تلگرام و دانشجویانم
علی دارابی - شبکه پیامرسان تلگرام توسط دو برادر روسی تبار در سال ۱۳۹۲ به بازار ایران وارد شد و در مدت کوتاهی توانست طبق آمار رسمی از ۲۰۰ میلیون کاربر، ۴۰ میلیون کاربر ایرانی را از آن خود کند.
برابر آمار منتشره ۳۵% مطالب علمی، ۳۲% گروههای خانوادگی، ۲۸% اخبار و تحلیل، ۲۴% طنز و جوک، ۱۶% آشپزی، ۱۴% موسیقی و ورزش، ۱۲% مطالب دینی و... را مردم در این شبکه جستجو و دنبال میکنند.
گروه های سنی ۱۸ تا ۲۹ سال با۸۱% بالاترین و گروه های سنی ۵۰ سال به بالا با ۲۵% کمترین گروه های سنی در تلگرام را در بر میگیرد. براساس همین آمار که مرکز افکار سنجی دانشجویان (ایسپا) منتشرکرده است. ۷۶% مجرد و ۵۴% متاهل و ۸۴% دارای تحصیلات دانشگاهی و ۴۴% دارای دیپلم و زیر دیپلم مجموعه ای از کاربران آن را تشکیل می دهند.
در سایه غفلت و کم توجهی مدیران و مسئولان ایرانی برای سرمایه گذاری از پیامرسان های داخلی و حمایت از آن، تلگرام در کنار سایر پیامرسان های خارجی در سالیان اخیر در کنار ارائه خدمات مختلف توانست در پرکردن #اوقات_فراغت کاربران ایرانی نقش مهمی را ایفا کند. با توجه به سیاست های درست مسئولان و جبران خطای گذشته مقرر گردید که به دلیل عدم همکاری تلگرام، این #پیام_رسان مسدود و سایر پیامرسان های داخلی تقویت شوند.
این موضوع را در کلاس درس دانشجویان "ارتباطات" در مقطع کارشناسی ارشد مطرح کردم و جویای نظر و دیدگاه آنان شدم. دانشجویان حمایت از پیامرسان های داخلی، پاسداشت از منافع ملی، مقابله با انحصار پیام رسان خارجی و رونق کسب و کار را مورد تایید قرار دادند اما آنچه که با آن نتوانسته اند کنار آیند "همانا عدم اعتماد به پیامرسان های داخلی" است. علت این امر را از دانشجویان پرسیدم گفتند: ما از اینکه پیامرسان های خارجی چگونه از اطلاعات شخصی کاربران سوءاستفاده میکنند اطلاعی نداریم. اما از اینکه پیام رسان های داخلی حتماً اطلاعات کاربران را در اختیار نهادهای امنیتی و اطلاعات قرار می دهند، مطمئن هستیم. دیدم چگونه "اعتماد درونی" را دیگران فرو ریخته اند و "اعتمادزایی بیرونی" ایجاد کرده اند؟!
برای دانشجویان توضیح دادم که وقتی مقام معظم رهبری از واژه "حرام شرعی" در سوء استفاده از اطلاعات محرمانه و شخصی کاربران در شبکه های اجتماعی پیام رسانهای داخلی تذکر داده اند و آنها را نهی نکرده اند جای نگرانی ندارد.
دانشجویان همچنین از کوتاهی مسئولان در انجام وظایف محوله گلایه مند بودند و از اینکه پیام رسان های داخلی #کیفیت لازم را هنوز ندارند هم اظهار نگرانی میکردند. اما همه بر اینکه باید به آنچه خود داریم و میتوانیم اتکاء کنیم، تاکید داشتند. (منبع:الف)