ITanalyze

علی شمیرانی - شخصاً علاقه‌ای به استفاده از شبکه‌های اجتماعی ندارم و البته که عضو هیچ‌کدامشان هم نیستم. برای این بی‌علاقگی هم دلایل متعددی دارم که یکی را با شما در میان می‌گذارم. به شخصه نمی‌دانم چطور می‌توان تمام دوستان خانوادگی، کودکی، مدرسه، محل کار، سربازی، دانشگاه، محله، مدیران، خانواده همسر و ... را در یک جا جمع کرد!

به هر حال هر کس در هر سنی و با هر گروه اجتماعی و در هر مکانی خلق و خوی خاص خود را دارد. بر حسب قاعده شما با دوستان نزدیک خود با همان لحنی که مثلا با مدیران حرف می‌زنید در تعامل نیستید. از سوی دیگر این جور مکان‌ها انرژی و وقت زیادی را هم می‌گیرد، به خصوص که دوستان زیادی هم داشته باشی و بدانی که مدت‌هاست به دنبال شکار تو در این شبکه‌ها هستند! جواب بدهید باید تا تهش بروید جواب ندهید هم خب ناراحتی ایجاد می‌کند. در نهایت این‌که معتقدم حضور در این شبکه‌ها هم بیشتر یک تب است که فروکش می‌کند.

در کشور ما و در میان مسئولان، شبکه‌های موسوم به اجتماعی پایگاه خوبی ندارند. پلیس فضای تبادل اطلاعات هم روزانه حجم قابل توجهی از اخبار منفی مربوط به رویداد‌‌های این فضا را مخابره می‌کند. جالب آن‌که تا چندی پیش همه خبرها از فیس‌بوک بود اما گویی به دست‌اندرکاران این فضا گفته شده به جای تبلیغ شبانه روزی فیس‌بوک از عبارت شبکه‌های اجتماعی استفاده شود. البته خب درست است فیس‌بوک هم نباید همچون تاید و ریکا در دهان مردم جا بیفتد.

اما خب همه می‌دانیم منظور پلیس از شبکه‌های اجتماعی همان فیس‌بوک است. از فواید و مضرات این شبکه‌ها که بگذریم خاطرم هست که حضور در این شبکه‌ها چندان مورد پذیرش نبود، اما اخیراً رییس پلیس فتای کشورمان گفته، "منع قانونی برای فعالیت در شبکه‌های اجتماعی وجود ندارد، اما پلیس به دنبال مجرمان است و کسانی که در این فضا به ارتکاب جرایم مبادرت کنند، حتما با آنان برخورد خواهد شد."

برخورد با خلافکاران که بالطبع زمان و مکان ندارد، اما پرسش این‌جاست که اگر چنین است پس چرا شبکه اجتماعی اسمش را مبر که من هم عضوش نیستم فیلتر است؟
منبع : دنیای تجارت