تامین قطعات الکترونیکی از نان شب واجب‌تر است/ وام‌های خوب به شرکت‌های ازمابهتران می‌رسد
مدیرعامل شرکت فعال در حوزه تجهیزات امنیتی گفت: کمبود قطعات الکترونیکی در بازار به تولید کنندگان دستگاه‌های مختلف آسیب جدی وارد می‌کند.
علیرضا باجلان، کسبوکارهای ایرانی پس از شیوع بیماری کرونا فراز و فرودهای متعددی را تجربه کردند. بسیاری از این مشاغل مجبور شدند در این دوره تعدادی از نیروهای انسانی خود را کاهش دهند ولی در همین بازه زمانی کم نبودند کسب‌وکارهایی که با برنامه‌ریزی دقیق و بهره‌گیری از سرمایه‌های خود توانستند نظر مردم را جلب کرده و روند صعودی را طی کنند.
شرکت‌های حوزه تجهیزات امنیتی نیز از جمله مشاغلی بودند که با تلاش بسیار و به هر نحو ممکن کسب‌وکار خود را تا این لحظه حفظ کرده‌اند. در همین رابطه با محمدرضا نوروزی مدیرعامل یک شرکت فعال در حوزه تجهیزات امنیتی و عضو هئیت علمی دانشگاه آزاد اسلامی گفتگو کردیم. در ادامه مشروح این گفتگو را مشاهده می‌کنید:
آنا: شما چه برنامه‌هایی برای آینده کسب‌وکار خود دارید؟ آیا اکنون روند صعودی پیش از شیوع بیماری کرونا را آغاز کرده‌اید؟
نوروزی: ایده‌های کارمندان این کسب‌وکار بیشتر از حجم نیروی انسانی فعال در آن است. یعنی همیشه درگیری فکری داریم که اگر بخواهیم پروژه جدیدی آغاز کنیم، چگونه حجم کار را مدیریت شود. لذا باید کارمندان جدیدی را برای فعالیت در این کسب‌کار استخدام کنیم. اما توسعه نیروی انسانی منجر به این می‌شود که ارتباط رو در رو بیشتر شود. واقعیت این است که بیماری کرونا از بین نرفته و احتمال دارد تا سال بعد هم دست از سر کشور برندارد لذا باید فعالیت نیروهای جدید را به گونه‌ای مدیریت کنیم که ارتباط مستقیم بین کارمندان بیشتر نشود.
اکنون نمی‌توانیم تمام کارهای اجتماعی را با سرعت و شدت اولیه راه‌اندازی کنیم. از این جهت بنده اعتقاد ندارم که بتوانیم به سرعت وارد فاز صعودی شرکت که در بهمن ماه تجربه کردیم، بشویم. با این‌حال پروژه‌ها جلو می‌روند. پروژه‌های قبلی را همچنان ادامه می‌دهیم. سعی شده است تا آنجا که امکان دارد ارتباط فیزیکی کمتر شود.
برای مثال چندی پیش اسناد پروژه‌ای برای شرکت ارسال شد و برای بررسی شرایط اجرا باید به یکی از مناطق قرمز رنگ از نظر بیماری کرونا سفر می‌کردیم. کارشناسان شرکت از مبلغ پروژه گذشتند چون صلاح نمی‌دانستند جان خود و دیگران را به خطر بیدازند. قطعاً نابودی کرونا باعث می‌شود که زمینه‌های کاری جدیدی در شرکت باز شود. حتی در ابتدای اسفند ماه که زمزمه شیوع کرونا شروع شده بود، بنده بررسی کردم و متوجه شدم یکی از نیازهای حتمی کشور، دستگاه‌های ونتیلاتور است. همه چیز در این شرکت برای ساخت این دستگاه آماده بود ولی می‌دانستیم که ممکن است هزینه کنیم ولی در نهایت هیچ توجهی به آن نشود! این آمادگی را داریم که اگر کشور به این دستگاه‌ها نیاز پیدا کند ظرف یک ماه، دستگاهی که بتواند به حفظ جان هموطنان کمک کند را تولید کنیم.
آنا: شرکت‌هایی که در زمینه تولید محصولات نرم‌افزاری و سخت‌افزاری فعالیت می‌کنند نیاز به واردات یک‌سری قطعات دارند؛ شما در این زمینه با چه مشکلاتی مواجه هستید؟
نوروزی: از این نظر که آیا تجهیزاتی که وارد می‌شوند دقیقاً با آن چیزی که روی جعبه آن نوشته شده یکی است یا نه؟ قطعاً پاسخ منفی است. چون بارها مشاهده شده شرکت‌هایی بودند که گفتند فلان قطعه را وارد می‌کنیم و از مشتری خواستند فقط نام برند مورد نظر خود را بیان کند اما در نهایت محصول تقاضا شده کیفیت مطلوب را ندارد. در حوزه کاری این کسب‌وکار اگر دنبال قطعه یا دستگاهی باشیم، چون معمولاً در بحث تولید مورد استفاده قرار میگیرد و برای تولید ابتدا باید طراحی وجود داشته باشد، شرکت باید در مرحله تحقیق پیش از خرید نمونه‌ای را در اختیار داشته باشد.
کمبود قطعات اولیه برای استفاده در فرایندهای آموزشی و صنعتی
اکنون دو مشکل وجود دارد. اولی مربوط بدست آوردن نمونه‌های الکترونیکی جهت آزمایش است. مدتی پیش انواع قطعات الکترونیکی جهت آزمایش و بررسی خیلی راحت پیدا می‌شدند ولی حالا قطعات و تجهیزات پایه که برای تحقیق و توسعه در واحدهای دانشگاهی به آن‌ها نیاز است به سختی قابل خریداری هستند. بسیاری از وب‌سایت‌های داخلی که قبلا این قطعات را می‌فروختند حالا همان محصول را ندارند.
وارد کنندگان کالاهایی را می‌آورند که سود بیشتری برای آن‌ها داشته باشند. می‌بینیم که اکنون کالایی که ۶ میلیون تومان قیمت داشت تا ۶۰ میلیون تومان هم رسیده است!
دردسرهای شرکت‌های وارد کننده برای انتقال پول به فروشندگان
دومین مشکل مربوط به انتقال پول است. برای انتقال پول مشکلاتی وجود دارد و به همین دلیل فروشندگان و بازرگانان نمی‌توانند اجناس را با قیمت مناسب وارد کنند. از اسفند ماه حجم ناموجودهای کالاهای شرکت‌های داخلی به شدت افزایش یافته است. قبلا‍ً پنج مورد از ۱۰۰ مورد ناموجود بود حالا به ۴۰ تا ۵۰ مورد رسیده است. قطعاتی خاص که مورد نیاز و مصرف تولید کنندگان است کمیاب شده است. این موضوع آسیب‌های بزرگی به تولید کنندگان می‌زند. اگر هرکس بخواهد قطعه مورد نیاز خود را به صورت شخصی وارد کند هرینه بسیار زیادی دارد. این هزینه برای شرکتی که کالاهای مختلف را به صورت انبوه وارد می‌کند، به صورت هزینه پایه واردات سرشکن می‌شود ولی برای کسب‌وکاری کوچک ممکن است هر قطعه مثلاً ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار تومان دربیاید.
تامین قطعات الکترونیکی همانند نان شب واجب است!
امیدواریم به زودی شرایطی مهیا شود که حداقل بتوان یک‌سری قطعات پایه را وارد کرد. قطعه برای طراحان الکترونیک مثل نان شب است، اگر نداشته باشند، هیچ کاری نمی‌توانند بکنند. وضعیت کنونی بنده را به یاد دوران اوایل انقلاب اسلامی می‌اندازد در آن زمان نیز قطعات الکترونیکی بسیار کم شده بود. به عنوان مثال عنصری به نام کریستال اصلاً پیدا نمی‌شد و جنسی فوق‌العاده نایاب در بازار بود. حالا وضعیت بهتر شده بود اما دوباره داریم برمی‌گردیم به همان شرایطی که به سختی می‌شود بعضی از قطعات را پیدا کرد.
سرورهای رایانه‌ای که در شرکت‌های معتبر و صاحب نام بین‌المللی ساخته شده‌اند برای ورود به ایران با مشکلاتی مواجه می‌شوند. شاید بتوان بعضی از کالاها را با لنج با هزینه مناسب وارد کرد ولی واردات بعضی از کالاهای دیگر مثل لوازم خانگی با لنج مقرون به صرف نیست. به همین خاطر وارد کنندگان کالاهایی را می‌آورند که سود بیشتری برای آن‌ها داشته باشد. می‌بینیم که اکنون کالایی که ۶ میلیون تومان قیمت داشت تا ۶۰ میلیون تومان هم رسیده است!
آنا: در بازه زمانی کرونا خیلی از شرکت‌های داخلی دچار نوسانات شدید اقتصادی شدند، نهادهای دولتی هیچ پیشنهاد و تمایلی برای حمایت از شما چه از بُعد فرهنگی و چه از بُعد مالی ارسال کردند؟
نوروزی: در این دوره بحث وام حمایتی کرونا مطرح شد. این وام به کسب‌وکارهایی تعلق می‌گرفت که بیشترین آسیب را از کرونا دیدند و سقف درآمد آن‌ها از حد معینی پایین‌تر بود. پیامک‌هایی مبنی بر اینکه که اگر نیاز دارید به دستگاه‌های دولتی مراجعه کرده و درخواست بدهید، ارسال شد. واقعیت این است برخی از شرکت‌ها به دلیل رابطه با تعدادی از مدیران دولتی وام‌های خوبی می‌گیرند و این باعث می‌شود حقوق شرکت‌های دیگر ضایع شود.
آنا: بسیاری از کسب‌وکارها مدعی هستند که برای دریافت وام اقدام کردند ولی چیزی به آن‌ها داده نشده است. نظر شما در این خصوص چیست؟
نوروزی: در میان کسبوکارهای مختلف قطعا شرکت‌هایی نیازمند حمایت مالی هستند. سرپا نگه داشتن یک شرکت در شرایط کنونی بسیار سخت است. در این کسب‌وکار فعال در حوزه تجهیزات امنیتی در برهه‌هایی دخل و خرج برابری نمی‌کرد و به سختی خود را تاکنون حفظ کرده‌ایم. درست است که این شرکت دانش‌بنیان است و وام به آن تعلق میگیرد اما این جور وام‌ها سودی بالای ۱۲ درصد دارند و حتی برخی موارد حمایتی شامل همه شرکت‌ها نمی‌شوند.
در بحث معافیت مالیاتی، بنده عقیده دارم اجرای دقیق سیاست‌های مالیاتی بسیار اهمیت دارد و همه باید در کشور با توجه به سطح درآمدشان مالیات بدهند. اگر همه مالیات بدهند وضعیت کشور خیلی بهتر خواهد شد. یک‌سری معافیت‌هایی به شرکت‌ها داده می‌شود که پس از بررسی مشخص می‌شود به ضرر کشور است. این کسب‌وکار با اینکه از بحث معافیت مالیاتی سود برده است ولی برای کمک به وضعیت اقتصادی کشور حاضر است همه سود خود را به دستگاه‌های مربوطه بدهد. در این صورت تحول بزرگی در کشور اتفاق می‌افتد. (منبع:آنا)