ITanalyze

علی شمیرانی - این روزها مدل حرف زدن جوان‌ها بسیار شبیه به پدر بزرگ‌ها شده و زمانیکه صحبت از 6 ماه قبل می‌کنند طوری حرف می‌زنند که انگار موضوع مال 30 سال پیش بوده است! سرعت تغییرات و تحولات به حدی در کشور بالا رفته که زمان جدیدی به ادبیات گفتاری مردم اضافه شده است. برای مثال وقتی می‌پرسی قیمت فلان چیز چند است طرف می‌گوید دیروز فلان قدر بود امروز هم شنیدم فلان قیمت است اما الان نمی‌دانم چند است باید زنگ بزنی سوال کنی!

بازار ICT ایران هم از این قاعده اصلا مستثنی نیست و زمانیکه پا در یکی از مراکز خرید می‌گذاری تو گویی به بازار بورس نیویورک وارد شده‌ای. فروشندگان در آخرین لحظه فروش هم گوشی را برداشته و از کسی که معلوم نیست از کجا و چطور قیمت تعیین می‌کند یکبار دیگر آخرین قیمت را چک می‌کنند.

برای مثال آمار واردات گمرک کشور گویای رشد 104 درصدی واردات گوشی تلفن‌همراه است اما در بازاری که بیش از صد در صد مازاد نیاز کالا دارد قیمت‌ها بیداد می‌کند. لیکن در شرایط خاصی مانند این روزهای کشور که برخی فروشندگان در ظاهر می‌نالند و در باطن انبارهایشان از کالا در حال انفجار است و نهادهای نظارتی هم ...، روی سخن با خودمان است. ما که می‌خریم و می‌نالیم.

فرهنگ فعلی خرید در کشور ما که در دنیا بی‌نظیر است می‌گوید "گران که شد بخر که گرانتر می‌شود، ارزان که شد نخر تا طرف به خاک سیاه بنشیند و مفت بدهد." حال آنکه حداقل اگر ندیده‌ایم در اخبار به وفور شنیده‌ایم که وقتی چیزی در کشوری بی دلیل گران می‌شود، مردم دست از خرید می‌کشند و از آنطرف، کسی هم که حراج یا ارزان کرده مردم برای خرید هجوم می‌برند.

ای کاش همانطور که هدفمندی یارانه‌ها در بخش انرژی تا حدودی حواس مردم را جمع مصرف کرد، وضعیت فعلی بازار ICT کشور هم فرهنگ خرید مردم را اصلاح کند. این تنها امیدی است که در این بازار بلبشو می‌توان چشم انتظار آن بود تا شاید رفتار فروشندگان هم اصلاح شود و دیگر نیازی به بگیر و ببند نهادهای نظارتی هم نباشد.

منبع : فناوران اطلاعات