یک تبریک و یک پیشنهاد به وزارت ارتباطات
علی شمیرانی - زمانیکه وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات اعلام کرد اولویت و رویکرد آینده خود را روی توسعه خدمات ابری، اینترنت چیزها، نسل 5 تلفن همراه، بیگ دیتا و فناوری‌های فضایی گذاشته است، تصور نمی‌شد به سرعت روی فاز اجرایی هم وارد شود.
اما هفته گذشته بلافاصله اعلام شد نخستین نشست شورای راهبری طرح اینترنت چیزها (به زعم مسوولان وزارت ارتباطات اینترنت اشیاء) تشکیل شد و محمود واعظی وزیر محترم ارتباطات نیز رسما اعلام کرد «در این نشست بر اهمیت اجرای طرح اینترنت اشیاء برای بالا بردن بهره‌وری در کشور تاکید و مقرر شد تا در طول پنج سال یک پارک اینترنت اشیاء برای هماهنگی و اثربخشی تمامی فعالیت‌های مرتبط در کشور ایجاد شود.»
ما البته در کشور تجربیات موفق در حوزه ICT کم نداشته‌ایم که از آن جمله می‌توان به ایمیل ملی، سیستم عامل ملی، جست‌وجوگرهای ملی، شبکه ملی اطلاعات، پول مجازی و پروژه‌های تکمیل شده‌ای از این دست اشاره کرد که حاصل آنها امروز پیش روی ما قرار داشته و کشور در حال بهره‌بردن از آنهاست.
از این رو به نظر می‌رسد باید بدبینی را کنار گذاشت و ضمن تبریک به رویکرد جدید وزارت ارتباطات، هر فردی در هر جای کشور، هر کمکی که در به سرانجام رسیدن اهداف این وزارتخانه، در توان دارد، به کار گیرد.
اما پیشنهاد این است که حالا که وزارت ارتباطات کشورمان قصد دارد روی لبه فناوری‌های نوین و روز جهانی حرکت کند و همزمان پیشبرد چند طرح جدید را در دستور کار دارد، چرا سایر فناوری‌های نوین را نیز در دستور کار قرار ندهیم.
از جمله این پروژه‌ها و فناوری‌های نوین می‌توان به هوش مصنوعی، اینترنت ماهواره‌ای، روبات‌ها، پهپادها، واقعیت مجازی، چاپ سه بعدی؛ ماشین‌های خودران، دستیارهای هوشمند، موشک‌های استفاده مجدد که تسلا کار روی آن را شروع کرده است (مرتبط با فناوری‌های فضایی) نیز در دستور کار قرار گیرد. البته که به لیست مذکور می‌توان باز هم افزود.
از این رو وزارت ارتباطات می‌تواند با ایجاد شوراهای راهبردی مرتبط با این موارد، طرح‌های دیگری را نیز تا 5 یا 10 سال آینده در دستور کار بگذارد. تنها نکته‌ای که باقی می‌ماند این است که با توجه به بازه زمانی در نظر گرفته شده برای این طرح‌ها که از عمر دو دولت فعلی و آینده فراتر می‌رود و احتمالا مسوولان فعلی در دسترس نیستند که خروجی و حاصل نهایی کار را مدیریت کنند. از این رو می‌بایست همچون شبکه ملی اطلاعات ردیف‌های بودجه‌ای و احکام بلند مدت نیز در نظر بگیرند تا مبادا دولت‌های آتی تا آن سال‌ها که احتمالا فناوری‌های جدید دیگری نیز ایجاد خواهند شد، مسیر ICT کشور را تغییر داده و پروژه‌های مذکور را ناتمام رها کنند تا خدای ناکرده وقت و بودجه کشور به هدر نرود.(منبع:فناوران)