ITanalyze

محمدرضا حمیدی‌نژاد* - وقتی که به ما خبر دادند قرار است آموزش مجازی به شکلی وسیع‌تر مورد استفاده قرار بگیرد، چند مشکل داشتیم؛ اول اینکه همه خانواده‌ها گوشی هوشمند ندارند.

دوم اینکه ممکن است خانواده‌ای گوشی هوشمند داشته باشد اما نتواند برای خرید یک گوشی اضافه برای آموزش مجازی هزینه کند؛ مخصوصا مناطقی که من در آن تدریس می‌کنم، جزو مناطق محروم است.

طبیعتا در این مناطق، گوشی هوشمند در دسترس نبود که بخواهیم از این طریق آموزش بدهیم. نکته سوم اینکه خیلی از مردم اصلا بسته‌های اینترنتی نداشتند و حتی خرید اینترنت هم می‌توانست برای آنها معضل مالی ایجاد کند.

در واقع در ابتدای کار با این موضوع مواجه بودیم که بزرگ‌ترین معضل آموزش مجازی، نبودِ گوشی‌های هوشمند برای همه است و همین‌طور هزینه اینترنت اما وقتی جلوتر رفتیم، با یکی دیگر از معضلات اساسی مواجه شدیم که قبل از آن چندان به چشم نیامده بود؛ مثلا مادری با من تماس می‌گرفت و می‌گفت من باید گوشی را دست بچه بدهم و خودم بروم به کارهای دیگرم برسم. بنابراین هیچ نظارتی روی گوشی‌ای که به اینترنت متصل است و دست بچه داده‌ام، ندارم.

وقت هم ندارم که دایم بالای سر بچه باشم و ببینم آیا درحال درس‌خواندن است یا مشغول گشت‌وگذار در اینترنت. این مشکل وقتی پررنگ‌تر می‌شود که شما به پایه‌های بالاتر نظیر پایه‌ ششم دقت کنید. هر چقدر سن بچه‌ها بالاتر می‌رود، بیشتر با نصب فیلترشکن و راه‌های دورزدن فیلترینگ داخلی آشنایی پیدا می‌کنند و با نصب ساده یک فیلترشکن رایگان، حجم عظیمی از مطالب غیراخلاقی ذهن و روان‌شان را تهدید می‌کند. این وسط بچه‌ها هم به‌ واسطه نزدیکی با همدیگر، به هم اطلاع می‌دادند که چطور فیلترشکن نصب کنند و حتی به دنبال چه مسائلی در اینترنت بگردند.

در واقع این معضل از پایه‌های پایین شروع می‌شود و هر چقدر به سنین نزدیک به بلوغ می‌رسد، جدی‌تر می‌شود؛ یعنی پایه‌های ششم و هفتم به بعد. در این سنین، دانش‌آموز به لحاظ جسمی به سن بلوغ رسیده اما از نظر آگاهی و دانش، بالغ نیست. چرا؟ چون بستری نداشته‌ایم که دانش‌آموز را با مسائل و مشکلات اجتماعی درگیر در سنش آگاه کند.

قبل از فراگیری اینترنت و کلاس‌های غیرحضوری، همین قضیه خودش معضلی بود، حالا شما حساب کنید که معضلات مربوط به اینترنت بدون فیلتر برای کودکان هم اضافه شده. بنابراین نزدیک به نیمی از والدین با من به‌عنوان معلم تماس می‌گرفتند و اعلام می‌کردند که ما حاضر نیستیم گوشی همراه با اینترنت به بچه‌های‌مان بدهیم.

به این ترتیب، بزرگ‌ترین معضل تبدیل شد به این موضوع. حالا راهکار چیست؟ ما دربعضی کشورهای توسعه‌یافته با فیلترینگی بسیار پیشرفته مواجه هستیم. به چه شکل؟ فیلترینگ ایجاد می‌شود برای گروه‌های سنی مختلف. یعنی کودک هفت‌ساله وقتی پای اینترنت می‌نشیند، نسبت به سن او، برخی سایت‌ها فیلتر می‌شوند. به این ترتیب، نهادهای ذیربط، فیلترینگی تهیه می‌کنند که متناسب با سن کودک باشد یا والدین نسبت به سن کودک‌شان، فیلترینگ متناسب با سن او خریداری و نصب می‌کنند تا با معضلات مشابه مواجه نباشند. به این ترتیب، فیلترینگ متناسب با سن کاربر، تنظیم می‌شود. 

* آموزگار

منبع:شهروند