اجتماعی با هدف بهره‌برداری همه از آن.

ix. راه‌اندازی برنامه‌های آموزشی و تحصیلی که استفاده از شبکه‌های اطلاعاتی را برای افراد بومی سنتی ممکن سازد تا فرصت‌هایی را برای مشارکت کامل آنها در جامعه اطلاعاتی فراهم کند.

x. طراحی و اجرای فعالیت‌های همکاری بین‌المللی و منطقه‌ای برای بالابردن ظرفیت‌ها از جمله رهبران و پرسنل عملیاتی در کشورهای در حال توسعه و کشورهای کمتر توسعه‌یافته (LDCها)، با هدف موثر از ICT در تمام فعالیت‌های آموزشی، این امر باید شامل ارایه آموزش در خارج از ساختار تحصیلی، مانند ایجاد کارگاه در خانه‌ها باشد.

k. طراحی برنامه‌های آموزشی ویژه در استفاده از ICT برای برآوردن نیازهای آموزشی متخصصان اطلاعات، مانند بایگان‌ها، کتابداران، دانشمندان، مربیان، روزنامه‌نگاران، کارگران پستی و سایر گروه‌های حرفه‌ای مربوطه. آموزش متخصصان اطلاعاتی نه‌تنها باید بر روش‌ها و تکنیک‌های جدید برای توسعه و تدارک سرویس و خدمات اطلاع‌رسانی و ارتباطی تمرکز کند، بلکه بایستی بر مهارت‌های مدیریت مناسب برای اطمینان از بهترین استفاده از فناوری‌ها، توجه و تمرکز داشته باشد. آموزش مربیان باید بر جنبه‌های تکنیکی ICT، در مورد توسعه مضامین، و بر امکانات نهفته و چالش‌های ICT تمرکز کند.

i. توسعه آموزش از راه دور و سایر شیوه‌های آموزش بخشی از برنامه‌های ظرفیت‌سازی می‌باشد. باید کشورهای در حال توسعه و خصوصاً کشورهای کمتر توسعه یافته (LDC) در سطوح مختلف توسعه منابع انسانی ارایه شود و مورد توجه ویژه قرار گیرند.

m. افزایش همکاری‌های بین‌المللی و منطقه‌ای در زمینه ظرفیت‌سازی، شامل برنامه‌های کشورها که توسط سازمان ملل و نهادهای تخصصی آن تهیه شده است.

n. راه‌اندازی پروژه‌های راهنما برای طراحی شکل جدیدی از شبکه سازی ICT ـ محور، خصوصاً شبکه‌های آموزشی و تحقیقاتی پیونددهنده شبکه‌های آموزشی و مطالعاتی، و بین کشورهای در حال توسعه و کشورهای توسعه یافته و کشورهای در حال انتقال گذار اقتصادی.

o. اگر فعالیت‌های داوطلبانه هم‌زمان و هماهنگ با سیاست‌های ملی و فرهنگ محلی هدایت باشد، می‌تواند سرمایه باارزشی برای بالا بردن نیروی انسانی برای استفاده موثر از ابزار ICT و ایجاد یک جامعه اطلاعاتی فراگیرتر باشد. برنامه‌های داوطلبانه برای ظرفیت‌سازی در زمینه ICT برای توسعه، خصوصاً در کشورهای در حال توسعه به کار انداخته شود.

p. طراحی برنامه‌هایی برای تربیت کردن کاربران به منظور ایجاد ظرفیت‌های خودآموزشی و خودتوسعه‌ای.

C5. اعتماد ـ سازی و امنیت در استفاده از ICT

12- اعتماد ـ سازی و امنیت یکی از ارکان اساسی جامعه اطلاعاتی است.

a. افزایش همکاری بین دولت‌ها در سازمان ملل و با تمام اعضا در سایر نشست‌های مربوطه برای اعتمادسازی با هدف افزایش اعتماد کاربر، حفاظت از جامعیت داده و شبکه؛ توجه به خظرات موجود و بالقوه مربوط به ICT و درنظر گرفتن سایر مسایل امنیت اطلاعات و امنیت شبکه‌ها

b. دولت‌ها با همکاری بخش خصوصی باید تخلف‌های فضای الکترونیکی (cyber crime) و سوءاستفاده از ICT را کشف کنند، از آن‌ها جلوگیری کنند، و با آنها برخورد کنند و این کار را توسط فعالیت‌های زیر انجام دهند: توسعه رهنمودها، با توجه به تلاش‌های مداوم آنها در این حوزه‌ها، توجه به قانونگذاری تا به آنها اجازه دهد که به صورت موثری جرم‌ها را پیگیری و رسیدگی کنند؛ بالا بردن تلاش‌های همکاری دوجانبه مؤثر؛ تقویت حمایت‌های مؤسسه‌ای در سطح بین‌المللی برای جلوگیری و کشف و اصلاح چنین جرم‌هایی، و تشویق آموزش و ایجاد آگاهی

c. دولت‌ها، و سایر اعضا باید به صورت موثری آموزش و آگاهی کاربر را درباره خصوصی بودن بر خط و ابزار حفظ حریم خصوصی افزایش دهند.

d. در پیش گرفتن اقدامات مناسب در رابطه با spam در سطح ملی و بین‌المللی

e. ترغیب ارزیابی داخلی از قوانین ملی با نظر به از بین بردن موانع استفاده موثر از مستندات و مبادلات الکترونیکی، شامل ابزار الکترونیکی تعیین صحت و سقم فعالیت‌ها.

f. تقویت بیشتر چارچوب‌های اعتماد و امنیت در فعالیت‌های مکمل و متقابل در زمینه امنیت در استفاده از ICT، و همچنین در رابطه با اقدامات یا رهنمودها با احترام به حقوق حریم خصوصی افراد، حفاظت از داده‌ها و حفاظت از مصرف‌کننده

g. تبادل تجربیات خوب در زمینه امنیت اطلاعات و امنیت شبکه‌ها و ترغیب استفاده از آنها در تمام بخش‌های مربوطه

h. دعوت از تمام کشورها برای ایجاد نقاط کانونی برای پاسخ و اداره به موقع اتفاقات و توسعه یک شبکه همکاری باز بین این نقاط کانونی برای تبادل اطلاعات و فناوری‌ها برای پاسخ به اتفاقات

i. توسعه بیشتر برنامه‌های کاربردی امن در جهت تسهیل تراکنش‌های برخط

j. تشویق کشورهای علاقمند برای مشارکت و همکاری فعالانه در فعالیت‌های سازمان ملل برای اعتمادسازی و امنیت در ساتفاده از ICT

C6. تواناسازی محیط

13- دولت‌ها برای به حداکثر رساندن مزایای اقتصادی و اجتماعی جامعه اطلاعاتی به یک محیط سیاستی، قانونی و مقرراتی قابل اعتماد، شفاف و بدون تبعیض نیاز دارند. فعالیت‌هایی که در این رابطه باید انجام شوند عبارتند از:

a. دولت‌ها باید یک چارچوب قانونی، مقرراتی و سیاستی حمایتی، شفاف، رقابتی و قابل پیش‌بینی برای ایجاد انگیزه مناسب در جهت سرمایه‌گذاری و توسعه اجتماعی در جامعه اطلاعاتی ایجاد نمایند.

b. ما از دبیرکل سازمان ملل می خواهیم تا یک گروه کاری در مورد مدیریت و اداره اینتنرت، در یک فرآیند باز و فراگیر تشکیل دهد تا از وجود مکانیسمی برای مشارکت کامل و فعال دولت‌ها، بخش خصوصی و جامعه مدنی هم از کشورهای در حال توسعه و هم از کشورهای توسعه یافته، و همچنین فعالیت مجامع و سازمان‌های بین الدولی و بین‌المللی مربوطه برای تحقیق و تهیه پیشنهاداتی برای کار، برای اداره اینترنت، تا جایی که لازم است و تا سال 2005، مطمئن شویم. این گروه باید فعالیت‌های زیر را علاوه بر سایر کارها انجام دهد:

- ارایه یک تعریف کارآمد از مدیریت و اداره اینترنت

- تعریف مسیل سیاستی عمومی مربوط به مدیریت و اداره اینترنت

- توسعه یک فهم مشترک از نقش‌ها و مسؤولیت‌های مربوط به دولت‌ها، سازمان‌های بین‌الدولی و بین‌المللی موجود و سایر مجامع و همچنین بخش خصوصی و جامعه مدنی از کشورهای در حال توسعه و کشورهای توسعه یافته

- تهیه گزارشی در مورد نتایج این فعالیت‌ها برای رسیدگی و انجام کارهای لازم برای مرحله دوم اجلاس WSIS در ژنو در سال 2005

c. از دولت‌ها دعوت می‌شود تا:

- راه‌اندازی مراکز مبادله اینترنتی منطقه‌ای و ملی را تسهیل سازند.

- تا جایی که لازم است بر رمزهای (کدهای) دامنه نام سطح بالای کشوری مدیریت و نظارت کنند.

- آگاهی در مورد اینترنت را اشاعه بدهند.

d. تعداد سرورهای اصلی منطقه‌ای و استفاده از دامنه نام‌های بین‌المللی با همکاری سایر اعضای مربوطه و با هدف از بین بردن موانع دسترسی را گسترش دهند.

e. دولت‌ها باید به‌هنگام‌سازی قوانین حفاظت از مشتریان داخلی خود را برای پاسخ به نیازهای جدید جامعه اطلاعاتی ادامه دهند.

f. مشارکت موثر کشورهای در حال توسعه و کشورهای در حال گذار اقتصادی را در مجامع بین‌المللی ICT برای ایجاد فرصت‌ها و مبادله تجربیات افزایش دهند.

g. دولت‌ها نیاز به تعریف استراتژی ملی، شامل استراتژی‌های دولت الکترونیکی، برای ایجاد مدیریت عمومی شفاف‌تر، مؤثرتر و دموکراتیک‌تر دارند.

h. توسعه یک چارچوب برای ذخیره‌سازی امن و بایگانی سندها و سایر رکوردهای الکترونیکی اطلاعاتی

i. دولت‌ها و اعضا باید دانش و آگاهی کاربران در مورد حریم خصوصی بر خط و ابزار حفاظت از خصوصی‌سازی را رشد و توسعه دهند.

j. دعوت از اعضا برای اطمینان از این‌که فعالیت ها و رویه‌هایی برای تسهیل تجارت الکترونیکی با هدف این‌که به مشتری و یا مصرف‌کننده یک حق انتخاب در مورد استفاده یا عدم استفاده از ارتباطات الکترونیکی، داده شود.

k. تشویق فعالیت‌های مداوم در حوزه سیستم حل مناقشه موثر به ویژه، حل مناقشات متناوب (ADR) که می‌تواند حل مناقشات را تسهیل کند.

l. دولت‌ها با همکاری اعضا برای تنظیم سیاست‌های ICT سودمند ترغیب می‌شوند تا کارآ‏فرینی، نوآوری و سرمایه‌گذاری را، با درنظر گرفتن افرایش مشارکت زنان، رشد و توسعه دهند.

m. تعیین پتانسیل اقتصادی ICT برای شرکت‌های کوچک و متوسط (SMEها) و این‌که آن‌ها باید در افزایش رقابت با ساده و موثر کردن رویه‌های مدیریت، تسهیل دست‌یابی آن‌ها به سرمایه‌ها و توسعه ظرفیت‌های آن‌ها برای مشارکت در پروژه‌های مربوطه به ICT کمک کنند.

n. دولت‌ها باید به عنوان کاربران نمونه و انتخاب‌کنندگان اولیه تجارت الکترونیکی، مطابق با سطح توسعه اجتماعی ـ اقتصادی خود، عمل کنند.

o. دولت‌ها با همکاری سایر اعضا، باید برای ایجاد آگاهی درمورد اهمیت استانداردهای interoperability بین‌المللی برای تجارت الکترونیکی جهانی، عمل کنند.

p. دولت‌ها با همکاری سایر اعضا، باید توسعه و استفاده از استانداردهای باز، interoperability، بدون تبعیض و بازارپسند را رشد دهند.

q. ITU فرکانس‌هایی را با هدف تسهیل دستیابی همیشگی و مناسب، براساس معاهدات خود، هماهنگی و تنظیم می‌کند.

r. قدم ها و فعالیت‌های دیگری توسط ITU و سایر سازمان‌های بین‌المللی برای اطمینان از استفاده مؤثر، اقتصادی و معقول و دست‌یابی مساوی به طیف‌های فرکانس رادیویی توسط همه کشورها و براساس موافقت‌نامه‌های بین‌المللی مربوطه باید انجام شود.

C7. کاربردهای ICT: مزایای آن در تمام جنبه‌های زندگی

14- کاربرهای ICT می‌تواند توسعه را در زمینه‌های مدیریت دولتی،‌ بازرگانی، آموزش، بهداشت، اشتغال، محیط زیست، کشاورزی و دانش، در چارچوب راهبردهای الکترونیکی ملی، پشتیبانی کند. این برنامه‌ها می‌تواند شامل بخش‌های زیر باشد:

15- دولت الکترونیکی

a. اجرای راهبردهای دولت الکترونیکی براساس برنامه‌های کاربردی با هدف نوآوری و رشد شفافیت در مدیریت دولتی و فرآیندهای دموکراتیک، و بهبود کارایی و تقویت ارتباط با شهروندان

b. توسعه فعالیت‌ها و سرویس‌های دولت الکترونیکی ملی، در تمام سطوح، مطابق با نیازهای شهروندان و مؤسسات، برای نیل به تخصیص مؤثرتر منابع وکالاهای عمومی

c. حمایت از فعالیت‌های مشارکت بین‌المللی در زمینه دولت الکترونیکی به منظور افزایش و بالا بردن شفافیت، مسؤولیت پاسخگویی وکارایی در تمام سطوح دولت

16- بازرگانی الکترونیکی

a. دولت‌ها، سازمان‌های بین‌المللی و بخش خصوصی، باید مزایای تجارت بین‌المللی و استفاده از بازرگانی الکترونیکی، و افزایش استفاده از مدل‌هی بازرگانی الکترونیکی در کشورهای در حال توسعه و کشورهای در حال گذار اقتصادی را اشاعه دهند.

b. دولت‌ها با استفاده از اتخاذ یک محیط توانا، و براساس دسترسی گسترده به اینترنت، باید به دنبال تشویق سرمایه‌گذاری بخش خصوصی، ایجاد برنامه‌های کاربردی جدید، توسعه مضامین و رشد مشارکت بخش خصوصی و دولتی باشند.

c. سیاست‌های دولتی باید با توجه به کمک رو به رشد SMEها در صنعت ICT، همچنین ورود ایشان به بازرگانی الکترونیکی برای افزایش رشد تجارت و ایجاد اشتغال به عنوان یکی از عناصر استراتژی کاهش فقر از طریق تولید ثروت باشند.

17- آموزش الکترونیکی (بخش C4 را ببینید)

18- بهداشت الکترونیکی

a. ترویج و افزایش فعالیت‌های همکاری دولت‌ها، برنامه‌ریزیان، متخصصان بهداشتی و سایر نمایندگی‌ها، همراه با سازمان‌های بین‌المللی برای ایجاد مراقبت‌های پزشکی و سیستم‌های اطلاعاتی قابل اعتماد، به موقع، با کیفیت بالا و انعطاف‌پذیر در جهت توسعه و بالابردن آموزش بهداشتی مداوم با استفاده از ICT، با احترام و حفظ حقوق شهروندان در رابطه با حفظ حریم شخصی افراد

b. تسهیل دسترسی به علوم پزشکی جهانی و منابع مربوط به مضامین محلی برای تقویت مطالعات بهداشتی عمومی و برنامه‌های پیشگیری و بالا بردن بهداشت زنان و مردان، مانند مضامینی در مورد بهداشت جنسی و تولیدمثل و بیماری‌هایی که توجه دنیا را به خود جلب کرده مانند ایدز، مالاریا و سل

c. هشدار، نظارت و کنترل گسترش بیماری‌های واگیردار، از طریق بهبود و اصلاح سیستم‌های اطلاعاتی عمومی

d. بالا بردن توسعه استانداردهای بین‌المللی برای مبادله اطلاعاتی بهداشتی، با توجه به وظیفه حفظ حریم خصوصی افراد

e. ترغیب استفاده از ICT برای توسعه و گسترش سرویس‌های اطلاعات پزشکی به نواحی دوردست و محروم و افراد آسیب‌پذیر و ارائه دهندگان بهداشت در خانواده و جوامع خود هستند.

f. تقویت و گسترش فعالیت‌های ICT برای آماده‌سازی همکاری‌های پزشکی و بشردوستانه در مواقع بلایا و حوادث طبیعی

19- استخدام الکترونیکی

a. اشاعه بهترین رویه‌ها برای کارگران الکترونیکی و کارمندان الکترونیکی، در سطح ملی و براساس عدالت اجتماعی و تساوی جنسیت (و مطابق با پیمان‌نامه‌های بین‌المللی کار در این رابطه)

b. بالا بردن و گسترش روش‌های جدید سازماندهی کار و تجارت با هدف نیل به کارایی بالا، رشد و بهبود آن از طریق سرمایه‌گذاری در فناوری‌های اطلاعات و ارتباطات و نیروی انسانی

c. اشاعه Teleworking (کار از راه دور) زمینه برای شهروندان، به خصوص در کشورهای در حال توسعه، کشورهای توسعه نیافته و کشورهای با اقتصاد ضعیف، برای زندگی در جوامع خود و کار در هر جایی و برای افزایش فرصت‌هایی برای اشتغال زنان و برای افراد ناتوان، در توسعه و بهبود کار از راه دور (Teleworking) و توجه ویژه به راهبردهایی که اشتغال‌زایی، و همچنین نیروی کاری کارگرانماهر را بالا می‌برند.

d. افزایش برنامه‌های مشارکت دختران جوان در علم و فناوری برای افزایش تعداد تعداد زنان در حوزه‌های ICT

20- محیط زیست الکترونیکی

a. دولت‌ها با همکاری سایر اعضا، باید استفاده از ICT و ترویج آن را به عنوان ابزاری برای حفاظت از محیط زیست و استفاده پایدار از منابع طبیعی تشویق کنند.

b. دولت‌ها، جامعه مدنی و بخش خصوصی برای انجام فعالیت‌ها و اجرای برنامه‌ها و پروژه‌هایی برای تولید و مصرف پایدار و سازگار با محیط زیست و دورریزی و بازیابی سخت‌افزارهای متروکه ICT به شیوه‌ای سازگار با محیط زیست تشویق می‌شوند.

c. ساخت و راه‌اندازی سیستم نظارتی، با استفاده از ICT برای پیش‌بینی حوادث طبیعی و کنترل تأثیرات زیست محیطی و جلوگیری از بلایای ایجاد شده توسط ابزار ساخت دست بشر، خصوصاً در کشورهای در حال توسعه، کشورهای کمتر توسعه یافته (LDC) و کشورهای با اقتصاد ضعیف

21- کشاورزی الکترونیکی

a. اطمینان از مبادله سیستماتیک اطلاعات با استفاده از ICT در مورد کشاورزی، دام پروری، شیلات، جنگلداری و تغذیه، در جهت دستیابی به اطلاعات و دانش جامع، به روز و مفصل، خصوصاً در نواحی روستایی

b. مشارکت بخش خصوصی و دولتی باید درصدد به حداکثر رساندن استفاده از ICT به عنوان ابزاری برای بالا بردن تولید (کمی و کیفی) باشد.

22- دانش الکترونیکی

a. بالا بردن و اصلاح اتصال اینترنتی مناسب، سریع و قابل اعتماد، برای تمام دانشگاه‌ها و مؤسسات تحقیقاتی در جهت حمایت از نقش اساسی خود به عنوان تولیدکنندگان اطلاعات و دانش، تحصیلات و آموزش و برای حمایت از راه‌اندازی مشارکت، همکاری و شبکه‌سازی بین این مؤسسات

b. افزایش انتشارات الکترونیکی، با قیمت‌گذاری متفاوت و اقداماتی در زمینه دسترسی آزاد با هدف ایجاد اطلاعات علمی مناسب‌تر و با قبول دسترسی بالاتر، در تمام کشورها و بر اساس اصول عادلانه

c. افزایش استفاده از تکنولوژی‌های همتا برای تبادل دانش علمی، پیش‌نویس‌ها و چاپ‌های مجدد آثار دانشمندانی که از حق‌التحریر خود چشم‌پوشی کرده‌اند.

d. اشاعه مجموعه‌های سیستماتیک و بهره‌ور، انتشار و حفاظت از داده‌های علمی دیجیتالی اصلی، از جمله داده‌های نفوس و هواشناسی در تمام کشورها

e. بالا بردن اصول و استانداردهای اطلاعات فیلم (متادیتا) برای تسهیل همکاری و استفاده موثر از داده‌ها و اطلاعات علمی جمع‌آوری دشه برای هدایت مطالعات علمی

C8. هویت فرهنگی و تنوع فرهنگی و تنوع زبانی و مضامین محلی

23- تنوع فرهنگی و زبانی، با احترام کامل به هویت فرهنگی، سنت‌ها، و مذاهب، برای توسعه جامعه اطلاعاتی براساس گفتگوی بین فرهنگ‌ها و همکاری بین‌المللی و منطقه‌ای یک مساله اساسی و یک عامل مهم برای توسعه پایدار است.

a. ایجاد سیاست‌هایی که احترام، حفاظت، توسعه و افزایش تنوع فرهنگی و زبانی و میراث فرهنگی را در جامعه اطلاعاتی، مطابق با سند مورد تأیید سازمان ملل و برنامه اقدام (طرح کاری) یونسکو در مورد تنوع فرهنگی، حمایت کند. این امر شامل تشویق دولت‌ها برای طرح سیاست‌های فرهنگی با هدف بالا بردن تولید مضامین فرهنگی، آموزشی و علمی و توسعه صنایع فرهنگی محلی متناسب با مفاهیم فرهنگی و زبانی کاربران نیز می‌شود.

b. توسعه سیاست‌ها و قوانین ملی برای اطمینان از اینکه کتابخانه‌ها، بایگانی‌ها، موزه‌ها و سایر مؤسسات فرهنگی می‌توانند نقش کامل خود را در تهیه مضامین ـ شامل علوم سنتی ـ در جامعه اطلاعاتی، به خصوص به وسیله ایجاد دسترسی مداوم به اطلاعات ثبت شده، ایفا نمایند.

c. حمایت از تلاش‌های توسعه و استفاده از ICT برای حفاظت از میراث طبیعی و فرهنگی، در دسترس قرار دادن آن به عنوان یکی از بخش‌های فرهنگی زندگی روزمره. این امر شامل توسعه سیستم‌هایی برای اطمینان از دسترسی مداوم به مضامین چندرسانه‌ای و اطلاعاتی دیجیتالی ثبت شده در انبارهای دیجیتالی، و حمایت از بایگانی‌ها، مجموعه‌های فرهنگی و کتابخانه‌ها، به عنوان حافظه بشری می‌شود.

d. توسعه و اجرای سیاست‌هایی که از تنوع بیان فرهنگی و علوم و سنت‌های مختلف، از طریق ایجاد مضامین اطلاعاتی مختلف و استفاده از روش‌های مختلف، شامل دیجیتالی‌سازی میراث آموزشی، علمی و فرهنگی حفاظت کرده، آن‌ها را محترم شمرده و رشد می‌دهد.

e. حمایت از توسعه مضامین محلی، ترجمه و اقتباس، بایگانی‌های دیجیتالی، اشکال مختلف رسانه‌های دیجیتالی و سنتی، توسط ادارات محلی. این فعالیت‌ها می‌تواند جوامع محلی و بومی را تواناتر سازد.

f. تهیه مضامینی، از طریق دسترسی به سرویس‌های رسانه‌های سنتی و دیجیتالی، که مرتبط با فرهنگ‌ها و زبان‌های اشخاص در جامعه اطلاعاتی می‌باشد.

g. اشاعه ایجاد مضامین ملی و محلی مختلف، شامل در دسترس قرار دادن آن به زبان کاربران، و به رسمیت شناختن و حمایت از فعالیت‌های ICT در تمام زمینه‌های هنری، از طریق مشارکت بخش خصوصی/دولتی.

h. تقویت برنامه‌های مربوط به دوره‌های آموزشی حساس به جنسیت در آموزش رسمی و غیررسمی برای همه و بالا بردن سواد ارتباطی و رسانه‌ای برای زنان، برای ساخت ظرفیت‌هایی برای دختران و زنان جهت درک و توسعه مضامین ICT

i. پرورش ظرفیت‌های محلی برای ایجاد و انتشار نرم‌افزار به زبان محلی، همچنین مضامینی که مربوط به بخش‌های مختلف مردم، شامل بیسوادان، گروه‌های ناتوان، محروم و آسیب‌پذیر، خصوصاً در کشورهای در حال توسعه و کشورهای در حال گذار اقتصادی می‌شود.

j. حمایت از رسانه‌های جوامع محلی و پشتیبانی از پروژه‌هایی که از ترکیبی از رسانه‌های سنتی و فناوری‌های جدید برای نقش خود در تسهیل استفاده از زبان‌های محلی، برای مستندسازی و حفاظت از میراث محلی، شامل تنوع زیستی و طبیعی و به عنوان وسیله‌ای ممتاز برای دست‌یابی به جوامع عشایری و منزوی استفاده می‌کنند.

k. بالا بردن ظرفیت‌های افراد بومی برای توسعه مضامین به زبان‌های محلی آنها

l. مشارکت با مردم بومی و جوامع محلی برای توانا ساختن آنان با هدف استفاده و بهره‌برداری مؤثرتر در استفاده از علوم سنتی در جامعه اطلاعاتی

m. مبادله علوم، تجربیات و بهترین یافته‌ها، در مورد سیاست‌ها و ابزار طراحی شده برای بالا بردن تنوع فرهنگی و زبانی در سطح منطقه‌ای و زیرمنطقه‌ای. این کار می‌تواند توسط تشکیل گروه‌های کاری منطقه‌ای و زیرمنطقه‌ای در مورد مسایل ویژه طرح کاری و رشد تلاش‌های تکمیلی انجام شود.

n. ارزیابی همکاری‌های ICT در سطح منطقه برای تبادل فرهنگی، و طراحی برنامه‌های مناسب براساس نتایج این ارزیابی

o. دولت‌ها باید از طریق مشارکت بخش دولتی/خصوصی، برنامه‌های تکنولوژیکی و R&D (تحقیق و توسعه) را در حوزه‌های ترجمه، پیکرنگاری، سرویس‌های صوتی و توسعه ملزومات سخت‌افزاری و مدل‌های نرم‌افزاری متنوع، شامل نرم‌افزار/نرم‌افزارهای رایگان Open-Source، مانند مجموعه کاراکترهای استاندارد، کدهای زبان‌ها، لغت‌نامه‌های الکترونیکی، فرهنگ‌های جامع و اصطلاحات، موتورهای جستجوی چندزبانه، ابزار ترجمه ماشینی، دامنه نام‌های بین‌المللی، مرجع‌های مضامین، و همچنین نرم‌افزارهای عمومی و کاربردی را گسترش دهند.

C9. رسانه‌ها

24- رسانه‌ها ـ در شکل‌های مختلف آن و تنوع مالکیت‌شان ـ نقشی اساسی در توسعه جامعه اطلاعاتی ایفا می‌کنند و یکی از شرکای اصلی در آزادی بیان و چندگانگی اطلاعات هستند.

a. ترغیب رسانه‌ها ـ چاپی و صوتی ـ تصویری و همچنین رسانه‌های جدید ـ برای ادامه ایفای نقش مهم خود در جامعه اطلاعاتی

b. تشویق توسعه تدوین قوانین داخلی که استقلال و تکثر رسانه‌ها را ضمانت می‌کنند.

c. انجام اقدامات مؤثر ـ سازگار با آزادی بیان ـ برای مبارزه با مضامین غیرقانونی و خطرناک در مضامین رسانه‌ها

d. تشویق متخصصان رسانه‌ها در کشورهای توسعه یافته برای راه‌اندازی همکاری‌ها و شبکه‌ها بین رسانه‌ها برای توسعه آن‌ها،‌ به ویژه در فیلد آموزش

e. افزایش تعادل و گوناگونی تصویر زنان و مردان در رسانه‌ها

f. کاهش عدم توازن بین‌المللی ایجاد شده توسط رسانه‌ها، خصوصاً در رابطه با زیرساخت‌ها، منابع فنی و توسعه مهارت‌های انسانی، و بهره‌برداری کامل از ابزار ICT در این رابطه

g. تشویق رسانه‌های سنتی برای از بین بردن فاصله علمی و تسهیل جریان مضامن فرهنگی، خصوصاً در نواحی روستایی

C10. ابعاد اخلاقی جامعه اطلاعاتی

25- جامعه اطلاعاتی باید مبتنی بر ارزش‌های مشترک جهانی و در جستجوی تحکیم منافع عمومی و جلوگیری از سوءاستفاده از ICT باشد.

i. برداشتن قدم‌هایی برای احترام به صلح و تقویت ارزش‌های اصولی آزادی، برابری، اتحاد، بردباری، مسوولیت مشترک و احترام به طبیعت.

ii. تمام اعضا باید آگاهی خود را در مورد ابعاد اخلاقی استفاده‌ی خود از ICT افزایش دهند.

iii. همه‌ی بازیگران جامعه اطلاعاتی باید در جست‌وجوی تحکیم منافع عمومی، حفاظت از حریم خصوصی افراد و داده‌های خصوصی و طرح فعالیت‌های مناسب و اقدامات پیش‌گیرانه مطابق با قانون، در برابر سوءانگیزه‌های مربوط به نژادپرستی، دشمنی، بیگانه‌ترسی، مسایل مربوط به تعصب و ناشکیبایی، خشونت و انواع شکل‌های تعصب، سوءاستفاده از کودکان شامل استثمار جنسی کودکان، نقاشی‌های غیراخلاقی بچه‌ها، قاچاق کودکان برای کسب درآمد و استثمار از آنان و هر انسان دیگری باشند.

iv. دعوت از اعضای مربوطه، خصوصا دانشگاه‌ها، برای دنبال کردن مطالعات در مورد ابعاد اخلاقی ICT.
C11. همکاری‌های بین‌المللی و منطقه‌ای

26- همکاری بین‌المللی بین تمام اعضا برای اجرای این طرح کاری لازم است و نیاز دارد تا با توجه به افزایش دسترسی‌های جهانی و از بین بردن فاصله‌ی دیجیتالی، در میان سایر فعالیت‌ها، توسط ارایه ابزار مورد نیاز برای اجرا تقویت شود.

i. دولت‌های کشورهای در حال توسعه باید پروژه‌های مرتبط با ICT را در درخواست همکاری‌های بین‌المللی و کمک در پروژه‌های توسعه‌ی زیرساخت‌ها از کشورهای توسعه‌یافته و سازمان‌های بین‌المللی مالی، در اولویت قرار دهند.

ii. طبق معاهده‌ی جهانی سازمان ملل و اعلامیه‌ی هزاره‌ی سازمان ملل، همکاری‌ها و مشارکت‌های بخش خصوصی و دولتی، با تمرکز بر استفاده از ICT برای توسعه، باید ایجاد و تسریع شود.

iii. دعوت از سازمان‌های بین‌المللی و منطقه‌ای برای استفاده از ICTدر برنامه‌های کاری و کمک به کشورهای در حال توسعه در تمام سطوح، برای وارد شدن در تهیه و اجرای طرح‌های ملی با هدف حمایت از تکمیل اهداف ذکرشده در اعلامیه‌ی اصول و این طرح کاری و با توجه به اهمیت اقدامات منطقه‌ای.
D. برنامه‌ی تحکیم دیجیتالی

27- هدف از برنامه‌ی تحکیم دیجیتالی، ایجاد شرایطی برای مجهزساختن منابع انسانی، مالی و فنی برای واردکردن همه زنان و مردان در شکل دادن به جامعه اطلاعاتی است. همکاری ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی نزدیک بین تمام اعضا برای اجرای این برنامه حیاتی است. برای از بین بردن فاصله‌ی دیجیتالی، ما نیاز به استفاده‌ی موثرتر از رهیافت‌ها و راهکارهای موجود و جست‌وجوی جدیدترین آنها با هدف تهیه سرمایه‌های مالی برای توسعه‌ی زیرساخت‌ها، تجهیزات، ظرفیت‌سازی و مضامینی که برای مشارکت در جامعه اطلاعاتی لازم هستند، داریم.
D1. اولویت‌ها و راهبردها

i. راهبردهای الکترونیکی ملی باید یکی از بخش‌های اصلی طرح توسعه‌ی ملی، شامل راهکارهای کاهش فقر باشد.

ii. ICTباید به‌طور کامل برای راهکارهای همیاری‌های توسعه‌ی اداری (ODA) از راه هماهنگی و تبادل موثر اطلاعات، همچنین از راه تحلیل و تبادل بهترین نتایج و درس‌های آموخته شده از تجربیات ICT برای برنامه‌های توسعه استفاده شود.
D2. بسیج منابع

i. تمام کشورها و سازمان‌های بین‌المللی باید برای ایجاد شرایط مساعد برای افزایش قابلیت دسترسی و جهانی‌سازی موثر منابع با هدف سرمایه‌گذاری روی توسعه، همان‌طور که در توافق‌نامه‌ی Monterrey شرح داده شده، کار کنند.

ii. کشورهای توسعه‌یافته باید تلاش‌های منسجمی را برای عمل به تعهد بین‌المللی خود برای توسعه‌ی سرمایه‌گذاری‌ها شامل توافق‌نامه‌ی Monterrey پیش گیرند. کشورهای توسعه‌یافته‌ای که تاکنون این کار را انجام نداده‌اند، باید فعالیت‌های منسجمی را برای رسیدن به این هدف تا سطح 7/0 درصد کل تولید ناخالص ملی (GNP) به‌عنوان ODA به کشورهای در حال توسعه بالا ببرند و اختصاص 15/0 درصد تا 20/0 درصد تولید ناخالص ملی (GNP) کشورهای توسعه‌یافته به کشورهای توسعه‌نیافته خواهد بود.

c. به‌خاطر کشورهای در حال توسعه‌ای که با وام‌های سنگین غیرقابل تحمل روبرو هستند، ما از فعالیت‌های معطوف به کاهش بدهی‌های پرداخت‌نشده استقبال می‌کنیم و خواهان اقدامات ملی و بین‌المللی دیگر در این رابطه، شامل لغو بدهی و تصفیه‌ی آنها، تا جایی که مقتضی است می‌باشیم. توجه ویژه‌ای باید به بالابردن اقدامات معطوف به کاهش بدهی‌های سنگین کشورهای فقیر بشود. این اقدامات منابع نهایی بیشتری را برای سرمایه‌گذاری روی پروژه‌های ICT برای توسعه آزاد می‌کند.

d. برای تشخیص پتانسیل ICT در توسعه ما از فعالیت‌های زیر حمایت می‌کنیم:

- تلاش‌های کشورهای در حال توسعه جهت افزایش جلب سرمایه‌گذاری‌های خصوصی داخلی برای ICT از طریق ایجاد یک محیط سرمایه‌گذاری شفاف، محکم، قابل پیشگویی و استوار.

- کشورهای توسعه‌یافته و سازمان‌های سرمایه‌گذاری بین‌المللی علاقمند به راهکارها و اولویت‌های ICT برای توسعه، به‌جریان انداختن و استفاده از ICT در برنامه‌های کاری خود و کمک به کشورهای در حال توسعه و